Vikan - 26.01.1961, Qupperneq 24

4.
VERDLAUIAKROSSGAIA
Vlkan veitir elns og kunnugt er
verðlaun íyrir rétta ráðningu á
krossgátunni. Alltat berast margar
lausnir. Sá sem vinninginn hefur hlot-
ið fær verðlaunin, sem eru:
100 KRÓNUR.
Veittur er þriggja vikna frestur til
að skila lausnum. Skulu lausnir sendar
i pósthólf 149, merkt „Krossgáta".
Margar lausnlr bárust á 51. kross-
gátu Vikunnar og var dregið úr rétt-
um ráðningum.
UNA PÉTURSDÓTTIR,
Efstasundi 15, Reykjavik,
hlaut verðlaunin, 100 krónur og má
vitja þeirra á ritstjórnarskrifstofu
Vikunnar, Skipholti 33.
Lausn á 51. krossgátu er hér að
neðan.
ar- = b 1 e s s u ö = s á = = c r
k '-c 1 0 d <3 a r a r k s k œ n i
a z ÉL 1 e g = = = 3 d 1 a g œ s
r e lc a n c r e m ú 1 a ð i = a
r i t s = s i g = P i P a r = s
i t a k k = s i n a = P 1 0 k k
= U = a = s a 1 = n <5 i = r a 3
0 r C = s i s 1 a = a r t a n a
£ c 1 3 á n n i = h r á a n í 1
■= r J ú P a i n c V = b 1 a n d
Z r á t a = g a (5 í r i s c a b
6 f i a t c i r s t a 1 í n = a
s i r c á 1 1 c k a t a m i n k
s m á S 3 á 1 <5 a = a B i 1 s a
II. hluti
'ftnlli pHns
Pabbi Putta hafði töfrað hann, þannig að liann gat ekki sagt Palli,
og ekki nóg með það, hallarhliðið opnaðist og grænu stóru stígvéiin
byrjuðu að hlaupa út úr garðinum með Palla litla prins. Það ein-
kennilegasta var að hann gat ekki annað en brosað, þó að þetta væri
alvarlegt. Stigvélin hlupu og hlupu og Palli þurfti bara að fylgjast
með. Þó að það væri mikill snjór, sökk hann aldrei niður, því að
stigvélin voru svo stór og breið.
Brátt var hann kominn lengst inn í skóginn og nú fyrst byrjaði
hann að verða hræddur. Hvernig ætlaði þetta að enda? Var það kannski
ætlunin að hann kæmist aldrei heim aftur? Hvernig gátu Putti og Pabbi
hans verið svona vondir við hann?
En svo datt honum dálítið óhugnanlegt í hug. Putti, kannski lét hann
núna eins og hann væri Palli prins. Já, þannig lilaut að liggja 1 þessu.
Þess vegna hafði pabbi hans Putta töfrað hann út í skóginn.
Skelfingu lostinn snarstanzaði hann, svo grænu stigvélin hentust
af fótum hans yfir snjóinn og hurfu. Og þarna stóð Palli litli prins
á sokkaleistunum og horfði skelfdur á tvær snævi þaktar greinar, sem
allt í einu fengu andlit og byrjuðu að hlæja að honum. Svo hristu
þær sig, þannig að hann fékk snjógusurnar yfir sig.
Þakka þér fyrir siðast, Puttatröll, hrópuðu þær. Þetta færðu fyrir
að skera af okkur greinar í sumar.
Palli prins varð reiður í fyrsta skipti á ævinni. Þegið þið, hrópaði
hann, og gleymdi þvi alveg að fætur hans voru orðnir ískaldir i snjón-
um, ég er ekki Putti, ég er Putti prins.
Ha, ha, ha, ha, lilógu greinarnar, ertu nú líka orðinn prins. Já, þú
getur að minnsta kosti logið
Meira sagði enginn þeirra, þvi að allt i einu varð næturkyrrðin
rofin af óhugnanlegu veini.
Úlfur, hvísluðu greinarnar skelfdar.
Úlfur, tautaði Palli prins og gleymdi því alveg, að hann hafði ekki
getað sagt Palli núna heldur.
Hann þeyttist af stað í snjónum á fjórum fótum, nú reið á að finna
holu eða eitthvað, sem hann gat falið sig f. Allt í einu missli hann
jafnvægið og datt út fyrir stóra brekkulírún og rúllaði niður brekk-
una á fullri ferð. Nú leit hann út eins og snjóbolti, sem varð stærri
Palli stóð kyj-r og horfði skelfdur á þessar snæviþöktu greinar, sem
allt í einu fengu andlit og byrjuðu að tala.
24 VIKAKÍ