Vikan - 31.03.1966, Síða 21

VIDUTAN
The Hollies hafa sent frá sér margar ágætar hljómplötur, en
ekkert lag hefur þó orðið jafn vinsælt og „I‘m Alive“, sem komst
í efsta sæti vinsældalistans sl. sumar. Þegar þeir höfðu ákveðið
að syngja þetta lag inn á plötu, fóru þeir í upptökusalinn, út-
settu lagið, æfðu það og að lokum var það hljóðritað. Eftir að
hafa unnið að þessu allan daginn voru þeir harla hressir og hugðu
gott til að komast heim til Manchester, því að þeir áttu frí allan
næsta dag. Þeir ætluðu svo sannarlega að nota tímann til hvíld-
ar. Þeir fóru í jakkana og bundu slipsin af mikilli kostgæfni.
Dútluðu lengi við að pakka saman trommum og gítörum og mögn-
urum og röðuðu svo öllu vandlega upp úti í horni. Þeir voru
rétt komnir inn í bílinn, þegar upptökustjórinn kom á harða-
hlaupum og kallaði til þeirra: „Strákar! Þið eruð þó ekki að
fara? Við gleymdum laginu, sem er hinum meginn í plötunni"!
lyollgarnir losna við
Brian Jönes?
Ef trúa má gróusögum, sem að undanförnu hafa gengið fjöllunum hærra
um Rollinganna, líður vart á löngu þar til stórtíðinda er að vænta úr
þeirri átt. Sagt er, að Brian Jones, sem er tvímælalaust einn vinsælasti
hljómsveitarmeðlimurinn, hafi í hyggju að segja sig úr hljómsveitinni.
Sannleikurinn er sá, að mikill órói er ríkjandi í þessari hljómsveit og
segja þeir, sem gerzt vita, að hún greinist i þrjár kvíslar. 1) Keith Richard
og Mick Jagger, 2) Bill Wyman og Charlie Watts og 3) aumingja Brian
Jones, sem er sér á báti. Látið hefur verið að því liggja, að hann kæri sig
ekkert um félagsskap hinna Rollinganna og sumir segja jafnvel, að „kalt
stríð" sé rikjandi milli hans og hinna.
Þegar Rollingarnir fóru i hljómleikaferð um Bandaríkin fyrir tveimur
árum, var Brian sjúkur mestan þann tíma og komust Rollingarnir vel af
án hans. Á ferðalagi því um Bandaríkin, sem er nýlega afstaðið, vgr Brian
að vísu með á hljómleikum og í sjónvarpsþáttum, en að mjög takmörkuðu
leiti á fundum með blaðamönnum.
Hins vegar sást hann oft og víða með einkavini sínum, Bob Dylan. Sú
saga komst því fljótt á kreik ,að hann ætlaði sér að segja skilið við Rolling-
ana en mynda í þess stað söngdúó með Bobba.
Hvort sú verður endanlega raunin, er enn ekki vitað. Víst er talið, að
Rollingarnir verði guðsfegnir að losna við hann, en hitt er ekki eins víst,
að aðdáendurnir, þeir, sem kaupa allar plöturnar, verði eins hrifnir af þessu
tiltæki. Rollingarnir hafa margsinnis bent á, að þeir geti spjarað sig án
Brians og benda í því sambandi á Ameríkuferðina forðum daga.
Framhald á bls. 48.
Stafrófið um hann
Steina
Aer fyrir Akranes. Þar fædd-
ist Sigursteinn Haraldur Há-
konarson 1. ágúst 1947, og þar
hefur piltur alið sinn aldur allan.
Ber fyrir bítla. „Við álítum
okkur ekki bítlahljómsveit.
Við spilum fyrir fólk á öllum aldri
og verðum því að geta flutt lög við
allra hæfi"!
Cer fyrir Chris Andrews,
brezkan lagasmið. „Hann
samdi lagið „Yesterday Man", eitt-
hvert erfiðasta lag, sem ég hef
nokkru sinni sungið".
Der auðvitað fyrir Dúmbó.
Ekki fílinn Dúmbó, sem svíf-
ur um á eyrunum í ævintýrinu, held-
ur Dúmbó sextett! „Þetta er orðin
gömul og gróin hljómsveit, svo
gömul, að nú eru stofnendurnir all-
ir fyrir löngu hættir".
Eer fyrir „ekkert ákveðið",
sem er svar við þeirri spurn-
ingu, hvort ekki sé að vænta hljóm-
plötu frá þeim félögum innan tíðar.
þá flugu í kollinn að hóa í mig.
Þeir höfðu víst heyrt í mér hljóð-
in í söngleik, sem ég tók þátt í
meðan ég var í gagnfræðaskólan-
um. Ég var á fótboltaæfingu, þeg-
ar þeir komu til mín og spurðu,
hvort ég gæti ekki sungið. Ég varð
meira en lítið undrandi, eins og
vonlegt var, en svo fór ég með
þeim á æfingu, og áður en fiskur
hafði dregið andann var ég byrj-
aður að syngja með hljómsveit-
inni".
H er líka fyrir harmoniku. „Með-
an ég var í gagnfræðaskólanum
spilaði ég í skólahljómsveitinni —
á harmoniku. Það þætti víst gamal-
dags núna".
H er líka fyrir Hótel Sögu, en þar
léku piltarnir sl. sumar meðan
Svavar Gests fór á flakk um landið
með sína menn. „Við höfum komið
fram á ýmsum stöðum víðsvegar
um landið en hvergi höfum við
kunnað betur við okkur en á Sögu".
Ier fyrir Iðnskólann á Akranesi.
„Þar hef ég verið í læri undan-
farin tvö ár".
Fer fyrir „falleg lög og ró-
leg", en þannig skilgreinir
Steini þau lög, sem honum fellur
bezt að syngja. F er líka fyrir ferða-
lög. „Við erum sífellt á ferðinni.
Stundum er það mjög þreytandi,
einkum þegar um langar leiðir er
að ræða".
Ger fyrir Guðbjörgu. „Það er
bara hún systir mín, 15
ára". G er líka fyrir eitt af eftir-
lætislögum Steina, sem nefnist
Glataður (öðru nafni Angelika).
Höfundur lagsins er Theódór Ein-
arsson frá Akranesi. Væri vissu-
lega gaman að heyra þetta lag á
hljómplötu.
Her fyrir Hótel Akranes. „Þar
kom ég fyrst fram með
Dúmbó sextett. Þetta var fyrir þrem-
ur árum. Þeir voru í vandræðum
með söngvara, strákarnir, og fengu
Jer fyrir jólasveina einn og
sex = Dúmbó og Steina!
Ker fyrst og fremst fyrir knatt-
spyrnu, sem er eftirlætis-
íþrótt Steina, eins og allra sannra
Skagamanna. K er líka fyrir kvint-
ett, en Dúmbó sextett var Dúmbó
kvintett, áður en Steini kom til
sögunnar. K er Kka fyrir klarinettu,
eitt af þeim hljóðfærum, sem Steini
getur leikið á.
Ler fyrir Lúðrasveit Akraness,
en þar í sveit var Steini áð-
ur fyrri með klarinettuna sína.
er fyrir lagið „My Bonnie".
„Það var fyrsta lagið, sem
ég söng með Dúmbó sextett. Þetta
lag er enn á efnisskránni hjá okk-
ur en hefur nú tekið feiknalegum
framförum.
Framhald á bls. 48.
VIKAN 13. tbl.
21