Vikan - 31.03.1966, Side 3

BARA HREYFA EINN HNAPP oe
H/%»4/%FULLNIATIC
SJÁLFVIRKA ÞVOTTAVÉLIN ÞVÆR, SÝÐUR, SKOLAR OG
VINDUR ÞVOTTINN.
■-■/%B4/%FULLMATIC ÞVOTTAVÉLIN FER SIGURFÖR UM ALLA EVRÓPU. -
H A K A GERIR ÞVOTTADAGINN AUÐVELDARI EN ÁÐUR ÞEKKTIST.
SJALFSTÆÐ
ÞVOTTAKERFI
1. Suðuþvottur 100*
2. Heitþvottur 90*
3. Bleijuþvottur 100*
4. Mislitur þvottur 60*
5. Viðkvaemur þvottur 60*
6. Viðkvæmur þvottur 40*
7. Stífþvottur/Þeytivinda
8. Ullarþvottur
9. Forþvottur
10. Non-lron 90’
11. Nylon Non-lron ð0*
12. Gluggatjöld 40*
H<%KÆLFULLMATIC
AÐEINS MU%1^/%FULLMATIC ER SVONA AUÐVELD I NOTKUN. SNÚIÐ EINUM SNERLI
OG HAKA SÉR ALGERLEGA UM ÞVOTTINN OG SKILAR HONUM ÞEYTIUNDNUM. - SJÁLFVIRKT
HITASTIG OG VATNSMAGN, SEM HÆFIR HVERJU ÞVOTTAKERFI. - SJÁLFVIRKAR SKOLANIR. - TÆM-
ING OG ÞEYTIVINDUÞURRKUN. - MEÐ 2 KERFUM AF 12 ER HÆGT AÐ SJÓÐA ÞVOTTINN SVO VEL-
IN SKILAR JAFNVEL ÓHREINASTA ÞVOTTI TANDURHREINUM. - ÞVOTTURINN KEMUR AÐEINS VI©
GLANSSLÍPAÐ, SEGULVARIÐ, RYÐFRÍTT STÁL.
— ábyrgð
KOMIÐ - SKOÐIÐ - SANNFÆRIST
í FULLRI HLVÖRU
Óðurinn til
grámuskunnar
íslenzk náttúra er litrík svo
af ber, en það sama verður ekki
sagt um höfuðstaðinn.Hér á möl-
inni hafa litir verið gerðir út-
lægir; hér er fluttur með miklum
myndugleik óðurinn til grámusk-
unnar. Ekkert hræðast íslending-
ar til jafns við liti og þeir, sem
þykjast bæði hafa smekk og
nokkra kunnáttu eru öðrum
hræddari.
Fyrir utan þær fáu vikur á
ári hverju, sem grös eru graen og
hríslur í fáeinum görðum, verð-
ur ekkert til að skyggja á grám-
ann. Grátt er malbikið og grá
er mölin. Grár er rykmökkurinn,
sem stígur upp af henni í þurru,
og grá er vilpan, sem verður í
votviðrum. Utan um húsin eru
gráir steingarðar og grá eru þau
sjálf. Og grár er sá himinn oft-
ast, sem yfir þetta hvolfist.
Þegar inn er komið nálega
hvar sem er, þá gengur maður á
gráu gólfteppi í átta húsum af
hverjum tíu. Húsgögnin eru grá
og á hverri einustu opinberri
skrifstofu eru 80% af öllum karl-
mönnum í gráum fötum. Fast að
þriðjungur þeirra hefur valið
sér bíl með einhverjum gráum
tón, og konurnar, sem aka á und-
an sér gráum barnavögnum niðri
í bæ eru vel flestar í gráum
kápum.
En öðru hverju verða bylting-
ar; hin meðfædda gleði manns-
ins af litunum gerir byltingu
og þá er skammt öfganna á milli.
Þannig var það hér um árið,
þegar svefnherbergin voru mál-
uð eins og abstrakt málverk í
fjólubláu og gulu og í stofunum
voru litirnir jafn margir og vegg-
irnir og sterkir svo um munaði.
Þetta var svo smekklaust, að það
varð vitaskuld fljótlega áþolandi,
það sáu allir sjálfir. En í stað
þess að rata hinn gullna meðal-
veg, sneru menn sér að gramusk- !
unni á ný. Þar er enginn vandi
á höndum; grátt getur alltaf
gengið með gráu. Málarameist- j
arar, arkitektar og aðrir þeir sem i
ráða ytra útliti húsa, hafa orðið \
alvarlega fyrir barðinu á sýkl-
inum; þó virðist mér nú örla
fyrir því að byrjað sé að nota
liti á sambýlishús svo að eitt-
hvert vit sé í, þannig að þeir
lífgi upp á umhverfið.
Ég las nýlega ágæta grein í
útlendu blaði sem fjallaði um
sálfræðileg áhrif lita á manninn.
Þar var því haldið fram að lita-
fræðin yrði þýðingarmikil vís-
indagrein í framtíðinni, enda sé
andleg vellíðan manna í nánari
samhengi við liti umhverfisins,
en menn hafa hingað til gert sér
grein fyrir. GS.
