Vikan - 12.04.1962, Blaðsíða 4

AHLMANN eldavélasamstæðan er
heimsþekkt úrvalsframleiðsla vegna
þess að:
I 1. lagi er hún stilhrein, nýtízku-
leg og formfögur.
I 2. lagi er hinn vandaði innbyggði
bökunarofn með sjálfvirkum klukku-
rofa, grilli, og með tvöfaldri hurð,
innri hurð úr gleri, svo að þér getið
fylgzt með bakstrinum án þess að
opna ofninn.
1 3. lagi er hin algera nýjung, að
sjálfvirkur klukkurofi er á eldunar-
plötum og sjálfvirkur hitastillir á
hraðsuðuplötunum, sem dregur úr
hitanum við suðumark niður í hæfi-
legt hitastig.
í 4. lagi: EINU SINNI AHLMANN
— ALLTAF AHLMANN.
Hvers vegna dulvitund
en ekki vitundarsamband ?
Bréf til dr. Matthíasar.
í Vikunni 18. jan. sl. er grein eftir
dr. Matthías Jónasson: Hv.að er dul-
vitund?
Greinin byrjar á frásögn um ung-
an kennara. Þar segir svo: „Ungur
kennari varS fyrir sérkennilegri
reynslu. í miðri kennslustund, þeg-
ar honum fannst starfið altaka sig,
gat allt í einu skotið upp í liuga hans
grófum og óviðeigandi orðum, sem
óðar voru komin fram á varir hans,
svo hann fékk naumast hindrað, að
l>au blönduðust í ræðu hans“. Síðan
heldur frásögnin áfram og segir frá
því livað manninum féll þetta illa
og „þvi fremur sem hann stundaði
kennsluna af djúpri alvöru og sam-
vizkusemi og að saurgar hugsanir
voru honum andstyggð". Að lokum
er spurt: hvaðan brutust þessir ó-
boðnu gestir inn í vitund hans?
Síðan er sagt: „Við þessari spurn-
ingu kunnu menn lengi ekkert svar.
En um leið og Freud kom fram með
það (svarið), byiti hann vitundar-
hugtakinu algerlega við“ og svo er
áfram vilnað í kenningar hans. í
þessu tilfeili á það að vera skýring-
in, að þessi grófu orð hafi geymzt
í undirvitund kennarans frá þvi
löngu áður, og að hann hafi ein-
hverntinia áður orðið fyrir svo
sterkum áhrifum af siíkum orðum.
Það má víst teija mikillæti að leyfa
sér að gera lítið úr orðum dr. Matt-
híasar, en ég þykist nú samt hafa
líklegri og öruggari skýringu á tak-
leinum en dr. Matthías. En sú skýr-
ing er sótt í rit isienzks vísinda-
manns, dr. Helga Pjeturss, og er á
þá leið, að vitund annars manns hafi
i þessu tilfelli haft yfirtökin á vil-
und kennarans. Önnur og ólik vit-
und nær sambandi við kennarann
og leggur honum orð á tungu, og
gæti verið hér um stilliáhrif ein-
hverra nemenda hans að raeða, svo
sem líka er sýnt fram á í kenningum
dr. Helga Pjeturss. Ég varpa fram
beirri spurningu — er hægt að koma
með öruggar sannanir fyrir þvi, að
þessi grófu orð og ósæmilegu hafi
áður borið fyrir eyru kennarans?
Það má fullyrða, að í þessu tilfelii
og flestum slíkum, sem undirvitund
iða dulvitund er látin skýra, er ekki
hægt að koma að neinum sönnunum,
svo að þetta verður aðeins tilgáta,
og ekki vísindaleg staðreynd. En
viiundarsamþandið, eins og dr. Helgi
Pjeturss hélt fram, skýrir |einfald-
Iega hugskeyti slík sem þessi,
drauma og miðiisamband, og sést,
að þar er varpað ljósi yfir stærra
og víðara svið en nokkru sinni áður.
Ég vil beina þeirri áskorun til
dr. Maltiiíasar og annarra mennta-
manna: kynnið ykkur þær skoðanir
sem islenzkur vísindamaður hefur
borið fram, og virðið þær að
minnsta kosti til jafns við það sem
útlent er.
Sigriður Björnsdóttir, Heylæk.
Kæra frú Sigríður!
Ef þér liafið lesið greinar mín-
ar um dulvitund og drauma, þær
sem birzt hafa í Vikunni síðan
þér senduð bréf yðar, býzt ég við
að undrun yðar hafi farið vax-
andi. Um áskorun yðar til mín,
að ég kynni mér rit dr. Helga
Pjeturss, vil ég segja þetta. fs-
lenzka sálfræðinga skortir ekki
þekkingu á kenningum dr. Helga
um vitundartengsl manna við
íbúa óþekktra jarðstjarna, ýmist
á lífstefnu- eða helstefnuleið. Það
er trúin, sem þá skortir. Ungur
las ég rit dr. Helga með áfergju.
