Vikan - 27.01.1966, Blaðsíða 2

í FULLRI HLVÖRU
deitsb
FATNAÐUR
ALLAN
HRING
'&cLeiteb
l
ÖLLUM
helztu
VERZLUNUAV
landsins
SOLUUMBOÐ:
Júiius P. Guðjónsson, Heildverzlun, Skúlagötu 26, Reykjavík. Sími 11740 — 13591.
SÖLUSTAÐIR:
London, Rvík, Tízkan, Rvík, Verzl. Huld, Akranesi, Kf. Borgfirðinga, Borgarnesi,
Einar & Kristján, ísafirði, Jóh. Blöndal, Sauðárkróki, Markaðurinn, Akureyri,
Fönn, Neskaupstað, Verzl. Sigurbj. Ólafsdóttur, Vestmannaeyjum, Edda, Keflavfk,
Verzl. Fons, Keflavík, Nonni & Bubbi, Sandgerði.
\
Þar sem englnn
er beztur
Hér er alltaf annað slagið verið
að efna til samkeppna um eitt og
annað, og oftast nær er nokkur
þátttaka í þessum samkeppnum.
En þegar úrslit eru kynnt, verð-
ur æ tíðara, að enginn þátttak-
enda hefur þótt hæfur til fyrstu
verðlauna, og stundum hefur
jafnvel farið svo bölvanlega, að
enginn hefur þótt neinna verð-
launa verður. Þetta verður að
skoðast lélegur árangur.
En spurningin er sú, hvort þetta
er forsvaranlegur framgangs-
máti. Verður ekki að telja, að í
samkeppni fari keppnin fram
milli þeirra, sem í henni taka
þátt, og verður ekki að álíta, að
sá sem er skárstur, hljóti að hafa
sigrað í keppninni? Jafnvel þótt
sá skársti sé slæmur, hljóta hin-
ir að vera verri, því annars væri
hann ekki skárstur. Og er það
ekki samkvæmt öllu siðferðis-
bundnu eðli kapps, sem háð er
milli tveggja eða fleiri, að sá
bezti sé talinn fyrstur og fái
fyrstu verðlaun samkvæmt því?
í nokkrum samkeppnum nú á
síðustu árum er svo að sjá, sem
enginn hafi verið beztur. í sum-
um hefur sá bezti aðeins verið
næstbeztur. Og það er þetta, sem
er svo kyndugt. Við hvað er mið-
að? Það virðist ekki lengur vera
miðað við keppnina sjálfa, held-
ur eitthvað enn annað, utan og
ofan við hana. Það virðist sem
samkeppnin sé ekki um það,
hvað komi bezt út úr henni
sjálfri, heldur hver komizt næst
því að ná einhverju takmarki
sem forráðamenn _ keppninnar
hafa búið sér til, þannig að sam-
keppni er ekki keppni milli þátt-
takenda, heldur von um að fara
fram úr vonum þeirra, sem til
keppninnar efna. Þannig getur
einhver einn borið af keppinaut-
um sinum í samkeppninni, en
verður samt ekki nema næst-
beztur eða þriðji bezti, af því
forráðamenn keppninnar hugsa
sér sjálfir takmarkið og sjá svo
eitthvert tómarúm milli þess og
þess aðila, sem beztan þátt á í
keppninni.
Stundum er tekið fram, að
fyrstu (eða einu) verðlaunin
verði því aðeins veitt, að dóm-
nefnd, skipuð auglýstum hópi
manna, telji einhverja lausnina
þess verða. Þetta er þó spor í
áttina, en hæpið samt. Því sam-
keppni hlýtur að vera keppni
milli þeirra aðila eða afla, sem
í henni taka þátt, en ekki milli
þeirra innbyrðis eins vegar, sam-
keppninnar annars vegar og ein-
hvers þriðja þáttar þriðja vegar.
S.H.
*