Vikan - 21.02.1952, Síða 14
14
VIKAN, nr. 8, 1952
MARTA JÓNS
Framhald af bls. 7.
„Já, herra húsbóndi!“ sagði Kómi og sló fingr-
um í glóheitan. ofninn.
Marta Jóns leit upp í fyrsta sinn. Það var ótta-
glampi í augum hennar. Hún sneri sér að Típ-
unni og mér, og þá gat ég ekki varizt að ganga
til hennar. Hún sýndist jafn vonleysisleg og kan-
ína sem hefur kvalizt tvo eða trjá daga í stál-
fellu.
Nikk snerist á hæl og hvessti augun á mig.
Heyra mátti Kóma ganga upp stigann og inn
í herbergið uppi yfir. Hann flýtti sér að laga til
svo að hann gæti komizt niður aftur og að gló-
rauðum ofninum.
„Viltu verða eftir hjá honum?“ sagði ég við
hana og paufaðist nær. „Eða viltu fara?“
Marta Jóns opnaði munn til að segja eitthvað.
Tárin tóku aftur að streyma, og hún barðist
heiftúðug um í örmum Nikks.
„Hvað sagði ég þér, Halli?“ sagði Nikk reiði-
lega. „Trúirðu mér ekki, eða hvað?“
Hann snerist að mér og hristi höfuð.
„Sagði ég þér ekki þú mundir tala þig út úr
húsi hjá mér? Trúirðu mér ekki, eða hvað?“
Hann sleppti stúlkunni stutta stund, og tók
undir sig stökk. Áður en ég hafði tök á að hörfa,
skall hnefi hans í höfuð mér. Næst vissi ég af
mér hvar ég lá á gólfinu, og gat ómögulega
greint hvað var upp og hvað var niður.
Eg sá ekki hvað Típan var að gera, en ég
vissi hann var ekki að hjálpa mér. Nikk gekk
aftur til Mörtu Jóns, hneppti frá henni kápuna,
og stakk höndum þar inn undir. Hann þrýsti
henni svo fast að hún veinaði af sársauka.
Þegar 'ég komst á fætur aftur, vissi ég ekki
hvað ég ætti að gera næst. Ég skildi ekki fyrr en
Nikk barði mig niður að ég gat ekkert gert
til að stöðva hann. Allt hefði farið á annan
veg, ef Típan hefði hjálpað mér. En Tipan var
að hugsa um lánin hjá Nikk og veðmálaþókn-
unina. Hann Stóð úti við dyr tilbúinn að fara.
Þegar ég komst á fætur aftur, gekk Nikk til
min og hrinti mér í átt til dyra með útréttum
handlegg. Eg þeyttist yfir gólfið og skall á
Típuna. Típan opnaði dyrnar og reyndi að tosa
mig út.
Eg sleit mig lausan frá honum og gekk aftur
inn í krána.
Nikk tók Mörtu Jóns upp og bar hana í átt
til stigans. Hún byrjaði að klóra og brjótast
um, og Nikk átti örðugt að verjast henni. Að
lokum tókst henni að klóra hann framan í með
nöglunum, og Nikk sleppti henni eins og hún
hefði brennt hann.
„Kómi!“ gall í honum.
Kómi kom' bröltandi niður stigann.
„Rektu hann út og lokaðu dyrunum, Kómi,“
skipaði Nikk. „Kastaðu honum út, ef annað dug-
ar ekki.“
Nikk hrifsaði aftur til Mörtu. Hún var fjarska
lítil, og svo ung, hún hafði ekki mikið að gera
móti Nikk. Hann þurfti ekki gera annað en
læsa öðrum handlegg utan um háls henni, og
og grípa um báðar hendur hennar með hinum.
Kómi tók upp járnskörunginn og gekk til min.
Hann var dauðhræddur. Ég vissi hann mundi
aldrei slá mig, en ég sá hann var svo skelfdur
við Nikk að hann varð að láta sem hann væri
að reka mig út. Típan var farinn.
