Nýtt kirkjublað - 01.04.1910, Side 2
n
NÝTT KIRKJTJBLAÐ
advazl um, mál -jsaw ez þeiz 'oildu, -íeza ^zam á
•p zeotaAtef'nunni.
eHeij-'kj.a-vi-ft- 30. maz& 1910.
<poVU. cBj-at-natoon.
Mýja þýðingin á iamla ÍGsiamGnÍinu.
Nú er meira en ár liðið síðan biblíuþýðingin nýja kom
út. Nokkurar athugasemdir hafa verið gerðar við stöku at-
riði í henni. Og er það ekki annað en það, sem við mátti
búast. Engin ný biblíuþýðing kemnr svo út, að ýmsum mönn-
um þyki ekki einhverjar breytingar óviðfeldnar. Á hinu eiga
margir engan kost, að kynna sér ástæðurnar, sem breyting-
unum urðu valdandi. En ef þeir væru nákunnugir málinu,
mundi dómurinn oft verða öðru vísi.
Það er því ekki nema sjálfsagt, að gera almenningi, sem
um slíkt hirðir, grein fyrir þeim breytingunum, sein mestum
andmælum hafa sætt.
Og tek ég þá að sjálfsögðu að mér að verja gamla testa-
mentis-þýðinguna í því efni, með því að ég vann mest að
henni. En auðvitað ber öll nefndin ábyrgð á þýðingunni með
mér. Nýja testamentis-þýðingin kemur mér ekki við, því að
hún er ekki mitt verk.
Aðalmótbáran móti nýju þýðing gamla testamentisins
skilst mér vera sú: að breytt haíi verið um guðs-nafnið. Jahve
hafi komið i stað Drottins. Sumir hafa talið þetta mjög
óviðfeldið og álitið biblíuna nær því ónotandi vegna þessa.
En hér fer sem oftar: vöntun þekkingar veldur misskiln-
ingi. Sá misskilningur bverfur vonandi, er menn fræðast um,
bvernig drottins-nafnið er komið í stað Jahve-nafnsins.
Því að í hebresku biblíunni, gamla testamenti Gyðinga, —
biblíunni, sem Jesús Kristur las í sjálfur, hefir aldrei staðið
annað en Jahve. Og þetta er í fyrsta sinn, að gamla testa-
mentið hefir verið þýtt á islenzku úr sjálfu frummálinu, mál-
inu sem Israelsmenn eða Gyðingar töluðu.