Vikan - 17.09.1959, Síða 26

Fimmta hvert barn á erfitt
með lestur.
Framh. af bls. 9.
úr þeim flækjum, scm myndazt
hafa djúpt í dulv'itnnd hans
vegna örðugleika og árangurs-
leysis i sex ára lestrarnámi?
Miklu erfiðari er þó aðstaðan
hjá Sigga. Hann er aðeins yngri
í árinu en Dabbi, byrjaði 6 ára
í skóla, en er alveg ólæs. Hann
er ágætlega greindur og augn-
lœknirinn segir hann hafa góða
sjón. Hvað er Jjá að? I.eti? Ekki
vantar hana hjá Sigga. Sjálfur
Þorgeirsboli gæti vist varla
dregið hann að bókinni. En
mamma hans segir, að Siggi hafi
verið auðveldur og ugasamur.
fyrstu tvö skólaári .1. Svo um-
hverfðist hann.
Hvað er að'
Siggi hel’i ■ Iruflanir i form-
skyni sjónai i .inr s\o að mynd-
in, sem hann í.e af bókstaf og
orði, verður röng. Hér eru fáein
dæmi úr lestri hans; rétt mynd
orðsins í sviga fyrir aftan;
fot (oft) — mes (sem) —
abrnið egtur (barnið getur) —
egfur (gefur) ■— galal (galla) —
lagnar (langar) -— rögn (röng)
—- avna (vana) — svoan (svona)
— undna (undan) — afrgegn
(arfgeng) — stekrar (sterkrar)
— næðgu (nægðu) — þeirar
(þeirra). Stundum ftækist hann
i orðinu, svo að hann kemur
engri mynd á það, stafar þ|;ð
upp aftur og aftur og stynur svo
að lokum í örvæntingu; „Ég get
ekki sagt það.“
RáÖ í tima tekið.
Höfuðvandi drengjanna er
fólginn í því, live scint galli
þeirra uppgötvast. í gleraugun-
um fær Dabbi lió að lokum sýni-
iegt tákn og sönnun lians. En
Siggi fær ekki neitt nema eitt-
hvert útlent orð, sem hann heyr-
,ir sérfræðinginn segja, en gleym-
ir svo aftur. En barnið þarf ein-
mitt að fá ástæðu, sem réttlætir
árangursleysi þess í náminu, —
og svo auðvitað nærgætna lijálp
til Jiess að hyggja námið upp að
nýju, eftir að orsök erfiðleik-
anna er fundin.
Það er hættulegur ósiður, sem
margir foreldrar temja sér, að
kenna leti fyrst og fremst um
erfiðleika barns í námi. Leti
getur að vísu staðið í vegi fyrir
námsárangri, en hún er oftast
(ifleiðing ytri eða innri erfið-
leika og hverfur, ef unnt er að
losa harnið úr þeim. Að því er
iestrarnámið varðar, má oftast
finna orsakir erfiðleikanna, en
mjög oft er Jiað vanrækt árum
saman, þangað til barnið hefir
b’eðið af Jjeim óbætanlegt tjón.
Reyniber, sólber og- ribsber.
Fvamh. uf bls. 16.
Sólberjasaft II.
1 kg sólber,
3 dl vatn,
y2 dl edik.
Þroskuð sólber eru hreinsuð,
soðin hægt í vatninu og edikinu
um það bil 5 min. Látin standa i
% tíma, þá hellt á síu. Saftin mæld,
400—500 g af sykri láfið i hvern
lítra af saft. Suðan látin koma upp,
fi-oðan veidd af, og sal'tin látin á
flöskur. Þessi saft þykir góð við
hæsi og hósta, þá lótin út í sjóð-
andi vatn með 1 sneið af sitrónu.
Sólberjahrásaft.
4 kg sólber,
4 l vatn,
24 g vinsgra,
2 g varnarefni,
350—500 g sykur í 1 I af saft.
