Vikan - 27.01.1966, Blaðsíða 49

O Frú Prior var búin aö aka bíl í fimm ár og hún sá strax að hún gat ekki komizt
hjá því að aka á manninn og þegar liægra frambrettið snerti hann urðu þær báðar
hiáttlausar af hræðslu. Frú Prior hélt dauðahaldi um stýrið og beið eftir högginu,
þegar bíllinn hitti hann, en það kom ekkert högg . . . Gat það verið þessi maður,
f’rancis Bowen sem var „Vofan á veginum“?
Frú Margaret Prior.
næmdist rétt hjá honum, en gamli maðurinn stóð bara
kyrr og starði á bílinn.
Þegar lögregluþjónninn fór út úr bílnum, gekk mað-
urinn út af veginum í áttina að þyrpingu trjáa, sem var
rétt utan við veginn. En lögreglnforinginn Percy Bell
þykist hafa leyst þessa gátu.
— Þetta var Francis Bowen, sagði hann. — Hann var
svolítið skrítinn og allir í þorpinu könnuðust við hann.
Eg mundi þekkja hann hvenær sem ég sæi hann, en ég
á dálítið erfitt með að hugsa mér að hann sé á reiki.
Bowen var drepinn nákvæmlega á þessum stað, nokkr-
um mínútum v’fir tíu, kvöld eitt í janúar árið 1962. Það
snjóaði það kvöld, en hann var svo mikið fyrir að fá
sér kvöldgöngu, að hann lét það ekki undir höfuð leggj-
ast þetta kvöld.
Lögregluforinginn sagði líka að Bowen liefði alltaf
virt umferðarreglurnar og ávallt gengið á móti umferð-
inni. Hvað skeði þetta kvöld, er ekki hægt að vita með
vissu, en lögreglan hefið safnað öllum gögnum og lield-
ur sig hafa nokkuð gott yfirlit yfir atburði þetta kvöld.
Það hafði snjóað mikið þennan dag og liáir snjóskafl-
ar höfðu safnazt báðum megin vegarins. Bowen varð því
að ganga lengra út á götunni en hann var vanur. Bíll,
sem raunar aldrei hafðist upp á, hefir komið á ofsa hraða
eftir veginum og keyrt beint á gamla manninn, sem
þeyttist út í snjóskafi.
Þegar hann ko'm ekki heim var farið að leita að hon-
um, en hann fannst ekki fyrr en tveim vikum síðar, og þá
fyrir hreina tilviljun á kafi í snjónum, sem ekki hafði
bráðnað.
Það var greinilegt að ökuníðingur hafði orðið honum
að bana og flýtt sér í burtu, og ekki hafðist upp á hon-
um, þrátt fyrir mikla leit.
Svo leið heilt ár, þá fékk lögreglan tilkynningu um
að maður hefði nauðuglega bjargast, þegar hann vék
til vinstri, til að komast hjá að rekast á gamlan mann,
sem stóð á miðjum veginum. Seinna komu fimm slíkar
tilkynningar, allar samhljóðandi. Þær sögðu allar sömu
Framhald á næstu síðu.
Lögregluforinginn Pcrcy Bell fékk málið til
rannsóknar, en þegar hann fór sjálfur á
staðinn var l>að hann sem fékk „sjokk“.
VIKAN 4. tbl. IQ