Vikan - 26.01.1961, Blaðsíða 20

Ertu með eða móti áfengi, tóbaki,
jasstónlist, kennurum og foreldrum?
Þannig var spurt í þaula á einu kaffi-
húsi bæjarins. Til andsvara voru
unglingar úr miðskólum bæjarins.
Þau voru að skemmta sér litillega S
svo sem helmingur þeirra sem inni
voru reyktu og sögðust þau reykja
svona þrjár til fimm sígarettur á dag,
ef þau ættu þá fyrir því, en talsvert
bar á því að sumir urðu að fá gefins
tóbak hjá þeim betri stæðu. Enda
sagði ein stúlkan sem svo, að það
borgaði sig ekki að koma með
sígarettupakka á mannamót, þar sem
Fegurðardísir miðskólanna.
jólafriinu við kók og kjaftæði. Ekki
bar mikið á þessum alræmdu peninga-
ráðum unglinganna, því flestir áttu
rétt fyrir gosi. Það kom á daginn að
hann tæmdist fyrir annara tilverkn-
að. Ekki vissu foreldrar almennt um
þessa útsláttarsemi barna sinna, en
margur hélt þau vita, en Þegja samt.
Þeim fannst gott að reykja, en voru
sammála um það að þetta væri
bölvaður peningaþjófur, ef mikið
væri reykt. Ekki fannst þeim mikið
til áfengis koma, bæði væri það dýrt
og vont og þar að auki ýmsum erfið-
leikum bundið að komast í það. Því
var la-“tt að okkur að piltur þarna
inni. þættist vera talsverður drykkju-
maður, en það væri víst mest upp-
spuni og bara minnimáttarkennd.
Stúlkunum kom saman um að strák-
ar sem drykkju eitthvað að ráði væru
yfirleitt leiðinlegir sem slíkir og ekki
vinsælir. Þarna var mikið rætt um
hvað skyldi gera á gamlárskvöld og
var mest minnst á partý í heimahús-
um og aðspurð sögðu þau partýin
yfirleitt brennivínslaus og ekki þessi
voða hneykslispartv, sem Mánudags-
blaðið væri alltaf að minnast á. Þeim
leiðist yfirleitt ekki i skóla, en það
Þeir sem landiö erfa.
GeturOu lánaO mér túkaUt
Og svo var telciö til eftir mann-
tkapinn.
Gdbriele, Francisco, Manuel.
fer töluvert eftir kennurum. Hins
vegar eru þau dálítið smeyk við það
sem koma skal, þegar landsprófið
kemst á dagskrá. Foreldrarnir voru
yfirieitt vel liðnir af þessum ungling-
um, þó þau hefðu kannski sitthvað
út á foreldra sína að segja. E’n ekki
kom fram kvörtun um botnlaust
skilningsleysi foreldrana, sem annars
er með vinsælll göllum, sem sálfræð-
ingar fá til meðferðar.
FÍFLIN ÞRJÚ.
Á frönsku heitir biskupinn „fou", Gdbriele, Manuel, Aldo, Francisco og
en það þýðir fífl eða dári. Skákmað- Rarnon.
ur einn, sem lítið kunni fyrir sér,
spurði eitt sinn hinn þekkta skák-
mann, dr. Ossip Bernstein: „Seg mér,
kæri stórmeistari, hví ég get ekki
unnið endatafl með kóng og 2 biskupa
móti kóngi, hvernig sem ég reyni ?“
Bernstein svaraði án þess að hika:
„Sjáið þér til, í skák er hægt að máta
með 2 fiflum (biskupum), en 3 fífl
geta aðeins gert jafntefli."
Svartur leikur.
