Vikan - 21.05.1964, Blaðsíða 23
¥ ¥
RHMBLER
RMERICRN
MIÐAÐ VIÐ VERÐ:
FRÁBÆR
★★★★★★
MJÖG GÓÐUR
★ ★ ★ ★ ★
GÓÐUR
★ ★ ★ ★
ALLGÓÐUR
★ ★ ★
SÆMILEGUR
★ ★
ViÐUNANDI
★
LÉLEGUR
_______________________í
Mér er í minni, þegar ég sá
fyrsta bílinn af Rambler Americ-
an 1964. Það var á útmánuðunum.
Þetta var gulleitur bíll, og ég sá
hann í bláum bjarma götuljós-
anna á tunglskinsbjörtu góðviðr-
iskvöldi. Hann hreif mig á svip-
aðan hátt og falleg kona. Enda
mun það mála sannast, að Amer-
ican er óvenju stílhreinn og fal-
RAMBLER
legur bíll, hvar sem á hann er
litið.
Að mínu viti eru Rambler bíl-
arnir einhverjir þeir eigulegustu
í sínum verðflokki, bæði hvað
snertir ökuhæfni og vandaða
framleiðslu. Að vísu er enginn
bíll gallalaus, enn sem komið
er, en þeir hafa mismunandi hæfi-
leika. Sumir hafa t.d. einstaka
hæfileika til að bila; og það f innst
mér ókostur.
Rambler hefur hins vegar sýnt
sig í verulegum hæfileikaskorti
á því sviði. Maður hittir varla
svo leigubílstjóra á Rambler, að
hann sé ekki yfir sig ánægður
með farkostinn, og ef maður fer
að inna hann eftir, hvaða bíla
hann hefur áður átt, kemur iðu-
lega í ljós, að meðal þeirra hafa
verið bílar, sem eru í miklu áliti
og hafa fengið orð á sig sem
gæðavara. Og þegar svo bætist
við, að Rambler er neyzlugrann-
ur á bensín ofan á annað, fer
þetta óneitanlega að verða girni-
legur bíll.
Það fer vel um mann undir
stýri á Rambler American. Stýr-
ið liggur mjög vel við og yfir-
leitt öll stjórntæki. Stefnuljósa-
rofinn er á armi vinstra megin
á stýrisleggnum, en gírstöngin á
móti. Bíllinn er þriggja gíra, en
fyrsti gírinn ekki samstilltur, og
það er mjög verulegur ókostur
í kyrrstöðuumferð eins og í
Reykajvík. Að vísu er bíllinn
mjög „ílexible", en hann er hátt
gíraður og varla hægt að aka
í lúsalest á öðrum gír. Fyrsti gír-
inn er mjög hár, og mér fannst
í fyrstu óþægilegt að taka bíl-
inn af stað, vegna þess hve mikið
þurfti að gefa honum til að mjaka
honum úr kyrrstöðu.
Rofar allir eru nærtækir og
auðveldir viðureignar, meira að
segja miðstöðin, sem þó hefur
margbreyttar stillingar og virð-
ist vera góð. Mælar liggja vel
við auga og eru allir þessir venju-
legu, hitamælir, hraðamælir og
bensínmælir, en ljósagangur fyrir
smurning og hleðslu. Það finnst
mér alltaf jafn ósvífið, að þetta
dýrir bílar skuli ekki hafa al-
mennilega smur- og rafmagns-
mæla — helzt snúningshraða-
mæli líka. Öskubakki góður er
í mælaborðinu, en lakari aftur í,
og hanzkahólfið er allgott. Það
sést vel til allra átta úr bílnum,
en mig minnir, að bakspegillinn
mætti vera betri. Bremsurnar á
Rambler eiga vel skilið sinn
kapítula. Þær eru léttar og vinna
vel, og það er lítil hætta á því
að verða alveg bremsulaus á
Rambler. Bremsukerfið er tví-
skipt, svo þótt rör fari í sundur,
verður hann ekki bremsulaus
nema annað hvort að aftan eða
framan.
Sætin í American eru ágæt.
Sófar að aftan og framan, og
framsófinn færanlegur fram og
aftur. Á þeim sem ég prófaði var
ekki hægt að gera flatsæng úr
sætunum, en það mun vera hægt
gegn einhverjum aukakostnaði.
Það fer ágætlega um mann, hvort
heldur er frammi í eða aftur í,
og loftræstingin er ágæt. Gerist
manni óþarflega hlýtt, er fersk-
loftsinntak í báðum hliðum
frammi í. Mér leizt þannig til, að
hægt væri að ferðast langa leið
í þessum bíl án þess að verða telj-
andi þreyttur, hvort heldur er
sem farþegi eða ökumaður.
Kistan er allsæmilega rúmgóð,
og það er gott að komast að við-
gerðum við vélina. Vélarhúsið er
stórt og rúmgott og flestir hlut-
ir aðgengilegir. Og það hefur ekki
lítið að segja.
Að sjálfsögðu er hægt að fá
þennan bíl í ýmsum útgáfum:
Tveggja dyra, fjögurra dyra og
station, með heilu sæti að
framan eða tveimur stólum
(bucket), beinni skiptingu í
stýri eða gólfi og sjálfskipt-
ingu o. s. frv. Þetta fer eft-
ir fjárhagsgetu og smekk kaup-
andans, en ágætir standarhlutir
eru t.d. þessar tvöföldu bremsur,
nokkuð traust ryðvörn o.fl. Allir
Ramblerar, sem hingað koma,
eru með styrktri fjöðrun, og hef-
ur það ekki svo lítið að segja.
Og ef þú átt a.m.k. 244 þúsund
krónur til að kaupa þér bíl fyrir,
myndi ég ráðleggja þér að skoða
Rambler American. Og helzt að
fá tækifæri til þess að reyna
hestana 127, sem eru beizlaðir
undir vélarlokinu. —s
VIKAN 21. tbl.
23