Ég beið í ofvæni eftir þeim sönn-
unum, sem hann var sífellt að
boða, að verða ættu niðurstaðan
af rannsóknum hans. Enn bið ég
eftir þeim, en eftirvænting mín er
farin að dofna. Þannig get ég að
flestuni aðdáendum þessara vit-
undarsambandskenningar dr.
Helga hafi farið, ef þeim auðn-
aðist að víkka fræðilegan sjón-
hring sinn.
Með beztu kveðju,
Matthías Jónasson.
Kæra Vika.
í mörgum blöðum þínum hefur
mikið verið rætt um þéringar. Ég
hef alltaf vanizt því, að þérað væri
i verzlunum og í almennum viðskipt-
um. Nú er svo mál með vexti, að
ég kom inn i verzlun (fornbóka-
verzlun) um daginn með nokkrum
skólafélögum mínum og segi við af-
greiðslumanninn: „Ekki hafið þér
likams- og heilsufræði.“ Veit ég þá
ekki fyrr en viðkomandi maður reið-
ir henfann á loft, lemur i borðið og
segir: „Ég afgreiði ekki fólk sem
þérar.“ Ég anza þvi fáu en spyr samt
hvort hann hafi umgetna bók. —
„Út með ykkur he.........auðvalds-
bullur og klámkjaftar, þið notið
orðalag sem tíðkaðist meðan ríkis-
valdið kúgaði alþýðuna og misþyrm-
ið ykkar dásamlega móðurmáli.“ —
Leið ekki á löngu þar til til átaka
kom milli okkar og hans. Réðist
hann á einn okkar og sló hann
utanundir. Vildi svó til að lögréglu-
mann bar þarna að en ekki sagði
hann styggðaryrði til kjafthöggvar-
ans. — Um það að hann telji þéring-
ar „misþyrmingu á íslenzkri tungu“
held ég að sé rangt, því að t. d. í
Auðunarþætti vcstfirzka segir m. a.:
„Herra, þat er á yðru valdi en engu
játum vér öðru en vér liöfum áður
ætiat.“ Auðun var þarna að tala við
Harald konung, en hvort hann þér-
aði hann i virðingarskyni, eða það
hafi tíðkazt, veit ég ekki, en eitt
er víst að hér var ekki um að ræða
„kúgaða alþýðu.“ Nafn þessa manns
er til taks, ef með þarf.
Reiður skólapiltur.
Kæra Vika.
Ég skrifa þér stundum til þess að
létta á mér. Núna til dæmis liggur
mér l>að á hjarta, hversu óskaplega
fólk getur verið barnalegt og ó-
þroskað, jafnvel þótt það sé orðið
fulltíða eins og kallað er. Ég fer á
skemmtanir, i bíó og í leikhús öðru
hvoru og ég kemst alltaf i vont
skap, þegar ég sé kápu- og frakka-
hlaupið undir lokin. Það er varla
búið að draga fyrir í Þjóðleikhús-
4 VIKAN
inu, hér um bil aldrei búið að ljúka
kvikmynd þegar fólk ryðst fram eins
og eldsvoði væri á ferðinni — og
allt til þess að verða nú sem fyrst i
röðinni að ná í kápuna eða frakk-
ann sinn og i bíóunum til þess að
verða sem fyrst út. Venjulega mun-
ar það tveiin minútum, hvort maður
lendir fremst eða aftast í röðinni við
fatageymsluna í Þjóðleikhúsinu, svo
mér finnst varla taka þvi að láta
svona. Þarna kemur fólk venjulega
vel búið og það er menningarbragur
á öllum aðstæðum, en þá þarf fólkið
sjálft að láta eins og óhemjur og
eyðileggja stemninguna fyrir öðrum.
Eins er á almennum skemmtistöð-
um. Undir lokin fer fólk að ná i káp-
urnar sínar og sezt með þær i fang-
ið. Allt ber þetta vitni þess, hversu
skammt við erum komin í sannri
meningu, eða afsakar það kannske
allt, að við gefum út mikið af bók-
, uin?
upp tekinn hjá Vikunni. Það, að
þú hefur ekki fengið nein verð-
laun, lesandi góður, er einungis
tilviljun, það er að segja ef ráðn-
ingarnar þínar hafa þá verði rétt-
ar.
Kæri Póstur.