2 VIKAN 13. tbl.
Í N JESTU VIKU
ur engan áhuga á öðru en því, sem skiptir engu máli
fyrir manninn eða sál hans".
Þannig kemst Matthías Johannessen, ritstjóri Morg-
unblaðsins og vel þekkt 1 jóðskáld, meðal annars að
orði í viðtali við Gísla Sigurðsson, ritstjóra Vikunnar.
Efni viðræðna þeirra eru aðskiljanlegar þrengingar
Ijóðlistarinnar á síðustu tímum, sú spurning, hvort
ijóðið sé ekki lengur ( lífrænum tengslum við sál
fólksins, og hvort slík tengsli séu Ijóðinu lífsnauð-
synleg.
Nær ljóðið ekki lengur
eyrum Iijóðarinnar?
„Er það nauðsynlegt að „ná til þjóðarinnar"? Þú
veizt að stjórnmálamenn vilja „ná til þjóðarinnar" —
og mér finnst að þeir eigi að vera einir um það.
Hlutverkið er engan veginn eftirsóknarvert að mín-
um dómi. Við vitum báðir að mikill hluti fólks hef-
Af öðru efni má nefna grein um hinn heimsfræga
og nýlátna rithöfund, William Somerset Maugham, og
er hún skrifuð af bróðursyni skáldsins, sem einnig er
rithöfundur. Þá heimsækir Vikan hjónin Einar og Unni
Eyfells og spjallar við þau um tómstundaiðkanir þeirra,
sem eru mjög fjölbreyttar og athyglisverðar. Ennfrem-
ur er starfsfólk Vélsmiðjunnar Héðins kynnt á tveimur
myndaopnum. Svo eru að sjálfsögðu ( blaðinu fram-
haldssögurnar um kvenskörungana okkar tvo, þær
Angelique og Modesty Blaise, skemmtileg smásaga,
sem ber heitið „Ómótstæðileg freisting", Pósturinn,
Síðan síðast og sitthvað fleira.
í ÞESSARIVIKU
MODESTY BLAISE......................... Bls. 4
JÓHANNA FRÁ ÖRK. Grein um ólæsu sveita-
stúlkuna, sem olli straumhvörfum í sögunni. Bls. 10
IHVER VAR BUNNY BERIGAN? Smásaga .... Bls. 14
HÚN STJÓRNAR ELLE OG TÍZKUNNI. Grein
um ritstjóra eins frægasta kvenna- og tízku-
blaðs Frakklands....................... Bls. lá
HUGSAÐ Á HEIMLEIÐINNI. Nýr þáttur, er
Dagur Þorleifsson skrifar að þessu sinni . . Bls. 18
EFTIR EYRANU ............................ Bls. 20
NÝR MESSÍAS FÆDDIST í FEBRÚAR 1962.
Grein um bandaríska spákonu ............ Bls. 22
ANGELIQUE OG SOLDÁNINN. 7. hluti fram-
haldssögunnar ........................... Bls. 24
UNGT FÓLK Á UPPLEIÐ ..................... Bls. 26
VIKAN OG HEIMILIÐ ....................... Bls. 30
Ritstjóri: Gísli Sigurðsson (ibm.). BlnSan-enn: Sigurð-
ur Hrciðar og Dagur Þorlcifsson. Útlitstelkning: Snorrl
Friðriksson. Auglýsingar: Ásta Bjarnadóttlr.
Ritstjórn og auglýslngar: Skipholt 33. Simar 35320,
35321, 35322, 35323* Pósthólf 533. Afgreiðsla og dreifing:
Blaðadreifing, Laugavegi 133, simi 36720. Dreiílngar-
stjóri: Óskar Karlsson. Verð I lausasölu kr. 30. Áskrlft-
arverð er 400 kr. ársþriðjungslega, grelðlat fyrlrfram.
Prentun: Hilmlr h.f. Myndamót: Rofgraf h.f.
FORSÍÐAN
„Milli manns og hests og hunds / hongir leyni-
þróður". Hérna vantar að vísu siðasttalda liðinn
í þrenninguna, en þess í stað hefur só fyrsttaldi
lagt fram tvo fulltrúa, og samkomulagið milli þeirra
og tryppisins í vetrarbúningnum er auðsjóanlega
eins gott og vera ber hjá vel uppöldum ungviðum.
Myndina tók Jón Guðjónsson, bóndi í Hailgeirsey
i Landeyjum.
HÚMOR í VIKUBYRJUN
HJ/tLP." HfílNGIÐ
ÞIÐ STfíA-X 1 TEÉ"
SHIÐ.
EB' ALLT ANNAÐ BHEGZT
ÞÁ HEF ÉG Þö ÞESSAi
KARL' ÞAÐ Efí AUÐ-
SfíÐ AÐ Þíí HEFUR ■
K0FÍIÐ. VIÐ ií B:\fí—
KUÍ-i.
VIKAN 13. tbl. g