Fálkinn - 22.06.1964, Blaðsíða 39

VAR!Ð YKKUR A „ÞRENNINGUNNI"
Nokkrum dögum síðar kom Eðvald lávarður til hirðarinnar
til þess að bjóða krónprinsinum í veizluna hjá Eberherði greifa.
Krónprinsinn þáði boðið með þökkum, feginn að komast burt
úr hinum þrúgandi félagsskap hirðarinnar. „Við verðum varla
meira en viku,“ sagði prinsinn föður sinum. „Ég ætla mér að
vera kominn aftur þegar Kiængur lávarður og Ottó sonur hans
koma til hirðarinnar.“ Nokkru siðar sáu þeir kumpánar kastala
greifans gnæfa við himin og sjálfur greifinn hafði riðið út
til þess að bjóða þá velkomna.
Hin konunglegu skilaboð höfðu borizt að Arnarkastala og
Klængur las skjalið. „Þetta er skipun um að ég og sonur minn
komi til haliar konungs vegna vígs tíu Norðmanna,“ sagði
hann upphátt. Innan í bréfi konungs hafði verið lagt annað
skjal og Klængur fietti því í sundur: Griðabréf handa honum
og Ottó. „Hvers vegna þurfum við sérstakt griðabréf," sagði
hann við sjálfan sig. „Veita orð konungs okkur ekki lengur
nægilega vernd.“ Hann óskaði þess af heilum hug að Ottó
væri heima. Hann beið i viku, en þegar Ottó kom ekki, ákvað
hann að hlýða kalii konungs, einn. Og hann iagði af stað
ásamt dyggustu þjónum sínum, Lamba og StefánL
Norðmennirnir fóru eldi um byggðina og rændu, hvar sem
þeir gátu komið því við. Margir lávarðar mundu nú eftir
heimsókn Ottós og flykktust heim til Arnarkastaia til þess
að ræða við hann um þann vanda sem bar nú að og mótaðgerð-
ir. Þeir urðu skelfingu iostnir þegar þeir fréttu að ekki ein-
ungis Otó var í braut heldur og Kiængur, sem hafði verið
kvaddur á konungsfund til þess að verja gjörðir sonar síns.
Á meðan þessu fór fram reyndu Ottó og Danni að vara lýð
aiian við víkingum Brátt barst þeim til eyrna að krónprinsinn
sæti veiziu Eberharðar og þá skunduðu þeir aí stað.'staðráðnir
að ná fundi krónprinsins.
FALKINN
39