Fálkinn - 01.03.1961, Blaðsíða 28

HEIMURINN
Framh. af bls. 11.
sem þjónar sínum líkama jafntryggi-
lega og sú sem guð skapaði.
Læknar vinna ötullega að því að finna
leiðir til þess að hægt sé að skipta um
lúin líffæri, sem endast manninum til
æviloka.
„Árið 1971 er mögulegt að sjá megi
„varahlutaverzlanir" þar sem hægt er
að fá allskyns tæki til þess að bæta hold
og bein,“ segir læknir, sem unnið hefur
mikið að rannsóknum á þessu sviði.
★
Jafnvel þótt Bandaríkjamaður fram-
tíðarinnar eigi á góðu von, þurfum við,
sem nú lifum, raunar engu að kvíða.
Með því að draga ályktanir af núver-
andi þekkingu okkar má gera ráð fyrir
miklum breytingum til batnaðar. Við
skulum sem snöggvast gægjast inn í
veröldina eins og hún verður 1971.
ímyndum okkur stóra skrifstofu á
efstu hæð í skýjakljúf, sem gerir svo til
ekkert úr Empire State byggingunni.
Þetta himinháa mannvirki hefur risið
svo hátt fyrir tilstilli beryllium, sem er
málmur aðeins Vs af þunga stáls ásamt
öðrum málmum geimaldarinnar svo sem
niobium eða tantalum til styrktar stál-
grindinni. Árangurinn er sá, að reisa má
skýjakljúfa fjöllunum hærri án þess að
minnsta hætta sé á því, að báknið
svigni.
Inni á skrifstofunni er fulltrúi að
ljúka við að lesa bréf inn á segulband.
Hann slekkur á bandinu, sem er ekki
stærra en sígaretta — þetta undraverk á
tilveru sína að þakka hinum örsmáu
tækjum, sem komið var fyrir í gervi-
hnöttum árið 1961. Stuttu síðar þrýstir
einkaritari hans á hnapp og hlustar á
fyrirmæli hans: „Sendu þetta með geim-
pósti til viðskiptavinar okkar í Mel-
bourne, Ástralíu. Það verður að vera
komið kl. 11.“
„Farðu með hana inn aftur. Þetta
er vitlaust hús.“
1971 —
Klukkan er 9:30, en einkaritarinn fer
sér engu óðslega, vélritar bréfið á sér-
stakan pappír og setur það inn í sér-
stakt senditæki, sem skýtur því á braut
umhverfis jörðina. Bréfið er nú sent
upp í gervihnött, sem fer yfir Mel-
bourne kl. 9:45 með póst.
Pósthnötturinn er á braut umhverfis
jörðina og er kominn yfir Melbourne
kl. 10:55. Bréfið ásamt hundruðum ann-
arra bréfa hvaðanæva úr Bandaríkjun-
um er nú fjarritað niður til jarðarinnar.
Hin fljótvirku senditæki pósthnattarins
geta hæglega skilað af sér 600 rituðum
síðum á mínútu.
Bréfið meðtekur svo viðskiptavinur-
inn í Melbourne 114 klst. eftir að það
fór frá Bandaríkjunum 12000 mílur í
burtu. Ef dæma má af áætlunum RCA
við 1960 mun það aðeins kosta 12 cent
að senda þetta bréf árið 1971, sem er ó-
dýrara en flugpóstur í dag og fjórum
dögum fljótara.
Svo að við víkjum okkur aftur í skrif-
stofuna í New York, í þetta sinn í vinnu-
hléi, sjáum við að einkaritarinn er að
hlusta á nýjustu dægurlögin í útvarp-
inu. Þegar hún heyrir suð, tekur hún
strax tækið út úr eyranu á sér. Þetta
örsmáa „High fidelity“ tæki er ekki
stærra en valhnot og gengur fyrir
tveimur kvikasilfurrafhlöðum, sem eru
tæpur sentimeter á lengd.
Fulltrúinn kallar, ,,náðu í umboðs-
manninn minn á Suðurheimsskautinu í
símann.“ Einkaritarinn bregður skjótt
við, og sambandið er fengið eftir fimm
sekúndur. Rödd fulltrúans er útvarpað
22.300 mílum yfir yfirborði jarðar í end-
urvarpsstöð nr. 1, sem er sífellt á sveimi
yfir Mið-Ameríku á 24 klst. sporbraut
þannig að hún fylgir nákvæmlega
möndulsnúningi jarðar.
Orðin berast nú um geiminn frá end-
urvarpsstöð Nr. 1 til Nr. 2 yfir Suður-
heimsskautinu niður til þess sem hringt
var til.
