Vikan - 11.01.1973, Síða 45

NÁLSTUNGU-
AÐFERÐIN
Framhald af bls. 9. t
lækningar á taugasjúkdómum í
Indlandi. Þessar indversku
lækningaaðferðir eiga þó frek-
ar skylt við jóga en nálstungu-
aðferðina.
James Reston, frægur blaða-
maður við New York Times,
sem var í fylgd með Nixon
Bandaríkjaforseta er hann
heimsótti Maó formann fyrir
skömmu, var skorinn upp við
botnlangabólgu á „andheims-
valdasinnuðu“ sjúkrahúsi. Upp-
skurðurinn gekk slysalaust, ^n
nokkrum dögum síðar fékk
Reston þarmalömun og iðra-
kveisu. Til að ráða bót á þessu
var hann stunginn nálum í oln-
boga og hné, í því augnamiði
að „örva þarmana". Reston
barst lítt af undir stungunum
og sá sársauki dró athygli hans
frá iðraverkjunum. Sennilega
fæst lækning með nálstunguað-
ferð einkum með þessu móti,
og kannski eingöngu. Þessu til
grundvallar skortir ekki rök úr
líffærafræðinni og eðlisfræð-
inni. Taugarnar á einum stað
eru stíflaðar, þannig að sárs-
auki frá öðrum stöðum nær
ekki til meðvitundarinnar.
Dýralæknar nota þessa að-
ferð talsvert. í efri vörinni er
þéttriðið net af tilfinningataug-
um, og frá því liggur svoköll-
uð nervusir trigeminus. Með
því að hnýta snæri í efri flip-
ann á hesti er hægt að ein-
beita athygli hans að sársauk-
anum í flipanum, svo að hægt
er að gera á honum minnihátt-
ar skurðaðgerðir. Á líkan hátt
er hægt að meðhöndla svín,
og nasahringur tarfsins gegnir
álíka hlutverki.
Síðustu öldina hefur staðið
yfir í Kína slagur milli ava-
gamallar þarlendrar læknislist-
ar og nýmóðins vestrænnar.
Trúarskoðanir og þjóðernis-
hyggja hafa komið þar inn í.
Kommúnistar vildu, þegar þeir
höfðu sigrað í borgarasytrjöld-
inni, breyta ríkjandi ástandi
gagngert til samræmis við
breytta tíma, en þá skorti sár-
lega bæði menn og fjármagn
til að endurskipuleggja heil-
brigðismál Kínverja með nú-
tíma læknavísindi sem grund-
völl. Það varð því að eins kon-
ar neyðarúrræði að leggja
áherzluna á hið þjóðlega í þess-
um efnum. Hugsjónaleg atriði
og tortryggni gagnvart tiltækj-
um kapítalista ýttu hér einnig
undir.
Aukin notkun nálstunguað-
ferðarinnar í Kína hefur haft í
för með sér nýjan og vægast
sagt allákafan áhuga á þessu
fyrirbæri á Vesturlöndum.
Sumt af því fólki, sem þar að-
hyllist aðferðina, virðist vera
hið sama og hrifnast er af
allrahanda skottulækningum,
og stendur vitaskuld ekki á
þessum venjulegu skrumurum
og svindlurum, sem flest þykj-
ast þekkja á himni og jörðu, að
notfæra sér það. Menn hrífast
gjarnan af því sem er dular-
fullt, óskilgreinanlegt. Á hinn
bóginn felast í fræðunum um
nálstunguaðferðina líffræðileg-
ar staðreyndir, til dæmis þær
að hægt er að nota hana til
deyfingar, í vissum tilfellum að
minnsta kosti. Og það væri
mikil gæfa að geta eitthvað
takmarkað notkunina á deyfi-
lyfjum. Nálstunguaðferðin get-
ur að vísu ekki leyst núgild-
andi deyfingaraðferðir af hólmi,
en kannski bætt þær upp að
einhverju marki.
☆
BRÚ YFIR ■,,
Framhald af bls. 10.
útlit mitt, fyrst ég fengi ekki
framar að heyra hrósyrði hans
og aðdáun. (Vitanlega trúði ég
því ekki eitt andartak, að ég
væri eins og hann sagði. En af
því að ég er kona, þótti mér
vænt um að heyra það).
