Fálkinn - 25.05.1964, Page 27

— Hverjir eru beztu áheyr-
endur?
— Það er nú kannski ekki
gott að svara þessu. Sennilega
eru það krakkar á aldrinum
16—18 ára. Annars höfum við
tekið eftir því að fullorðna fólk-
ið hefur ekki síður gaman af
þessu en það yngra. Þetta vek-
ur forvitni þess og það kemur
fyrir forvitnissakir en þegar til
kemur þá hefur það ekki síður
gaman af þessu en hinir yngri.
Sumt reynir meira að segja að
twista. Þessi músikk hefur
mjög sterkt tempó og það er
oft gaman að fylgjast með
þessum eldri þegar þeir byrja
að juða sér í sætunum.
— Er ekki vont að vera með
svona mikið hár?
— Nei það er ekki svo mjög.
Þetta kemst upp í vana og hef-
ur ýmsa kosti. Maður þarf ekki
annað en að hrista hausinn á
morgnana þegar maður vaknar
og þá er óþarfi að greiða sér
meira þann daginn. Einu óþæg-
indin eru hvað margir glápa
á mann rétt eins og við séum
ekki með öllum mjalla. Annars
gerir það ekki mikið tii þegar
við erum allir saman en það er
verra þegar við erum ekki með
hinum. Annars hæfir þessi hár-
vöxtur vel íslenzkri veðráttu og
er mjög góður þegar kalt er í
veðri. Þú skalt taka það fram
að við vorkennum öllum sköll-
óttum sem geta ekki kynnzt
af eigin raun þeim þægindum
sem eru því samfara að hafa
svona mikið hár.
— Leikið þið aðeins bítla-
músikk?
— Nei, við leikum nú meira
en aðallega er þetta það sem
þú kallar bitlamúsikk.
— Semjið þið ykkar lög
sjálfir?
— Við höfum samið nokkur
lög. Eitt þeirra höfum við kall-
að sjötíu mílur. Það lag leikum
við bara en syngjum ekki. Það
byggist mest á hraðanum og
við höfum leikið það hraðast
hundrað og tuttugu mílur.
— Yrkið þið sjálfir textana
við ykkar lög?
— Já, við höfum gert það.
Tveir okkar hafa samið þessa
texta.
— Eru það bítla textar?
— Það er ekki gott að segja.
Ætli það séu nokkrir bítlatext-
ar til á íslenzku?
— Væri hægt að heyra þessa
texta?
— Nei, varla. Þetta er svo
asnalegt nema maður syngi um
leið. Fólkið mundi verða voða-
lega hneykslað ef það sæi þessa
texta.
Og nú upphófust miklar
samningaumræður um það
hvort rétt væri að birta þessa
texta eða ekki. Niðurstaðan
varð sú að við fengum þrjá
þeirra.
HÚMIÐ ER HLJÓTT.
Haitu í mína hönd.
Höldum niður á strönd
Bindum okkar bönd.
Ég bið um þína hönd.
Niður í Nauthólsvík
niðar sjórinn blítt.
Engri þú ert lík,
með englahárið sitt.
KOMDU í KVÖLD.
Komdu í kvöld þú vina mín.
Komdu í kvöld er máninn skín
Syntu í kvöld þegar sólin dvín.
Segðu já við mig vina mín.
STÚLKAN MÍN.
Stúlkan mín, er ég sá þig
fyrst suður í Keflavík,
þá fannst mér þú engri
stúlku lík.
Hve lengi þarf ég að bíða þín?
— Og hvað er svo helzt
frammundan?
— Við höfum alveg nóg að
gera sem stendur en i júni
höfum við í hyggju að fara út
á land. Við ætlum vestur, norð-
ur og austur og reynum að
heimsækja sem flesta staði. Það
er að mörgu leyti skemmtilegra
að spila úti á landi heldur en
hér í bænum. Um verzlunar-
mannahelgina verðum við svo
á bindindismannamóti í Húsa-
fellsskógi.
— Og hvað svo?
— Það er aldrei að vita hvað
við tekur. Þessi bóla líður
sennilega fljótlega hjá og þá
snúum við okkur að annarri
músikk.
— Nokkuð sérstakt sem þið
viljið taka fram í lokin?
— Já, við viljum gjarna
þakka öllum okkar áhangend-
um fyrir margvíslega vinsemd
og aðstoð sem þeir hafa sýnt
okkur og við biðjum innilega
að heilsa þeim öllum.
FALKINN
FLVGIiR
ÚT
FALKINN
27