„Jones, geturðu skroppið hingað. Það
er áríðandi fundur,“ segir fulltrúinn.
„Taktu næstu áætlunarflaug. Klukkan
er 11:00 núna. Ég segi þér nánar frá
þessu um hádegið.“
Þyrla flytur Jones á flugvöll Suður-
heimsskautsins, þar sem hann fer inn í
risastóra vængjaða þotuflaug, 300 feta
háa. Hann ásamt 200 öðrum farþegum
finnur naumast fyrir hinni gífurlegu
hraðaaukningu því að farþegarnir liggja
notalega í sætum úr plastkvoðu líkum
þeim, sem notuð voru í tilraununum
1961.
Áætlunarflaugin fer með 15000 mílna
hraða á klst. þannig að hún kemst um-
hverfis jörðina á tæplega 2 klst. Þar
sem Jones fer ekki nema % af ummáli
jarðarinnar er hann von bráðar kominn
á leiðarenda. Tæplega klst. eftir að hann
settist inn í flaugina sér hann ljós
kvikna í farþegasalnum — tilbúin til
lendingar — og hann spennir öryggis-
ólina meðan hin risastóra flaug skoppar
eftir efstu lögum gufuhvolfsins til þess
að draga úr hraðanum. Síðan steypir
hún sér niður. Vængir þotflaugarinnar
verða rauðglóandi sakir núningsins.
Inni í farþegaklefanum kvartar einn
farþeganna við flugfreyjuna um að það
sé hrollkalt, og hún þarf ekki annað en
snúa litlum hnapp til þess að gera hon-
um til hæfis.
Aðeins einni klukkustund og tuttugu
mínútum eftir að Jones kvaddi Suður-
pólinn er hann kominn á skrifstofuna í
New York í tæka tíð til hádegisverðar.
Eftir matinn gefa þeir kumpánar sig að
rafeindaheilanum, sem ekki er stærri en
venjuleg kommóðuskúffa. Árið 1961
voru rafeindaheilarnir á stærð við
bræðsluofna og enginn hafði ráð á þeim
nema allra fjársterkustu fyrirbæri. Nú
er hægt að fá rafeindaheila, sem vegur
aðeins 12 kíló með mjög vægu verði —
og allt er þetta undangegnum geim-
rannsóknum að þakka. Jones og fulltrú-
inn gera nú 100 blaðsíðna reikningsyfir-
lit fyrir viðskiptavin með aðstoð raf-
eindaheilans. Þrjú eintök eru gerð af
reikningsyfirlitinu, snyrtilega innbund-
in og kl. 3:30 sama dag halda þeir
kumpánar á fund við viðskiptavininn í
Chicago.
Þegar einkaritarinn er kominn heim
þetta kvöld kveikir hún á hinu stóra
sjónvarpstæki sínu og horfir á hina lit-
ríku drekaskrúðgöngu í Japan, þar sem
nú er miður morgun. Sjónvarpssending-
in berst milli endurvarpsstöðva um-
hverfis jörðina svo að myndin verður
skýr og greinileg hvar sem er.
Henni dettur í hug að kynna sér
hvernig veðrið verði næstu daga svo að
hún hlustar á skýrslu Alheimsveður-
stofunnar. Þessari veðurstofu skjöplast
ekki. Spáin er byggð á upplýsingum frá
fjölda Nimbus-veðurathugunarhnatta,
sem fylgjast nákvæmlega með skýja-
fari, vindum og öðru því, sem að veðri
lýtur.
Hún kemst að því, að það verði rign-
ing á Florida daginn eftir svo að hún
hættir við að fara til Miami og kýs í
staðinn að fara til Kaliforníu. Hún
hringir á ferðaskrifstofu og nokkrum
sekúndum síðar er allt klappað og klárt,
Þökk sé allri þessari tækni.
Ef til vill er þetta full skammt gengið
ef lýsa á því hvernig lífið lítur út árið
1971. Ýmsir geimsérfræðingar spá því,
að söguritarar ársins 1971 furði sig á
skammsýni stéttarbræðra sinna árið
1961.
Þróun tækni og vísinda er um þessar
mundir ævintýralega hröð. Dr. Clifford
C. Furnas prófessor við háskólann i
Buffalo vekur athygli á, að þróunar-
skeið sögunnar hafi í gegnum aldirnar
stöðugt skipzt í styttri og styttri tíma-
bil.
„Þróunin frá steinöld til bronzaldar
tók árþúsundir á árþúsundir ofan,“ seg-
28
FALKINN