„Leggðu skörunginn frá þér, Kómi,“ sagði ég.
„Herra Halli,“ sagði Kómi, „þér er fyrir beztu
að leyfa herra Nikk eiga sig þegar hann hefur
misst glóruna. Það er ómögulegt að segja hvað
hann getur gert, þegar hann er kominn í skap
og orðinn öskuillur við þig.“
„Haltu kjafti Kómi,“ sagði ég.
Nikk tók Mörtu upp einu sinni enn og bar
hana nú alveg að stiganum. Þar setti hann hana
niður í flýti og hljóp til mín. Ég reyndi að bera
fyrir mig hnefa, en hann stökk upp í loftið og lét
fallast ofan á mig. Það var eins og beinin í
611.
KROSSGÁTA
VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1. fornafn. — 3. lúa-
legar,-— 13. sannfæring.
— 15. reika. — 16. knúði.
— ; 17. óholla. — 18.
stúíkan. — 20. fag. —
21. plöntuhlutar. — 24.
æsa. — 27. á engan son.
— 29. lúðrar. — 31. bis
(slanguryrði). — 32.
tangi. — 33. mælieining-
unum. — 35. glæni. —
36. samsinnandi orð. —
38. beygingarending. —
39. verkfæri. —• 40. neit-
un. — 41. beygingarend-
ing. —- 42. vitlausan. --
44. óskemmdur. — 47.
mál. — 48. henda. —- 49.
jók pláss. — 50. ungl-
ingi. — 52. forskeyti. —
53. kaupmaður. — 55.
afleiðsluending. —- 57.
frískur. — 59. flíkinni.
— 61. upphrópun. — 62.
litla. -— 63. þrír eins, —
64. listgreininni. — 65.
beygingarending.
Lóðrétt skýring:
1. jurt. — 2. mælirinn.
— 4. gullhringur. — 5. nefnd. — 6. tortryggn-
ir. — 7. frumefnistákn. — 8. fögunum. —■ 9.
hjálparsögn. •—• 10. vopnin. — 11. forskeyti. —•
12. beygingarending. —■ 14. skaga. — 18. ótrygg-
ar. — 19. grunað. — 22. espa. — 23. samkom-
unni. — 25. iðngrein. — 26. utan. — 28. alls-
leysi. — 30. bragarháttur. — 34. lík. — 35. ó-
döngun. - — 37. fyrir skömmu. — 40. flautaa. —
43. fullgildi. — 44. prakkarastrik. — 45. vel. —
46. ber. — 48. kvenmannsnafn. — 51. öfugur tví-
hljóði. — 54. mannsnafn. — 56. fjórir eins. — S7.
mannsnafn (forn ritháttur). •— 58. líkamshluti.
— 60. gæfa. — 61. á fæti. — 62. tveir samst-ssSir.
Lausn á 610. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. ósar. — 5. hró. — 7. ussa. — 11.
krof. — 13. hnit. — 15. æfa. — 17. fornöld. —
20. afl. — 22. leki. — 23. sauða. — 24. skál.
— 25. ata. — 26. ess. — 27. Rut. — 29. ana. —
30. klak. — 31. upsa. — 34. allra. — 35. marða.
—• 38. efla. — 39. inni. — 40. skáld. —- 44. ekkli.
— 48. iður. — 49. flýi. — 51. kæk. — 53. ina.
— 54. rás. — 55. slý. — 57. Ella. — 58. gusar.
— 60. ókum. — 61. ila. — 62. dagatal. — 64.
ári. — 65. glóð. — 67. reyr. — 69. fals. — 70.
kná. — 71. alin.
Lóðrétt: 2. skaka. — 3. ar. — 4. rof. — C.
runu. — 7. und. — 8. SI. — 9. staka. — 10.
sæla. — 12. Fossar. — 13. hlaupa. — 14. ella.
