Draupnir - 01.05.1907, Blaðsíða 106
782
DRAUPNIR.
nefnilega, að Friðrik konungur fyrsti lést 19.
apiíl, en það var svo nýlega skeð, að andláts-
fregnin var ekki komin hingað til landsins.
Kristján sonur hans, seinna nefndur
Kristján 3., stóð auðvitað næst konungdóm-
inum; en þar sem liann, er hann var 18 ára
gamall, hafði ferðast til Worms, og fengið í
þeirri för mætur á kenningum Lúthers, og
seinna er liann varð landsstjóri í hertoga-
dæmunum, á meðan faðir hans lifði, liafði
hann hlynt á allar lundir að siðabótinni; þá
kaus kathólski klerkalýðurinn, Hans, liálfbróð-
ur hans til konungs, sem að eins var 12 ára
gamall, i þeirri von, að þeir réðu betur við
hann i trúmálunum. Aftur á móti kusu þeir
af aðalsmönnunum, sem aðhyltust lúthersku
trúarbrögðin, Kristján prins. Út af þessum
ágreiningi reis, að ekkert varð af konungs-
valinu í bráðina, en danska ríkisráðið tók
stjórnartaumana í sínar hendur. Kristján
prins gerðist þá einvaldsstjórnari í Hertoga-
dæmunum, í sínu eigin nafni og hálfbræðra
sinna, því konnngurinn faðir hans liafði ver-
ið tvíkvæntur.
Danmörk, Noregur og ísland voru því
konungslaus sem stóð.
Eftir þessar skýringar víkjum vér oss að
veizlunni á Hólum.