Fálkinn - 30.10.1959, Blaðsíða 6

6
FÁLKINN
Það er Edgar Hoover, sem
hefur gert FBI það, sem það
er. Aðeins 29 ára tók hann
við stjórninni, en er nú orð-
inn 64, og mundi vera hætí-
ur — ef nokkur þætti hæf-
ur íil að taka við.
í norðvesturhluta höfuðborgar
Bandaríkjanna, Washington, D.C.,
stendur rautt, tvílyft múrsteinshús.
Um kl. ellefu á kvöldin má sjá
þrekinn og samanrekinn raum koma
þar út úr dyrunum með tvo hunda
hoppandi kringum sig. Þeir heita
29 ÁRA AÐALFORSTJÓRI.
Hoover byrjaði að starfa í dóms-
málaráðuneytinu 1917 sem venju-
legur skrifstofumaður. Árið eftir
hafði hann lokið lagaprófi og varð
aðstoðarmaður opinbera saksóknar-
ans. Árið 1919 var hann látinn taka
að sér mál útlendinga, sem þóttu
viðsjálir, og rak þetta starf svo vel,
að hann var skipaður aðstoðarfor-
stjóri „Bureau of Ivestigation“, sem
síðar varð FBI. Og þremur árum
síðar var hann orðinn aðalforstjóri.
Þá var hann aðeins 29 ára.
Það er Edgar Hoover, sem hefur
gert FBI það, sem það er í dag,
starfshæfasta og bezt skiplagða lög-
reglustöð í heimi. Andi hans svífur
þar yfir vötnunum og það eru hug-
myndir hans, sem hafa gert BFI að
vísindalegast skipulagða vopni allra
alda gegn glæpamönnum og njósn-
urum. Nú er Hoover orðinn 64 ára
John Edgar Hoover
er sá Bandaríkja-
maður, sem flestir
samvizkumórauðir
menn hafa mestan
beig af.
BÓFAHRELLIRININI HOOVER
Butch og G-boy. En maðurinn heit-
ir John Edgar Hoover og er yfir-
stjórnandi FBI.
Þeir labba um göturnar allir þrír,
hálftíma og stundum heilan, og
húsbóndinn virðist hugsandi. Hann
er að íhuga það, sem við hefur bor-
ið í dag, flokka viðfangsefnin og
gera áætlun fyrir morgundaginn.
Þegar hann kemur heim, sezt hann
við talritarann og þylur stundum
í tvo klukkutíma. Morguninn eftir
kl. 9.30, kemur hann í skrifstofuna
með talvélarrúllurnar. Tveir ritar-
ar hafa nóg að gera til hádegis við
að skrifa það, sem á þær hefur
verið talað. Hoover er manna fljót-
astur að lesa upp úr sér. Réttar-
hraðritari, sem einhvern tíma átti
að skrifa framburð hans í máli,
gafst upp við að fylgja honum og
sagði: — Ég get hraðritað 200 orð
á mínútu, en þessi þarna talar í
minnsta lagi 400 . . .
og talar stundum um að draga sig
í hlé, en ekki hefur þó orðið af
því enn — af þeirri einföldu ástæðu,
að ekki hefur fundizt neinn hæfur
maður til að taka við af honum.
Hoover er sjaldgæfur Washing-
tonbúi, að því leyti að hann er
fæddur þar í borginni. Þar eru
flestir aðfluttir. Það skeði 1. jan.
1895. Faðir hans, sem dó 1921, var
forstöðumaður landsuppdrátta-
prentsins í Washington. Móðirin —
biblíufróð, iðin og glaðvær — var
til dauða síns 1938 miðdepillinn í
heimilislífi Hoovers. Hann hefur
aldrei kvænzt — „Hoover nær allt-
af í manninn, sem hann er að elt-
ast við, en aldrei í stúlkuna“, skrif-
aði einhver blaðamaður fyrir nokkr-
um árum. Hann hefur helgað FBI
starf sitt eingöngu, og enginn kona
glepur fyrir honum þar.
