Fálkinn - 29.10.1953, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
Biskup íslands látinn
AflíSandi hádegi liins 13. okt. varð
]>iskup íslands, herra Sigurgeir Sig-
nrðsson bráðkvaddur að heimili sinu,
Ginili. Var banamein hans hjartaslag.
Hann hafði gengið að störfum um
morguninn eins og hann var vanur,
en daginn áður kom hann úr erfiðu
ferðalagi vestan af Snæfellsnesi, en
þar flutti hann ræðu á hálfrar aldar
minningarhátið kirkjunnar á Ingjaids-
Líkfylgdin í Kirkjustræti. Guðfræði-
neniar og prestar ganga á undan lík-
vagninum. (Ljósm.: P. Thomsen).
hóli. í september hafði hann lcgið
rúmfastur vikutima, en samt sem áð-
ur mun engan hafa grunað er sá
hann síðustu ævidagana, iéttan í spori
og hvatlegan i hreyfingum, að hann
mundi eiga skammt cftir ólifað.
Ilerra Sigurgeir varð aðeins rúm-
iega (53 ára. Hann var fæddur 3.
ágúst 1890 á Eyrarbakka, sonur Sig-
urðar Eiríkssonar organista og reglu-
boða og Svanhildar Sigurðardóttur og
ólst upp hjá foreldrum sínum, fyrst
á Eyrarbakka og síðar í Reykjavík.
Stúdentsprófi lauk hann 1913 og guð-
fræðiprófi við háskólann 1917. Vígð-
ist aðstoðarpréstur til ísafjarðar sam-
sumars en fékk veitingu fyrir því
brauði 1. júní 1918 og starfaði þar allt
til þess að liann tók við biskupscm-
bættinu 1. jan. 1939. Var liann fyrsti
biskup íslands, sem kosinn var af
prestum, en áður liafði embættið ver-
ið veitt af konungi. Lejigst af prest-
skapartíð sinni á Isafirði var hann
prófastur Norður-ísafjarðarprófasts-
dæmis, og formaður Prestafélags
Vestfjarða frá stofnun þess og þangað
til hann tók við biskupsembætti.
Eftirlifandi konu sinni, Guðrúnu
Pétursdóttur frá Hrólfsskála, kvæntist
hann haustið 1917 og eru börn þeirra
fjögur, öll uppkomin: Pétur sóknar-
prestur á Akureyri, kvæntur Solveigu
Ásgeirsdóttur, Sigurður bankafulltrúi,
kvæntur Pálinu Guðmundsdóttur,
Svanhildur ritari í kirkjumálaráðu-
neytinu og Guðlaug húsmæðrakenn-
ari.
Undir eins á fyrstu prestsskapar-
árum sínum á ísafirði varð herra Sig-
urgeir landskunnur fyrir áhúga sinn
á málefnum kirkjunnar. Hann var lif-
ið og sálin í Prestafélagi Vestfjarða
meðan hans naut við har. Og hið sama
einkenndi allt starf lians er hann var
orðinn æðsti þjónn islenskrar kirkju.
Hann lagði mikla áherslu á hið tif-
Elli- og hjúkrunarheimili Hafnarijarðar
Síðastliðinn sunnudag var lilli- og
hjúkrunarheimili Hafnarfjarðar vígt
með hátiðlegri athöfn að viðstöddum
forsetahjónunum. .Með því er náð
merkum áfanga í heilbrigðis- og fé-
lagsmálum Hafnfirðinga og hið glæsi-
lega bygging á hraunbrúninni norð-
austur af Hörðuvöllum er öllum jieim
til sóma, sem að því standa og hönd
hafa lagt á plóginn.
Það var á fundi bæjarstjórnar Hafn-
arfjarðar 4. júlí 1944, að samþykkt
tillaga frá bæjarráði um, að hafist
yrði handa um byggingu ellihcimil-
is sjúkrahúss og fæðingardeildar.
Þriggja manna nefnd var þá kosin
til að annast undirbúning og fram-
kvæmdir í málinu. Bæjarfulltrúarnir
þrír, sem kosnir voru lii þeirra starfa,
hafa setið í nefndinni siðan og staðið
fyrir framkvæmdum. Þeir eru Guð-
mundur Gissurarson, sem cr formaður
nefndarinnar og liefir haft umsjón
með byggingaframkvæmdum, Stefán
Jónsson og Ásgeir G. Stefánsson.
Árið 1940 var gengið frá grunni
byggingarinnar, eh framkvæmdir hóf-
ust fyrir alvöru 1947. Húsið er fjórar
hæðir og kjallari undir einum sjötta
hluta hússins. Flatarmál hússins er
720 fermetrar en rúmmál 7500 ten-
ingsmetrar.
í kjallara er miðstöð og geymsla,
en eldhús, geymsla o. fl. á fyrstu liæð.
Þá verður og j)vottahús þar í norður-
endanum. Á .neðstu hæðinni er einn-
ig borðstofa fyrir starfsfótk og heilsu-
verndarstöð með sérinngangi í suður-
endanum.
Á annarri hæð er sjúkradeild fyrir
25 vistmenn og fæðingardeiid fyrir
allt að 20 sængurkonur. Þar er einnig
gert ráð fyrir skurðstofu. Á þriðju
hæð er rúm fyrir 45—50 vistmenn, og
þar er einnig borðsalur.
Framhald á bls. 14.
andi starf allra kirkjunnar þjóna og
jafnframt á það að gera starfsskilyrði
])eirra sem best, jafnframt því sem
hann barðist fyrir umbótum á kirkju-
húsunum. Þess má og sérstaklega geta
hvilíkan áhuga liann sýndi á þvi að
bæla kirkjusönginn, enda var hann
sjálfur einkar sönghncigður maður.
Starfsþrek hans var mikið og fram-
koma hans við hvern sem i hlul átti
jafnan þannig, að fólk lireyfst af hon-
um. Hann var í scnn alúðlegur og
virðulegur. Og allir sem til þekktu
ljúka upp einum munni um, að það
hafi verið ógleymanlegt að koma á
heimili þeirra biskupshjónanna, sem
bæði vorii hvert öðru fremri i því að
iáta gestum sínum liða vel.
Útför lierra biskupsins fóp fram 21.
]). m. og þrátt fyrir óhagstætl veður
var samankomið þar hið mesta fjöl-
menni. Þess má geta, að aldrei munu
fleiri prestar hafa vcrið viðstaddir
nokkra útför á íslandi en ])essa.
Hið snögglega fráfall lierra bisk-
upsins hcfir vakið söknuð og trega
með allri þjóðinni, þvi að vinsældir
lians voru miklar.
Frá útfararathöfninni í dómkirkjunni.
(Ljósm.: P. Thomsen).