Vikan - 31.07.1969, Qupperneq 23

Birni áhyggjum og sízt að
ástæðulausu. Bragi Sigurjóns-
son bætti við sig 345 atkvæð-
um og fékk aðeins 214 færra
en Björn. Nú er svo komið
fyrir Alþýðubandalaginu, að
næstu kosningar gætu orðið
sögulegar í Norðurlandskjör-
dæmi eystra. Björn er þar í
sýnilegri hættu.
Bj örn Jónsson gerðist rót-
tækur í skoðunum á náms-
árum sínum í höfuðstað Norð-
urlands. Sveið honum víst
sárt að sjá á eftir skólabræðr-
um og jafnöldrum, sem lærðu
til embætta sunnan fjalla eða
erlendis, þegar hann sat kyrr
heima og vann fyrir sér hörð-
um höndum. Hneigðist liann
ungur til öfga og þótti harð-
skeyttur og óvæginn komm-
únisti framan af ævi. Björn
er raunar hæ°'látur maður í
dagfari, en viðkvæmur í lund
og tiltektarsamur í athæfi, ef
hann skiptir skapi. Hættir
honum því til að komast úr
andlegu jafnvægi, og sést
hann þá ekki fvrir. Björn er
prýðilega greindur og sæœi-
lega máli farinn og ritfær.
Lætur honum einkum að reifa
mál og rekja sjónarmið í fram-
söguræðum, sem hann undir-
býr dvggilega, en honum get-
ur brugðizt bogalistin, ef
kastast í kekki. Björn nýtur
tra.usts meðal kjósenda sinna,
en er ekki persónulega vinsæll
nema í þröngum hópi náinna
sálufélaga. Norðlenzkt al-
þýðufólk viðurkennir gáfur
luins, menntun og hæfni og
lítur gjarnan á hann sem full-
trúa sinn og málsvara, en
flestir andstæðingar og ýmsir
samherjar gruna Björn um
græsku. Hann er einfari að
eðli, en hefur gert félagsstörf
og stjórnmálabaráttu að at-
vinnu sinni til að sjá sér far-
borða og látu til sín taka.
Björn getur reynzt viðsjáll,
ef hann þarf að tefla á tví-
sýnu, og nú er einmitt svo
komið fyrir honum.
Hannibal V aldimarsson
sagði skilið við Alþýðubanda-
lagið í síðustu alþingiskosn-
ingum. Björn Jónsson brá
elcki á það ráð, en gerðist ná-
inn bandamaður Hannibals að
kosningum loknum og eggjar
hann óspart til stórræða. Hef-
ur Björn sennilega ráðið úr-
slitum um klofning Albýðu-
bandalagsins. Virðist furðu
gegna, að gamall sanntrúaður
kommúnisti hlutist til um
slíkan óvinafögnuð, en þetta
er samt Birni líkt. Hann gerir
sér Ijóst, að mannaskiptin í
Alþýðubandalaginu eru hon-
um í óhag. Þá rifjast upp fyr-
ir honum dulin gremja yfir
því að hafa fundizt hann
kúgaður og litils virtur í
flokki sínum langt áraskeið,
og ýkir Björn þetta mótlæti
sitt eftir hughvarfið. Maður-
inn er i hefndarhug og situr
þá ekki anðum höndum.
Sennilega fær hann fram vilja
sinn að lama Alþýðubanda-
lagið. IJitt er vafasamt, að
hann stofni ný samtök með til-
ætluðum árangri. Björn Jóns-
son er um flest eða jafnvel
allt gerólíkur Hánnibal Valdi-
marssyni. Hann kann að
etja saman fylkingum, en ú
naumast frumkvæði að högg-
orustunni, sem á eftir fer. Þá
verður Björn eins og nafni
hans úr Mörk að baki Kára
forðum. IJins ber samt að
minnast, að nú er beitt öðr-
um vopnum -en tíðkuðust
fyrir og eftir Njálsbrennu.
Björn Jónsson getur því orð-
ið liðtækari en Merkurbónd-
inn, þó að vígfimi hans sæti
varla undrum.
Hugðarefni Björn Jónsson-
ar munu einhæf. Hann gerir
sér sjaldan dagamun, enda
smeýkur \ ið þau ærsli, sem
af því geta hlotizt. Ahugi
mannsins er tengdur félags-
störfunum og stjórnmálumnn.
Frami hans bætir honum upp
harmræn vonbrigði. Birni má
því ekki verða til þess hngs-
að að sjá af metorðum sínum
og gleymast um aldur fram
eins og Steingrímur Aðal-
steinsson. Sú tilhugsun getur
raskað jafnvægi sálar hans
fvrr en varir. Kommúnism-
inn á sér hins vegar garnlar og
nýjar rætur á Akurevri og
þær kunna að reynast seigar,
þó að laufið fjúki af meiði
Alþýðubandalagsins i því
hreti, sem að fer og gerist
kannski harðast og mann-
skæðast á Norðurlandi. Birni
Jónssyni verður hætt í þeim
ósköpum, ef til kemur. Þó er
hann manna líklegastur að
ganga fremur móti stormin-
um í eigingjarnri trú á Hanni-
bal, en láta sjóða sig í pott-
inum hjá Lúðvíki og Magnúsi.
Lúpus.
3i. tbi. yiKAN 23