í seytján ár var Hoover aðalstoð
móður sinnar. Bróðir hans, sem nú
Hoover lítur sjálfur
eftir þjálfun nýlið-
anna sinna. Hér lœt-
ur hann einn þeirra
æfa sig á að rétta
upp hendurnar, til
merkis um að hann
gefist upp.
er dáinn, kvætist ungur. Systir hans,
sem er ekkja, giftist þegar Hoover
var kornungur. Á fyrstu árum sín-
um í FBI hafði Hoover oft gesti á
heimili sínu í Seward Square, og þá
var móðir hans jafnan hrókur alls
fagnaðar. Og hún sparaði ekki kaff-
ið við hann jólakvöldið, sem hann
var aðra hverja mínútu í símanum
til Chicago, þegar menn hans voru
að umkringja Dillinger.
VILDI VERÐA PRESTUR.
Edgar var mesta fyrirmyndar-
barn, sagði móðir hans. Hann söng
í lúthersku kirkjunni á sunnudög-
umhverfi Bandaríkjanna. En hann
kom aldrei. „Hoover er var um sig,
ef hann gengur ekki á asfalti og
steinsteypu,“ sagði hann.
Fyrir nokkrum árum kom hann
oft í einn kunnasta náttklúbbinn
í New York — „Þar frétti maður
meira, sem að gagni kom í starf-
inu en maður frétti heilan dag í
skrifstofunni“, sagði Hoover. Bæj-
arfréttasnatinn Walter Winchelll
varð einn af beztu vinum hans, og
einhvern tíma gat hann komið þvi
þannig fyrir, að Hoover rakst á einn
af verstu bófum Bandaríkjanna á
götu og handsamaði hann. Nú sést
Hoover sjaldan í náttklúbbum, en
þegar hann kemur til New York
má sjá hann á kunnum stöðum, svo
sem í Stork Club, Lindy eða Toots
☆
rœlur ^Uhuat yátur
um, og langaði til að verða prestur.
Hann gekk í menntaskólann, og það
var í Baseball-kappleik þar, sem
hann nefbraut sig, og sjást þess
merki æ síðan. Undir eins og hann
hafði lokið stúdentsprófi fór hann
að vinna fyrir sig, sumpart til að
hjálpa móður sinni og sumpart til
þess að geta lokið laganámi. Hann
fékk atvinnu við þingbókasafnið og
las á kvöldin. Á þeim árum kynnt-
ist hann þrem—fjórum mönnum,
sem segja má að hafi verið trún-
aðarvinir hans. Einn þeirra var
Brank Bauman, sem varð hægri
hönd hans í FBI 1919 og var þar
til 1948. Nú heitir sá Clyde Tolson
sem er „skuggi“ hans, — þeir borða
líka saman stöku sinnum á Harvey
Restaurant, en þar er borð jafnan
tekið frá handa Hoover — hvort
sem hann kemur eða ekki.
Hoover er fæddur í borg og kann
bezt við 'sig þar sem hús eru allt
í kringum hann“. Góður vinur hans
var einhvern tíma í sex ár að reyna
að fá hann til að dveljast á sveita-
setri, sem hann á í einu fegursta
Shore. Þótt Hoover sé piparsveinn,
er ekki þar með sagt, að hann forð-
ist kvenfólk — þvert á móti. Um
eitt skeið sást hann oft á veitinga-
stöðum með Shirley Temple (eftir
að hún var hætt barnaleik) og með
Dorothy Lamour. En þó var ekkert
alvarlegt milli þeirra. Hinsvegar
hafði Hoover um eitt skeið verið
mikið hrifinn af Lelu Rogers, móð-
4
ur Ginger Rogérs, svo að það hlýtur
að vera langt síðan.
HANN LES ALDREI
LÖGREGLUSÖGUR.
Hoover hefur nálægt 15.000 dala
árslaun, en byrjaði með 5.000. Þetta
kaup gildir, samkvæmt ákvörðun
þingsins „aðeins meðan núverandi
maður situr í forstjóraembættinu".
En hann hefur drjúgar aukatekjur
af greinum, sem hann skrifar í blöð