— 16. feta. — 18. raska. — 19. öðrum. — 24.
fáni. — 26. ell. — 28. tsr. -— 30. klaki. — 32.
aðili. — 33. ber. — 34. Als. — 36. ani. — 37.
fis. — 41. áði. — 42. lungað. — 43. draug. —
44. Efrat. — 45. klárar. — 46. kýs. — 47. aeell.
— 50. alur. — 51. keik. — 52. klaga. — 55. skári.
— 56. Ýmir. — 59. safn. — 62. dós. — 68. Le*.
— 66. 11. — 68. yl.
mér myldust líkt og eggskurn. Þegar ég rankaði
við, lá ég með andlitið við svellaða gangstéttina.
Dyrnar voru lokaðar, og öll ljósin niðri höfðu
verið slökkt nema eitt. 1 skini ljóssins, framar-
lega í kránni, sá ég Kóma varpa kolamolum inn
í ofninn, reynandi um leið að sjá út á götuna
gegnum gluggann.
Ég gekk yfir götuna, "kkýldi andlitið fyrir
slyddunni sem æddi niður götuna. Ég dokaði við
og kallaði tvisvar eða þrisvar í Típuna. Hann
svaraði mér ekki, og ég vissi hann væri farinn.
Það var erfitt að haldast við úti á götu í því-
líku veðri.
Uppi á lofti, í herberginu sem Kómi bjó út,
hafði Nikk farið úr frakkanum og reyndi nú
að klæða Mörtu Jóns úr kápunni. Hún stökk frá
honum, enda á milli í herberginu. Að lokum
nennti Nikk ekki lengur að eltast við hana, og
tók frakkann og fór að slá hana með frakkanum.
Fyrst reyndi hún að verja andlit sitt og höfuð
fyrir sárum höggunum, en þegar Nikk slæmdi
frakkanum yfir um bakið á henni, féll hún á
gólfið. Ég sá að Nikk laut yfir hana og tók hana
upp. Þegar hún komst aftur á fætur, gat hún
slitizt burt frá honum. Nikk sló hana með
frakkanum, en um leið skall hann í ljósaper-
una sem hékk á þræði niður úr loftinu. Her-
bergið varð skyndilega jafnmyrkt og nóttin út
fyrir.
Ég stóð kyrr og skalf og nötraði úti á göt-
unni. Nöpur, æðandi, pískandi slyddan og vind-
urinn blinduðu augu min, og það var erfitt að
opna þau eftir að ljósið i herberginu slokknaði.
Nokkru síðar, þegar Kómi hafði slökkt siðasta
ljósið niðri, *neri ég á burt og stritaðist upp
götuna.
Einu sinni þóttist ég heyra Mörtu Jóns sepa,
en þegar ég nam staðar og lagði við eyrus í
piskandi slyddunni, gat ég ekkert heyrt. Upp
frá því vissi! ég ekki hvort það var hún eða hvort
það var aðeins vindurinn sem vældi á hvössun*
hornum húsanna.
Svar við mannlýsingaspurnmgn
á bls. 4:
Skafti Þóroddsson lögmaður. 1 Gr«ttlu.
Svör við „Veiztu —?“ á bis. 4:
1. Berðu tímann, sem úrið þitt sýnir samau vi*
tímann á staðnum. Ef klukkan þin er tveisa
stundum á undan, þá hefur þú farið 30* tál
vesturs. Ef hún er einni stundu á eftir, hof-
ur þú farið 15° austur á bóginn.
2. Ásmundur hærulangur sagði þetta við Grottá
son sinn, þegar honum þótti hann rif bak
sitt slælega.
3. 1865.
4. Dafla eða damla er „að róa hægt“.
5. Vísan er upphafserindi á Brúðkaupskv»8i
Steins Steinars.
6. Gastaldon var ítalskt tónskáld, lézt 1939.
Eftir hann er Musica proibita, sem KetiU
Jensson söng í útvarp fyrir skemmstu.
7. Edison, 1879, kolaþráðarlampinn varð seinna
fyrirmynd málmþráðarlampans, sem nú. »r
notaður um allan heim.
8. 19,3.
ed 9. María og Róbert,
10. 1908.