Berin Jjvggin og hreinsuð, söxuð
i vél og tátiir jafnóðum i leir-
krukku. Þá er vínsýran, varnarefn-
ið og vatnið látin á berin, klútur
breiddur yfir krukkuna. Þetta er
látið standa í 2 daga. Þá er saftin
síuð og mæld og 350—500 g af
sykri látið í livern lítra af saft,
einnig 1 g af vavnarefni. Hrært i,
á ineðan sykurinn bráðnar, J)á sí-
að aftur. Látið á flöskur, lokað og
flöskurnar merktar og dagsettar.

Það var djúp á milli okkar.
Framh. af bls. 11.
nálægt teikniborðinu framar. Þorið þér að giftast
blindum manni?
•—- Hann er ekki blindur ... stamaði ég.
— Nei, en það getur hann orðið. Yður er mikil
ábyrgð lögð á hendur. Þetta getur gert meiri
kröfur til fórnfýsi yðar og þrautseigju en þér
gerið yður grein fyrir. Ef til vill er yður fyrir
beztu að íhuga þetta í svo sem tvo daga.
Seinna um k'’öldið sagði ég bróður mínum og
konu hans frá þessu. Þau ráðlögðu mér að reyna
að gleyma honv
-— Ef þú gifti. t blindum manni, verður þú að
fórna þér algerlej a fyrir hann, sagði bróðir minn.
— Gerðu alit, sem í þínu valdi stendur, til Þess
að hjáipa honum. Vertu vinur hans. En þú skalt
ekki giftast honum. Vafalaust vill hann ekki held-
ur, að þú giftist honum.
— En ég vil giftast honum, vegna þess að ég
elska hann, sagði ég.
Orð þeirra fylltu mig aðeins aukinni þrjózku.
Eg vissi, að Andrés mundi færa sömu rök að
þessu, en ég efaðist ekki um, að ég gæti bugað
hann og náð til hans yfir þetta djúp, sem nú var
á milli okkar.
Morguninn eftir stóð ég enn í herberginu hjá
Andrési. Og nú var hann vakandi og bros hans
hvorki þjáð né hamið.
— Ég er komin til þess að vera hjá þér, Andrés,
sagði ég.
— Og þú veizt þá, hvernig málum er háttað?
spurði hann undrandi.
— Já, ég talaði við dr. Erholm. Ég veit, að
þú harfnast mín. Og það var aðeins það, sem ég
óttaðist, — að þér liði betur án mín.
— Og augun ... sagði hann.
—■ Augun þín eru yndislegustu augu í heimin-
um, sagði ég og beygði mig yfir hann og kyssti
hann.
Ég hafði enn ekki sigrað hann. Hann mót-
mælti eindregið. Og stundum, — þegar Andrés
þjáðist af áköfum höfuðverk, — sneri hann sér
undan og neitaði að tala við mig. En ég gafst
ekki upp.
Nú eru liðin fimm ár, og við Andrés erum
gift. Ég held, að það séu ekki tll hamingjusamari
hjón í heiminum.
Því miður höfum við enn ekki eignazt nein börn,
en ég lifi enn í voninni, og þangað til vinnum
við af kappi í garðinum, og Andrés unir sér til
allrar hamingju svo vel þar, að hann má ekki
vera að því að hugsa um teikniborðið.
Ég vona, að mörg ár líði, áður en veröldin
myrkvast fyrir Andrési, en þegar að Því kemur,
munum við sætta okkur við þetta af þolinmæði,
því að við vitum, að við eigum hvort annað, og
það er okkur nægilegt.
WMi wllllltr
1 Reynsln síðustu óra befur sýnt að þegar sfcainmdegíð feerist {fftr/fjölgor eldsvoðum
1 Vér viljum brýna fyrir öllum, sem enn eiga ótryggð innbú og önnur verömæti, að draga eigi lengur að lryggja, — lieldur gera það strax í dag.
Eins viljum vér ítreka við alla, sem tryggja innbú of lágt, að hækka tryggingar sínar strax — og fresta því ekki til morguns.
Auðveldasta leiðin til þess að tryggja og hækka trygg- ingar, er að hringja í síma 1.77.00, — og þér fáið skírteinið sent um liæl.
Tryggið þar sem það er hagkvæmast. Trygging er nauðsyn.
llmennnr Trjjggingnr b*f. Austurstræti 10 — Sími 1.77.00. — Umboðsmenn um allt land. —
WMMgniflí
20
VIKAN