Iðnneminn - 01.09.1967, Blaðsíða 9

SIGURÐUR GUÐGEIRSSON, fyrrum form. I.N.S.Í.
FÉLAGSLEG ÁBYRGÐ
OG AÐHALD
Það eru nú um og yfir 40 ár síðan fyrstu stéttarfélög iðn-
nema voru stofnuð hér á landi og 23 ár síðan iðnnemar mynd-
uðu Iðnnemasamband íslands.
Það má segja að skipulag iðnnemasamtakanna hafi allt frá
upphafi verið óbreytt. Oft hafa komið upp hugmyndir um
breytt skipulag. Það er vissulega ekki neitt til að undrast yfir
þó raddir heyrist og hafi heyrzt um skipulagsbreytingar. Það
má vissulega heita merkilegt hvað þessi samtök hafa lifað af,
því vissulega hafa skapazt margháttaðir erfiðleikar, félög hafa
lagzt útaf, og það á u'mabili svo að menn áttu von á því að
samtökin væru að syngja sitt síðasta. En síðan hefur starfsemin
eflzt, inn í samtökin hafa komið iðnnemar, sem hafa haft hvoru
tveggja til að bera, félagsþroska og skilning á nauðsyn stéttar-
samtaka, sem tækis í hagsmunabaráttu iðnnema.
Eins og að framan greinir hafa oft komið upp hugmyndir um
breytt skipulag iðnnemasamtakanna. Nokkrar greinar hafa verið
ritaðar um þessi mál í fyrri árgöngum Iðnnemans m.a. af fyrsta
form. Iðnnemasambandsins, Óskari Hallgrímssyni, þar bendir
hann t.d. á að í Svíþjóð séu samtök ungra iðnaðarmanna, innan
þeirra samtaka eru iðnnemar og nýsveinar. Ég vil hvetja þá
iðnnema, sem áhuga hafa á þessum málum að kynna sér fyrri
skrif um skipulag iðnnemasamtakanna, með því að fletta og
lesa gömul Iðnnemablöð.
Ein er sú hugmynd að skipulaginu, að iðnnemar leggi félög
sín og samband niður og verði miðlimir þeirra iðnsveinafélaga,
sem starfandi eru í viðkomandi iðngrein. Ég held að slíkt sé
fráleitt og geti á vissan hátt verið skaðlegt, hitt er svo annað
mál að á milli iðnnemafélaga og sveinfélaga mætti vera mildu
meira og nánara samstarf en verið hefur. Það er frá mínu sjón-
armiði furðulegt hve lítill skilningur virðist í flest öllum sveina-
félögum fyrir slíkri samvinnu þó skal það tekið fram að í
einstökum málum hefur oft tekizt ágætt samstarf milli þessara
aðila. Á frumbýlisárum Iðnnemasambandsins stuðluðu forustu-
menn hinna ýmsu sveinafélaga í samvinnu við sambandið að
stofnun iðnnemafélaga.
Sú hugmynd hefur og stundum komið upp á yfirborðið að
iðnnemafélögin yrðu deildir í sveinafélögunum, en iðnnema-
deildirnar mynduðu Iðnnemasambandið. Allt eru þetta hug-
myndir sem eru vel þess virði að iðnnemar hugleiði.
Nú að undanförnu hafa verkalýðssamtökin mikið rætt og
hugleitt um skipulag sitt og má búast við að í haust verði skipu-
lagi Alþýðusambandsins breytt í veigamiklum atriðum. Iðn-
nemar eiga að sjálfsögðu að fylgjast vel með þeim breytingum.
Hver veit nema að samtök iðnnema komi í framtíðinni til með
að rúmast innan Alþýðusambandsins eftir að skipulagi þess
hefur verið breytt.
Álit mitt er það hvernig sem skipulagi iðnnemasamtakanna
kann að verða háttað í framtíðinni, þá sé það nauðsyn fyrir
hina ungu verðandi iðnaðarmenn að á þeim sjálfum hvíli fé-
lagsleg ábyrgð fyrir samtökum sínum, að þeir geti sem sjálf-
stæðir aðilar mótað stefnu stéttar sinnar og á þann hátt skapað
aðhald að þeim sem eldri eru, hvað snertir kröfur um nýjungar
varðandi iðnfræðsluna.
í iðnnemasamtökunum eiga iðnnemar að vinna að hagsmuna-
málum sínum og m.a. með því þjálfa sig í félagsmálum, en slík
þjálfun getur orðið þeim þarft veganesti í framtíðinni.
I Ð N N E M I N N
9