Vikan - 10.08.1961, Blaðsíða 34

Hin
$uper
Automatíc
Mynstur úr Automatic
Mynstur úr
SUPER
AUTOMATIC
•T: r) íT' 'T' -T: CJ C*1
\.y -^tAv y -sA*. y -aAa.^*^aA
JrkJJ'kJJ'ktJ 'ktJ'kt'
EjjJJiJ-gJ-ril- zJ. jJl.
A lö C J C J S J-f J -.c.
W/M&WMIMKiMlMm
COIlHDDIlIDIŒLCCCŒCDirCE
BORLETTI
VILBEEG & ÞORSTEINN
Laugavegi 73, sími 10259.
Kaupfélag Hafnfirðinga, Hafnarfirði,
Viðtækja- og húsgagnaverzlun Akraness
Stapafell h. f., Keflavík
Har. Eiríksson & Co., Vestmaniiaeyjum,
Élís H. Guðnason, Eskifirði,
Verzl. Þórs Stefánssonar, Húsavík,
Sportv. og hljóðfæraverzl., Akureyri,
Verzlunin Vökull, Sauðárkróki,
Kaupfélag ísfirðinga, ísafirði,
Vesturljós, Patreksfirði.
MARCO H.F.
Aðalstræti 6. Sfmi 13480
15953

Hallandi nál
Betri yfirsýn
hin glæsilega
Slant - o - matic
SINCER 401
er eina velin med hallandi nal
Flyfur vinnuna nær ydur. Aud-
veldar sýn yfir verkið. Nákvæm
Ivinnasfilling. Audvelt mynslur*
val. SINGER 401 er ein full-
komnasla vélin á markadinum.
þú getir alltaf séð þorpið þitt.“
Orð mömmu virtust streyma frá
uppsprettulind, — lind, sem lengi
hefði verið stífluð með laufrusli,
en vaeri það ekki lengur. „Ég hef
hagað mér eins og fífll Hvers vegna,
hvers vegna,“ — hún leit upp, —
„ef við hefðum ekki verið í skjóli
við hana —.“ Mestur hluti himins-
ins var aftur orðinn blár eins og
stór engiaaugu. Hér undir furunni
var hæði svalt og bjart. „Drottinn
gróðursetti hana hér,“ sagði mamrna.
Greinarnar hærðust letilega.
Hauðí'ugl kom svii'audi, settist á eiua
þeirra og vaggaði sér. Mamma horfði
hærra og hærra. Eurunálarnar
hrundu niður i hár hennar. Fkðir
minn hal'ði tekið utan um hana. Ég
hugleiddi, hve lengi stofninn hefði
verið hér og staðið af sér öli veð-
ur. Ég var glaður. Mamma var enn
þá með höfuðið reigt aftur, er hún
sagði: „Við munum eignast ljóm-
andi fallegt hús í djúpum og breið-
um skugga hennar. En við skulum
hyggja hérna megin. Ég kæri mig
ekki hót um að sjá til þorpsins.“
★
Frænka mín frá París.
Framhald af bls. 7.
lega og fór inn til sin. Skömmu
seinna kom hún inn í nýrri kápu,
sem ég hafði aldrei séð áður.
„En hvað hún er falleg,“ sagði
ég. Hún sneri sér i hring.
„Ég saumáði hana á saumavélina
þína,“ sagði hún brosandi.
„Saumaðir?“ Ég starði á hana,
orðlaus af undrun.
„Þú heldur víst, að pabbi sé
milljónari,“ sagði hún alvarleg í
bragði. „Nei, þér er óhætt að trúa
þvi, að flestar franskar konur
sauma lotin sin sjálfar, og hvernig
heldurðu, að ég hefði annars efni
á því að vera svona vel klædd?
Viö íörum á tizkusýningar, kaup-
uin okkur snið og gott efni. Þú hef-
ur vist imyndað þér, að ég kynni
ekki að þræða nál, hvað þá meira,
Jette?“
„Já,“ viðurkenndi ég hálfsneypt.
„Gat þetta verið svona auðvelt?
En ef við eignuinst nú börn, —
þvi að það viljum við gjarnan,
Holgeir og ég,“ hugsaði ég og leit
ó Dorette. „Það er sagt, að franskar
mæður klæði börn sín eins og brúð-
ur og saumi allt sjálfar.“
Upphátt sagði ég: „Mig langar til
að biðja þig að lita á kjúlana mína,
ef til vill er liægt að laga þá dálitið
til.“
En þessi franslta frænka min
tók i handlegginn á mér og leiddi
mig niður tröppurnar. „Nú skulum
við koma og líta á föt og varalit,
sagði hún og liló glaðlega, — „svo
förum við heim að sauma. Ég liugsa
að þú verðir alveg óþekkjanleg,
þegar ég fer, Jette.“
Ég var alveg ó sama máli og
þótti það lireint ekkert miður.
„Næst, þegar ég kem, skal ég
gæta barnanna fyrir þig,“ sagði
þessi einbeitta frænka mín.
Ég tautaði eitthvað um, að ég
skyldi gera það, sem ég gæti.