Fálkinn - 18.05.1964, Blaðsíða 8
galla gripur lét hún bæta þess-
ari grein inn í hjónabandssam-
komulag sitt.
Skömmu eftir giftinguna var
hún á ferðalagi í Evrópu og
kynntist þá sendiráðsstarfs-
manni að nafni Leland Rosen-
berg. Því næst skýrði hún prins-
inum bréflega frá því, að hún
væri skilin við hann og ætlaði
að giftast hr. Rosenberg. Síðar
komu þau bæði oft til Teheran
og fengu að koma til hirðarinn-
ar.
Allir þessir bræður og syst-
ur, mágar og mágkonur, fyrr-
verandi eiginmenn og fyrrver-
andi eiginkonur voru vitanlega
stundum sátt hvert við annað
og stundum ekki. Þau tóku
einnig mjög breytilega afstöðu
gagnvart mér. Því reyndist mér
oft erfitt að vita hvernig ég átti
að koma fram gagnvart þeim.
Ég taldi hyggilegast að halda
mig í nokkurri fjarlægð og það
var oft rangtúlkað af ýmsum.
Mér féll bezt viS Shanaz
prinsessu, hina ellefu ára gömlu
dóttur keisarans. Hann hafði
Hjónin áttu son og dóttur, sem
síðar dó. Það varð alvarlegt á-
fall fyrir Golam, því að hann
unni börnum sínum framar öllu.
itlu síðar slitu þau sam-
vistum. Golam var breyttur
maður og gerði líf konu sinnar
að sannkölluðu víti. Að lokum
gafst hún upp. Eftir skilnaðinn
giftist hún arkitekt að nafni
Ebte Hadj. En þar sem Homa
var náin vinkona Ashraff hélt
hún áfram að koma til hirðar-
innar með nýja eiginmannin-
um. Mér gazt einkar vel að
henni og hún kom oft að heim-
sækja mig. Síðar giftist Golam
ungri persneskri stúlku.
Næstur á listanum var Ab-
dul Reza prins. Hann hafði num-
ið hagfræði í Bandaríkjunum
og ef undan er skilinn keisar-
inn var hann gáfaðastur bræðr-
anna. Hann giftist fráskildri
konu, Parissima Sand, sem var
sendiherradóttir.
Parissima var sögð vera ein
fegursta kona landsins. Og
hjónabandið var mjög ham-
ingjusamt. Abdul Reza er sá
eini af Pahlevi ættinni, sem að-
eins hefur verið giftur einu
sinni og mjög hamingjusamlega.
Parissima er framúrskarandi
vel gefin kona og hefur haldið
tryggð við mig til þessa dags.
Yngstu bræður keisarans
voru ekki eins viðfelldnir. Þeir
voru Achmed Reza, Mahmed
Reza — glæsimenni fjölskyld-
unnar — og Hamid Reza. Þrátt
fyrir að þeir voru aliir mjög
ungir að árum, höfðu þeir aliir
skilið víð konur sínar. En hvað
Hamid snertir hafði það raun-
verulega verið kona hans, sem
skildi við hann.
Það var alveg nýtt í íran.
Samkvæmt ævagömlum mú-
hameðskum sið var það aðeins
karlmaðurinn sem gat skilið.
Hann þurfti ekki annað en
segja við konu sína: „Farðu.“
og skilnaðurinn var löglegur.
En siðustu árin hafa persnesk-
ar brúðir — samkvæmt gifting-
arsáttmála sínum — fengið
jafnan rétt sjálfar.
Mossadeqs var meðal hinna
fyrstu persnesku kvenna, sem
notfærði sér skilnaðarréttinn.
Þar sem her.ni var fyrir gifting-
una kunnugt um, að Hamid var
sent hana í heimavistarskóla í j
Sviss, en þetta sumar hafði;
hann sent eftir henni til Sada-
bad. Það var bersýnilegt að
veslings barnið hafði algerlega
farið á mis við ást og umhyggju
foreldra sinna. Þetta sumar sá j
hún föður sinn í fyrsta skipti
á fimm árum.
Við gáfum Shanaz lítið hús
í garðinum í Sadabad. Hún
hafði búið þar áður sem lítil
telpa og ég lagði mikið á mig
svo að hún finndi að hún væri
velkomin og þetta væri nú
heimili hennar.
3
E
ftir því sem leið a sumar-
ið varð keisarinn önnum kafinn
þar eð erfið stjórnmálakreppa
var á næstu grösum. Þjóðnýt-
8
FÁLKINN