Fálkinn - 22.06.1964, Qupperneq 2
REYKJAVIK NEW YORK REYKJAVIK
Nú er ekki dýrara að fljúga til New York en margra
sfórborga Norður-Evrópu.
Það kostar ekki nema 7613 krónur (án söluskatts) að
fara til New York og aftur til Reykjavíkur ef ferðasl er
með 21 dags fargjaldakjörum Loitleiða.
Það er ekki dýrara að dvelja í Bandaríkjunum en ýms-
um löndum Evrópu.
Það kosfar ekki nema 99 dali að aka um gervöll Banda-
ríkin með Greyhound og Continental Trailways lang-
ferðabifreiðum og má ferðast ótakmarkað i 99 daga.
Þrelfán bandarísk flugfélög bjóða sameiginlega ófak-
markaðar flugferðir í 15 daga fyrir aðeins 100 dali
eða 45 daga ófakmarkað flug fyrir 200 dali.
í New York verður heimssýningin opin í allf sumar.
Þúsundir Vesfur-íslendinga munu hiffast að Gimli 3.
ágúsf í sumar og allan ársins hring er Íslendingum vel
fagnað í öllum byggðum frænda sinna í Vesturheimi.
Óvíða er jafn fagurf og fjölbreytilegt landslag og í
Bandaríkjunum.
Sums sfaðar er þar sumarveðráffa allf árið.
Vegna alls þessa er nú mjög freistandi að ferðasf með
Loffleiðum fil Bandaríkjanna.
Þægilegar hraðferðir heiman og heim.
Loftleiðis landa milli.
Lögfræðingurinn er að
sýna syni sínum fram á
hvers virði það sé að hugsa
rökrétt og kunna að gera
grein fyrir hugtökum. Hann
bendir honum á klukkuna á
þilinu, sem var nýslegin.
— Við skulum taka dæmi,
segir hann. Ef ég tek hamar
og mölva klukkuna — er þá
hægt að taka mig fastan fyr-
ir það?
— Nei, þú áttir hendur
þínar að verja. Klukkan sló
nefnilega fyrst.
—v—
Húsfreyjan kemur inn til
leigjandans, sem er að flytja
burt. — Ég sé að það hefur
verið brennt gat á flauelið
á hægindastólnum. segir
hún. Ég geng að því vísu
að þér borgið fyrir skemmd-
ina.
— Nei, það dettur mér
ekki í hug. Ég reyki ekki!
segir leigjandinn ákveðinn.
— Mikil frekja er þetta!
segir húsfreyjan gröm. Nú
hef ég leigt þetta herbergi
í meira en tvö ár, og þér
eruð sá fyrsti, sem hefur
neitað að borga fyrir gatið!
—v—
Hlaðan var brunnin hjá
Óla í Neðribæ og hann var
að ganga eftir vátrygging-
unni. Honum var sagt að
vátryggingarfélagið mundi
borga andvirði nýrrar hlöðu,
en ekki heyið.
— Er það svona, sem þið
vátryggið! segir Óli reiður.
— Þá er bezt að þið strikið
út vátrygginguna á kerling-
unni minni undir eins!
Áhyggjufull ung frú kom
til læknisins: — Þér verðið
að hjálpa mér með manninn
minn. Hann gleypir reykinn
þegar hann reykir.
— Jæja, það er nú ekkert
hættulegt, svaraði læknir-
inn.
— Nei, ekki út af fyrir
sig. En reykurinn kemur
hvergi út úr honum aftur.
—v—
— Um hvað ertu að
hugsa, elskan mín? spurði
hann.
—■ Ekki nokkurn skap-
aðan hlut, sagði hún kulda-
lega.
— Það er ekki mögulegt
að hugsa um ekki neitt, sagði
hann.
— Jú, ég var að hugsa
um húshaldspeningana mína.