Ljósberinn - 01.07.1941, Blaðsíða 22

118
LJÓSBERINN
þurrkað sér í framan með stórum, blárúð-
ótt,um vasaklút. Það hafðj aldrei komið
fyrir áður, að hann rækist á svona mann-
eskju í garðinum, en aftur á móti ekki
sjaldgæft, að strákar klifruðu inn yfir til
að ná í sumar-perur.
»Þér ætlið kannske að fara með mig til
ofuirstans?« spurði Stígur, sem var til í
alls kyns æfintýri.
»Vilt,u ekkLheldur laumast á brott.?«
»Nei, þökk«, svaraði Stígur, »úr því ég
er komin hingað inn á annað borð, þá er
bezt að sjá, hver leikslokin verða. Hann
getur þó ekki étið mig«.
Hermaðurinn þagði og braufc heilann uip
þetta vandamál; hann vissi ekki almenni-
lega, hverju svara skyldi.
»Jæja, ég segi ekki neit,t«, sagði hann
að lokum og sneri sér við, oig Stígur hélt
forvitinn í humáttina á eftir honum.
Framh.
Einn með Jesú.
Einu sinni var flugmaður nokkur spurð-
ur:
»Hvað er undursamlegast af því, sem
drifið hefir á daga þína á flugferðúm þín-
um uppi í loftinu?«
Hann hugsaði sig fítið eitt um en svaraoi
síðan:
»Þar hefir margt á daga mína drifið;
en eitt er það, sam ég aldrei gleymi. Mig
hafði borið inn í þéttan þokuflóka, og auð-
vitað kom það svo oft fyrir. En allt í einu
rofnaði þokuflókinn og ég kom út í skín-
andi, sólskin. Fyrir neðan mig lá þá þok-
an gráa, sem þéttur veggur og huldi jörð-
ina algerlega, en á mig skein sólin í allri
sinni geis],adýrð.
Það var þetta, að vera þarna aleinn með
eólinni, sem mér þótti dásamlegast, já, það
var hið dýrðlegasta, sem fyrir mig hefir
komið uppi í loftinu.
»Mig enginn ótti slær,
mér einn er Jesús nær
i ljóssins ljóma;«. >
Kemur út einu sinni í mánuði, 20 siður,
og auk þess jólablað, sem sent verð-
ur skuldlausum lcaupendum.
Árgangurinn kostar 5 krónur. — Gjalddagi
er 15. apríl.
Sölulaun eru 15% af 6—14 eint. og 20%
af 15 eint. og þar yfir.
Afgreiðsla,: Bergstaðastræti 27, Reykjavik.
Simi 4200.
Utanáskrift: Ljósberinn,, Pösthólf 304,
Reykjavik.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar Bergst.str. 27.
AÐALBJÖRN KRISTJANSSON,
kennari, sem um nokkur ár hefir annast útsölu
og innheimtu Ljósberans hér í Reykjavik og Hafn-
arfirði, anda&ist 2. maí s. 1. eftir stutta legu.
Hans verður nánar minnst í næsta blaði.
AHEIT.
1 Nýlega. kom kona inn á afgreiðslu Ljósberans
með 10 0 krínnr, sem var áheit á blaðið. Oft
hefir Ljósberinn verið heppinn, þegar á hann. hef-
ir verið heitið^ en þetta er hjð allra, rausnarleg-
asta áheit, sem hann hefir fengið öll þau Sr, sem
hann hefir komið út.
Ljósberinn þakkar innilega þessa höfðinglegu
gjöf. Aldrei gat slíkt komið sér betur en nú.
Guð launi glöðum gjafara,.
Ungur maður fór að biðja sér stúlku. Hitti
hann fyrst föður hennar. Tók hann svo illa í
málið, að hann ra.k biðilinn út og sparkaði honum
með fætinum niður tröppurnar. Pegar hann kom
út á götuna mætti hann vini. sínum, sem spurði,
hvernig erindið hefði gengið. »Ekki sem allra
verst«, svaraði biðillinn. »Ég fékk bara annað
en ég bað um. Ég bað um hpnd heimasætunnar,
en fékk fót föður hennar 1 staðinn«.