Fálkinn - 20.07.1964, Blaðsíða 26

Það var engin gaflfjöl á aftanívagninum og ökumaðurinn gaf ekkert stefnu-
Ijós, þegar hann beygði af Langholtsveginum inn í Eikjuvoginn. Hann gaf þá
skýringu, að fjölin hefði dottið af á leiðinni, en hann hefði gleymt að tengja
stefnuljósin, sem hann yrði að taka úr sambandi þegar hann „sturtaði“ af
vagninum.
— Þau eru sem sagt góð til að elta ökufanta á.
— Já, þú ræður hvaða orð þú notar. En úr því þú ferð að
minnast á það, er kannski rétt að koma að einu atriði, sem
sumir gera sér ekki grein fyrir. Það er, að þegar við mælum
hraða ökutækja, gerum við það með eftirför. Það kemst mjög
fljótt upp í vana að geta haldið jöfnu millibili milli farar-
tækja og geta því sagt nokkuð nákvæmlega til um hver hraði
þess etr, sem verið er að elta. En til þess að vera vissir um,
að gera borgurunum ekki rangt til, höfum við þá reglu, að
draga talsvert mikið frá því, sem við teljum að hraðinn hafi
verið, venjulega um tíu kílómetra, þannig að öruggt sé, að
við ákærum ekki saklausa borgara, og ætlum þeim seku ekki
meiri sök en hún raunverulega er. Það hefur meira að segja
komið einu sinni fyrir mig, að maður, er ég tók fyrir of hraðan
akstur kvartaði yfir því við mig, að ég hefði ekki gefið rétta
skýrslu um akstur hans, þar eð ég segði hann hafa ekið hægar
en hann gerði! Það var einu sinni, þegar ég var á ferð eftir
Suðurlandsbrautinni, að ég sá til ferða bíls, sem ók mjög
hratt. Ég elti hann og taldi hann hafa verið á 85 kílómetra
hraða. Ég elti hann strax uppi og stöðvaði hann. Ég spurði
hann, hvort hann væri að flýta sér og kvað hann svo vera.
Þá spurði ég hann hve hratt hann teldi sig hafa ekið. 85
kílómetra, sagði hann. Ég sagði honum að það væri sami
hraði og ég hefði talið hann vera á. Svo gaf ég mína skýrslu
og hafði sama háttinn á og venjulega, með að draga frá, þótt
maðurinn hefði viðurkennt hraðann fyrir mér og gaf að venju
ekki upp nákvæma kílómetratölu, heldur áætlaða. Svo næst
þegar ég hitti hann, var hann súr yfir skýrslu minni, og skildi
ekkert í því, að ég skyldi ekki hafa gefið upp 85 kílómetra
hraða. Framhald á bls. 37.
Þetta er einn af bílum Reykja-
víkurborgar. Lögreglumennirn-
ir kváðu þessa bíla vera orðna
til fyrirmyndar að því leyti
m. a., að öll akstursljós væru
þar ávallt hrein, svo og númers-
spjald, en annars er það ein-
kenni á mörgum hinna stærri
bíla, að þeir eru svo illa þrifn-
ir, að stefnuljós sjást varla, né
heldur hemlaljós, og númerin
eru algerlega ólæsileg.
26
FALKINN