Ljósberinn - 01.10.1957, Blaðsíða 6

/-------------------------------------------*\
Svarti drettgurinn9
SEM VAIt 1» BISKUP
------- STUTT FRÁSAGA UM SAMUEL CRDWTHER ---'
Hann hét Adjaj, þegar hann var barn og
heima hjá móður sinni í Afríku. En þegar
hann var 12 ára, komu þau ósköp fyrir, sem
þar eru svo algeng, að vondir menn réðust á
þorpið, þar sem þau áttu heima, og rændu
þar öllu, sem hönd á festi, og líflétu marga
menn, en höfðu hina á burt með sér og gerðu
þá að þrælum sínum.
Adjaj litli var einn í þeim hópi. Veslings
mamma hans grét sáran út af því, alveg eins
og hver hvít móðir mundi hafa gert. Hún gat
ómögulega unað sér í þorpinu og fór að ráfa
um héruðin þar í grennd til þess að leita að
syni sínum.
Og svo fór, að henni tókst að finna hann.
En hve hún varð glöð. Hún grét af fögnuði.
En gleði hennar varð skammvinn, því að
eina nóttina var honum aftur rænt frá henni.
En sú hörmungarnótt fyrir þau bæði! Hann
var fluttur niður til sjávar með 186 þrælum
öðrum og rekinn með þeim á skip.
Skipið átti langa leið fyrir höndum, yfir
hafið breiða. En er það var komið skammt
áleiðis, komu menn á enskum herskipum auga
á það og eltu það og hertóku.
Nú voru þrælakaupmennirnir settir í fjötra,
en þrælunum öllum gefið frelsi. Adjaj litli
og allmargir aðrir voru settir á land í borg
þeirri, sem Freetown (fríborg) nefnist.
í borginni hitti Adjaj nokkra kristniboða
og heyrði þá segja frá Jesú. Það var í fyrsta
skipti, sem hann heyrði nafn frelsarans nefnt.
Nú fékk hann að heyra sögurnar úr guðspjöll-
unum, sem öll börn hérna hafa heyrt frá því
er þau höfðu vit á að taka eftir. Ekki varð
þess langt að bíða, að Adjaj litli færi að trúa
á Jesúm og elska hann.
Hann var framúrskarandi vel gefinn dreng-
ur, og að fáum árum liðnum höfðu kristniboð-
arnir hann með sér til Englands. Er hann var
skírður, var honum gefið nýtt nafn og látinn
heita Samúel.
Þegar hann hafði verið í Englandi um hríð
cg gengið þar á kristniboðsskóla, fór hann
aftur til Afríku, og að nokkrum tíma liðnum
fór hann að boða þar kristni.
Einu sinni var hann á kristniboðsferð og
kom þá til þorps nokkurs inni í landi langt
frá Freetown. Á meðal áheyrendanna var
gömul kona og með henni ungur maður.
Hver haldið þið, að það hafi verið? Pað
voru engin önnur en móðir hans og bróðir!
Nú voru liðin 25 ár síðan þau höfðu sézt.
Nú hrundu stór fagnaðartár niður eftir kinn-
um móður hans. Hjarta hennar var. svo fullt
af gleði, að hún fann ekki orð til að lýsa
gleði sinni. Þau horfðu bara þegjandi hvert
é annað, og augu þeirra ljómuðu.
Móðir hans og bróðir tóku sér nú bólfestu
hjá honum, og þau höfðu hið mesta yndi af
að heyra sagt frá Jesú. Þau gáfu Jesú hjarta
sitt og gengu í söfnuð síns elskulega sonar
og bróður.
Samúel var nú kristniboði í Afríku og vann
þar mikið starf. Hann var kosinn biskup í
Nígeríu í Vestur-Afríku. Hann hét fullu nafni
Samúel Crowther, og nafn hans er eitt af
þekktustu nöfnum kristniboðssögunnar.
Túð vœmyjutök
Athugaðu einhvern tíma, hve oft þú getur bað-
að handlegg.junum á mínútu. Ef þér tekst að
gera það 50 sinnum, er enginn vafi á því, að þú
Verður orðinn uppgefinn, og samt hefur þú ekki
jafnast á við pelíkanann, sem hefur hægust
vængjatök allra þeirra fugla, er geta flogið.
Hann tekur sem sé „aðeins" 78 vængjatök á
mínútu. Jafnvel hegrinn, sem virðist taka það
rólega, slær 150 vængjaslög á mínútu.
Dýrafræðingur, sem athugað hefur þessi mál,
heldur því fram, að kólibrifuglinn, sem minnst-
ur er allra fugla, baði vængjunum 3000 sinnum
á mínútu eða 50 sinnum á sekúndu. Þrösturinn
slær 336 sinnum og starrinn kemst upp i 450
sinnum, þegar hann er að flýta sér.
LJDSSERINN
110