S. Loyd.
skálc
Um 1900, þegar Mafeking var lier-
sctið (vörn Englendingar var stjórn-
að af Baden-Powell) sátu liðsforingj-
arnir Monkhouse og Nias að taíli og
upp kom þessi staða, sem myndir er
af. Svartur hugðist leika Rf3 mát,
þegar skot reið af og ein Búa-kúla
skaut riddarann burtu. „Þessir bölv'-
uðu Búar,“ hrópaði Nias, „þeir sækj-
ast alltaf eftir beztu mönnunum, en
ég get samt mátað í 2 leikjum: 1. —
a5, 2. f3 Ba7 mát.“ — EVi áður en
varði skaut óvinakúla peðið á aG
burt. „Þetta er ergilegt,“ hrópaði
Nias, „en ég get þrátt fyrir allt mát-
að i 3 leikjum: 1. ■— Kb7 2. a5 KaG
3. f3 Ba7 mát. Og um leið þeytti
þriðja kúlan svarta kóngnum burt.
„Nú sé ég á öllu,“ sagði Monkhouse,
„að við getum ekki lokið skákinni,
því Búarnir bera greinilega ekki
meiri virðingu fyrir kóngum heldur
en drottningu okkar Victoriu." —
„Ekki til að tala um,“ sagði hinn
kaldrifjaði Nias, „ætli ég geti ekki
mátað þig, án þess'að hafa kónginn:
1. — Ba7 2. a5 c6 3. a6 c5 4. f3 c4
mát.
s k.e mm t i kr a f t ar
1 Storkklúbbnum hefur að undan-
förnu dvalið spönsk-itölsk hljómsveit
og ber hún nafn stjórnandans Gabri-
eie Orizi, sem er ítali. Við gerðum
okkur ferð tii að hitta þessa menn
að máli og voru þeir þá að æfingu.
Þar sem hljómsveitarstjórinn kunni
iitið í ensku, en við ekkert í spönsku
né ítölsku fór samtalið við hann
gegnum Manuel Hurtado trompet-
og bassaleikara, hann er af Spáni.
Gabrieie stofnaði hljómsveitina fyrir
þrem árum á ítalíu og er nú búinn
að þræða Spán, Þýzivaland, Holland
og Danmörku í leit sinni að sögu-
eynni. Gabriele útsetur fyrir hljóm-
sveitina. Hann er einnig pianóleikari
hljómsveitarinnar Annars skipta þeir
með sér verkum l>annig að Manuel
sem fyrr greinir er trompet. og bassa-
leikari, Francisco Romero trommu-
leikari, Ramon Pol saxófón og fiðlu-
leikari og loks Aldo Rinncloti, aem
leikur á gítar og er söngvari þegar
Francisco og Ramon.
Gabriele, Ramon, Francisco, Aldo
og Manuel.
með þarf. Þeir leika mest itölsk og
spönsk lög og svo auðvitað suður-
amerísk lög svo sem Cha Cha Cha og
Calypso. Meðan við vorum staddir
þarna léku þeir inn á segulband og
gekk það misjafnlega að finna réttu
spilaaðferðina, en þeir gerðu þetta
til þess að geta heyrt hvernig þetta
hljómaði úti í sal. Annars léku þeir
hitt. og þetta, mest jazz, meðan verið
var að stilla alla magnara og slíkt.
Ennfremur höfðum við sérstaklega
tal af Ramon Pol, sem er yngstur
þeirra Hann er frá Barcelona og er
sonur fiðluleikara. Faðirinn kenndi
lionum ekki fiðluleik, heidur lærð:
hann það i tónlistarskóla og svo
saxófónleikinn. Hann byrjaði 17 ára
að ieika í sinfóniuhljómsveit í
Barcelona, en hefur svo seinna hali-
að sér að léttari hljómlist. Hann átti
afmæli daginn sem við ltomum
harna og náði þá þeim þroskavæn-
legum aldri 24 árum.
Eins og allir hinir hljóðíæraleik-
ararnir talar hann ítölsku og spönsku,
en það mun jafngilda að tslendingar
tali íslenzku og norsku. Svo kann
hann eitthvað lítillega I ensku,
1(B
2Q lOMkH