Nýlega fór ég ásamt unnustu minni,
í hemisókn til foreldra heunar úti
á landi. Ætluðum við að vera þar
nótt, en nokkru fyrir háttatima
komst ég að því að búið hafði verði
um okkur i sama rúmi. Mér þótti
þetta svo óviðeigandi að ég bjó til
sögu um það að ég yrði að vera kom-
inn heim fyrir morgun. Fórum við
að svo búnu, og móðguðust væntan-
legir tengdaforeldrar míni'r mjög
yfir því. Nú langar mig til að vita
hvort það sé viðeigandi og venjulegt
að búa um trúlofað fólk, sem ekki
býr saman, í sama rúmi. — Með
fyrirfram þakklæti fyrir svarið.
Einn reiður.
Trúlofaður.
— Ónei, það að gefa út einhver
kynstur af bókum, afsakar ekki
neitt í þessum efnum. Það er því
miður alltof rnikið til í því sem
þú segir.
Ksera Vika.
Það gladdi mig, þegar ég sá lit-
myndirnar úr My Fair Lady i Vik-
unni. Vikan er alltaf að verða betra
og betra blað og alltaf að taka upp
einhverjar nýjungar. Ég fylgist með
af áhuga.
Seyðfirðingur.
Kæra Vika.
Undanfarin ár hef ég fylgzt vel
með öllum verðlaunakrossgátum 1
Vikuni og öðrum blöðum. Hef ég
alltaf sent inn ráðningarnar en
aldrei fengið vinning. Nú langar mig
að fá að vita hvernig unnið er úr
þeim ráðningum sem berast, til
dæmis hvort farið er yfir allar þær
sem berast eða aðeins sumar. Með
bestu kveðju.
Lesandi.
Sá háttur hefur verið hafður
á krossgátunni, að innsendar
lausnir hafa verið lesnar sarnan
við rétt ráðna krossgátu og síðan
dregið úr þeim réttu. Þetta er
orðið gífurlegt verk þar sem
krossgáta Vikunnar virðist verða
æ vinsælli og stöðugt eykst sá
bréfabunki, sem verður að fara
yfir. Nú vitum við til þess að
sá háttur er hafður á þessu á
ýmsum öðrum blöðum, að dregið
er úr öllum innsendum lausnum
og sá fyrsti sem finnst með rétta
lausn, hlýtur verðlaunin. Er í
ráði, að sá háttur verði einnig
Það mun að vísu orðinn al-
mennur siður á Islandi, að kær
ustupör gangi í eina sæng og
taki út forskot á þá sælu, sem
áður fyrr varð að bíða þar til
eftir giftinguna. Mjög víða er-
lendis þætti þetta hrein ósvinna
og hneyksli, sem væntanlegir
tengdaforeldrar þínir gerðu, en
hjá þeim hefur það vafalaust ver-
ið í góðri meiningu gjört. Þið
(g| þurftuð raunar ekki að hlaupa
burtu; þegar þér varð málið ljóst,
gazt þú fært það í tal við unn-
ustu þína svo lítið bæri á og hún
hefði getað sagt móður sinni, að
enn þá væruð þið ekki komin svo
langt að sofa saman. Annars
mundi sjálfsagt margur hafa
gripið þetta tækifæri fegins
hendi.
Ksera Vika.
Ég er sextán ára og alveg eins og
fólk er flest aS ég held. Ég hef ofur-
litið vandgxnál í fóBuai wirntfn eins
og flastir aðrir, söm sJöifa póstinitfn.
Það verður vist ftk.k.1 killað aivarlegt
en veldur mér heilabrotum samt. Ég
á föðursystur, sem kemur oft hingað
til pabba og mömmu og hún hefur
þann vana, að kyssa alla og mig
lika. Þegar ég var minni, var mér
sama, en núna kemur það oft fyrir,
að jafnaldrar mínir og alls konar
fólk er heima og ég verð alltaf feim-
inn, þegar ég þarf að fara að kyssa
frænku. Stundum hef ég jafnvel fal-
ið mig, eða laumazt út, þegar hún
kemur. Hvað á ég að gera til þess að
fá hana til þess að hætta að kyssa
mig? Pési.
Þetta er sjálfsagt viðkvæmt mál
fyrir frænku þína; hún vill vera
vinsamleg við ykkur og mundi
telja sér misboðið, ef þú bróður-
sonur hennar, neitaðir að kyssa
hana. Talaðu við móður þína og
fáðu hana til þess að segja
frænku þinni frá því á dipló-
matiskan hátt, hversu afskaplega
mikið þú sért á móti kossum. Við
skulum sjá, hrort það hrífur ekki.
Það væri líka reynandi að segja
henni, að þú værir með einhverja
smitandi ákomu á andlitinu.
Aukið fegurð
augnanna með Kurlash
augnsnyrtivörum
Kurlash er 30 ára framleiðslufirma
aðeins í augnsnyrtivörum.
Gefið augum yðar nýjan töfrandi blæ
með Kurlash augnsnyrtivörum.
'Xurlash
Fæst í snyrtivöruverzlunum
Heildsölub.: H. A. TULINIUS
vikan 5