Nýtt kirkjublað - 01.05.1909, Blaðsíða 14
ilö
NÝTT KIRKJUBLÁf)
vera má, að rnargur vilji tileiuka sér og taka undir. Og auk þess
mjög vel ort á þeirri tíð, sem það er til orðið á, og af ómeDtaðri
konu í sporum og kjörum höfundarÍDS.
20/n ’08. Ó. V.
Sameiningin.
Vinur minn og bróðir, síra Jón Bjarnason, mæiir margt
orð í garð vor austanmanna, lil andmæla og áfellis, sem oss
finst þá sumt af oflitlum skilningi talað.
N. Kbl. á eitthvað í flestum blöðum Sam., og eiga vil eg
gjarna orðastað við síra Jón, virði liann og elska meðan iifi, þó
að stundum renni mér i skap við liann. Ljúfast er mér að
láta skoðanir og kenningar koma fram eðlilega ósjálfrátt í
öllum tillögum og afskiftum hins iifaða lífs, og tel svo þýð-
jngarlítið að leggja þær á vogarskálir orðastælunnar. Lýsi
þeim hver og skýri þær, skoðanirnar, frá sinu sjónarmiði, og
njóti svo hver af sem notið fær. Rétt kann þó að vera i
viðlögum, að leggja út í beina sókn og vörn þrætumálanna,
þó eigi væiá annars vegna en fyrir kurteisis sakir við einstaka
mætismenn.
Að þessu sinni vildi eg að eins segja eitt vinar og varn-
aðarorð til síra Jóns, sem eg taia ekki einungis i mínu nafni,
heldur í nafni rétt allra islenskra presta og hinnar íslenzku
kristni hér heima. Oss finst það og skilst af Sam., að það
muni ef til vill vera í aðsígi, að hrinda burt úr kirkjufélaginu
þeim manni, sem vér teljum annan mesta yfirburðarmanninn
þar, og hefir nú mestan samhug vorn allra ritandi manna
fyrir vestan haf. Oss er svo alveg óskiljanlegt, að sakir séu nokkr-
ar til þess. Hans sjálfs vegna mæli eg þetta ekki. Hans veg-
ur rnundi vaxa við það. En mér finst afleiðingin hlyti að
vei’ða sú, að kirkjufélagið vestra klofnaði í tvent og stórveikl-
aðist, að fjöldi af íslenzku fólki vestra yrði fyrir utan kirkju-
legan félagsskap, að minsta kosti íslenskan, og þar væri
þjóðerninu þá enn miklu hættara. Og hér heima mundi það
vekja almennan harm og óhug. Þessum vinarorðum beini
eg einmitt til síra Jóns, af því eg veit, hve mikið hann má
sín. Egbið síra Jón í nalni 20 ára bróðurlegrar vináttu og enn
lengri kynningar, og í nafni fornvina hans hér heima að taka