Eins og venjulega greiddi ég
sítt hár mitt. Hvað þetta hár
hafði verið mér til ama! Þegar
ég var lítil, gerði móðir mín í
það ljósa lokka og síðan flétt-
ur. 'Ég vildi verða fullorðin og
klippa það stutt. Ég klippti það
eins fljótt og ég með nokkru
móti gat, en svo lét ég það vaxa
aftur, af því að hann vildi hafa
það sítt. Nú gæti ég klippt það
aftur, úr því að hann sæi það
aldrei, — og á sömu stundu
vissi ég, að ég mundi aldrei
gera það, enda þótt sídd þess
væri nú silfur í stað gulls áður.
Allir farþegarnir í þotunni
voru nú vakandi. Fyrr eða síð-
ar færum við að tala saman.
Samt vissi ég, að hversu margt
fólk, sem í kringum mig yrði,
yrði ég héðan í frá ætíð ein
innra með sjálfri mér. Okkur
hafði alltaf þótt gaman að
ferðast. Hann var mjög
skemmtilegur ferðafélagi. Hann
vissi alltaf, hvað við ættum að
sjá á hverjum stað og hvert
við ættum að fara, og ég fylgdi
honum í áhyggjulausri ham-
ingju.
Hvað við höfðum átt góðar
stundir, hve samveruár okkar
höfðu verið hamingjurík. í New
York tókum við fyrstu börnin
okkar og hófum líf sem foreldr-
ar. Hann hafði viljað hafa
stóra fjölskyldu, og hvað okk-
ur þótti vænt um að fá til okk-
ar þrjá syni og sex dætur —
hin yngsta var blíðlynd hálf-
amerísk stúlka, sem kom til
okkar frá Japan fyrir ellefu ár-
um. Og brátt varð draumur
okkar um að búa í sveit að
nauðsyn. Við fluttumst á sveita-
setur í Pennsylvania, þar sem
hann kenndi börnunum tennis,
baseball og golf, sund og reið-
mennsku. Ég hallaði mér aftur
í sætinu og mundi þetta allt og
brosti með sjálfri mér. Undar-
legur friður, hlýr og lifandi,
virtist flæða um mig alla.
Röddin í hátalaranum til-
kynnti, að brátt myndum við
lækka flugið til lendingar í
New York. Nú varð ég að mæta
vinum aftur, og fjölskyldunni
— og eitt andartak kveið ég
fyrir því. Það hafði verið auð-
veldara að vera hér í skjóli
þeirra, sem ekkert vissi um
hagi mína. f flugstöðinni biðu
tvær dætra minna. Ég leit í
andlit hvorrar um sig, og hafi
ég óttazt eitthvað, þá hvarf nú
sá ótti. Það var gott að vera
aftur hjá þeim, sem unnu mér
og ég unni einnig.
Á leiðinni til heimilis okkar í
Pennsylvania, hlustaði ég á
hina giftu dóttur mína segja
frá. Hann hafði verið eins og
þar til fyrir tveim dögum. Hún
hafði komið frá húsi sínu hin-
um megin við lækinn og verið
í heimsókn hjá honum með þrjú
lítil börn sín um morguninn.
Börnin klifu upp í rúmið hans
og kysstu hann. Þau fóru burt
aftur, og þegar hún kom til
baka litlu síðar, var hann horf-
inn burt. Þetta var svo einföld
saga, að ég þoldi að heyra hana
sagða.
Loks ók bíllinn upp kunnug-
lega brautina heim að húsinu.
Hið vingjarnlega fólk, sem
hjálpar mér í húsinu, á skrif-
stofunni og á landareigninni
beið allt eftir mér, —• og börn-
in okka höfðu komið úr öllum
áttum. Hann lá á legubekk,
augun lokuð og hendurnar nið-
ur með siðunum. Hann var í
blágáum tveedfötum, sem hann
hafði mikið uppáhald á og með
drökkblátt hálsbindi, sem ég
hafði gefið honum á síðustu
jólum. Há hans, sem aðeins var
grátt að nokkru leyti, var greitt
frá enninu. Andlit hans var
Framhald á bls. 48.
NOTIÐ FRÍSTUNDIRNAR
Vélritunar-
O0 _____
hraðrltunarskóllnn
Vélritun — blindskrift, uppsetning og frá-
gangur verzlunarbréfa, samninga o. fl.
Úrvals rafmagnsritvélar.
Dag- og kvöldtímar. Upplýsingar og inn-
ritun í síma 21 768.
Hildigunnur Eggertsdóttir — Stórholti 27, sími 21768.
Gullverðlaunahafi — The Business Educators' Assn. of Canada.
2. TBL. VIKAN 45