Vikan - 28.03.1974, Blaðsíða 43

Skólaiitvclcif
brother
BROTHER skólaritvélar hafa farið sigurför um landið
og eru nr. 1 á óskalista allra nemenda í landinu og
allra þeirra, sem þurfa að nota ferðaritvélar.
GERÐ 1510
Hefir alla kosti geröar 1350 og
auk þess valskúplingu og lausan
dálkastilli þannig aö dálka má stilla
inn eða taka út hvar sem er á
blaðinu. Mjög sterkbyggö vél i
fallegri leöurlikistösku.
GERÐ 900
3 linubil, auöveld spássíustilling,
'/% færsla, 3 litabandsstillingar,
spássiuútlausn, og lyklaútlausn,
ásláttarstillir.
GERÐ 1350
Vélin, sem hagar sér eins og
rafmagnsritvél meö hinni nýju
sjálfvirku vagnfærslu áfram.
8 stillingar ádálka.Hefirauk þess
alla kosti gerðar 900. Er i fallegri
tösku úr gerfiefni.
BROTHER skólaritvélar eru úr stáli, eru fallegar
og traustar, en kosta samt minna en allar sambærilegar vélar.
2 ár áby,9ð' BORGARFELL
Skólavörðustig 23, simi 11372
Filippus áttaði sig ekki fyllilega
á þessu.
,,Ég þekkti bara Róbert”, svar-
aði hann. ,,Ég hef aldrei hitt bróð-
ur hans”.
,,Hann herra Rikharð eigið þér
við? Hann dó, þegar ég var litil
telpa. Séra Róbert hefur alla ævi
verið það, sem kallað er einrænn.
Ég held, að hann hafi ekki komið
hér út fyrir hliðið seinustu 20 árin.
Við gerðumst svo djörf að gera
yður orð að koma, herra minn,
þvi þér voruð sá eini, sem hann
skrifaði nokkurn tima bréf. Séra
Róbert var dásamlegur, hæg-
gerður og nærgætinn maður.
Hann messaði hér aður fyrr, en
hætti þvi, þegar aðstoðarprestur-
inn kom”.
Filippus stóð þarna öldungis
agndofa. „Var Róbert prestur i
þessari sókn?”'spurði hann.
„Vitanlega var hann það, herra
minn, eins og faðir hans og afi
höfðu áður verið. Þeir voru allir
ágætir og mestu rólegheitamenn.
Þeir voru aldrei sérlega hrifnir af
þessu byggðarlagi. Það var alltaf
eins og þeir væru með hugann
langt i burtu. Og sama máli
gegndi um hann séra Róbert.”
Nú fór Filippus að skilja,
hvernig i öllu lá.
,,Og þér eruð Ernestina?”
spurði hann.
„Já, herra minn. Skirnarnafn
mitt var reyndar Ernest, en
móöur prestsins fannst ekki, að
kona gæti heitiö þvi nafni , svo
hún kallaði mig Irnu á þýzka visu.
Seinna breytti presturinn þvi
nafni i Ernestinu. — Þegar ég
giftist honum Jóni hérná, vorum
viö öll orðin svo vön þvi. Viljið þér
sjá andlit prestsins, herra minn?
Hann var orðinn fjarska ellileg-
ur”.
„Nei”, anzaði Filippus tafar-
laust. „Nei. Ég vil heldur varð-
veita minninguna um hann eins
og hann var áður fyrri.”
Gömlu vinnuhjúin féllust á þessa
sanngjörnu ósk hans.
DÓRoTEA sótti Filippus á
járnbrautarstöðina i Norwich.
„Ósköp var leiðinlegt, að þú
skyldir ekki komast þangað, áður
en hann skildi við”, sagði hún.
„En ég er nú samt fegin, að þú
fórst. Hittirðu hana Ernestinu?”
Filippus hafði aldrei skrökvað,
en sannleikurinn getur birzt i
mörgum myndum.
„Já, svaraði hann lágt. „Ég
hitti hana, en aðeins rétt i svip.
Undir eins og ég bar kennsl á
hana, var hún horfiri”.
„Hvernig leit hún út?” spurði
Dórótea, og gömlu augun ljómuðu
af barnslegri eftirvæntingu.
Filippus vafði hana örmum:
„Indæl manneskja, en ekki sú
kvengerð, sem hefði getað gert
mig hamingjusaman”.
Gata í London_________________
Framhald af bls. 17
Della Slade hafði veriö
áhyggjufull, reglulega áhyggju-
full.
Ef litla húsið hennar yrði rifiö,
þá var að sjálfsögðu hægt að fá
aðra ibúð og ef leikfangaverk-
smiöjan hefði lika verið látin fara
undir jarðýturnar, var litil
hætta á þvi að hún þyrfti að vera
lengi atvinnulaus. Það var viða
hægt að fá vinnu.
Þetta var hún að hugsa um si og
æ, en samt var hún áhyggjufull.
Hún haföi gert framtiðaráætlanir
og ef eitthvað óvænt kæmi upp á,
þá gat það breytt miklu fyrir
Tommy. Allar breytingar, ekki
sizt svo mikilvægars eins og að
missa heimili sitt og vinnustað á
sama tima, gat haft alvarlegar
afleiðingar. Della var hrædd við
allar breytingar.
Þegar hún frétti að hætt væri
við, að rifa húsin við Laburnum
Street, varð hún sem lömuð af
gleði og feginleik. Það var fyrst
eftir það. að það rann upp fyrir
henni hvé óttaslegin hún hafði
verið. Þá um nóttina dreymdi
hana, að þau Tommy sætu uppi á
þakinu á númer 8. Jarðýturnar
voru á leið eftir götunni. Hún sá
húsin jöfnuö við jörð, — leik-
fangaverksmiðjuna á horninu,
nýlenduvöruverzlunina, blaða-
turninn.... Og jarðýtan kom sifellt
nær og hún sá, að það var David
sem ók henni og hann kallaði til
hennar....
Þegar hún vaknaði, heyröi hún
. að þaö var ekki fyrrverandi eigin-
maður hennar, heldur Tommy,
sonur hennar, sem var að tala við
hana. Hann rétti henni bolla af tei
og sagði að vekjaraklukkan væri
búin að hringja fyrir nokkru.
Tommy var rjóður i kinnum.
Hann var búinn að bera út blöðin
og var nú tilbúinn að fara með
Depil i morgungöngu.
Della flýtti sér á fætur og snyrti
sig, svo fór hún að taka fram
morgunmatinn, en þessi óhugn-
anlegi draumur vék ekki frá
henni. Hún heyrði i drengnum og
hundinum, þegar þeir komu inn i
ganginn og það var sem þeir væru
af öðrum heimi.
Það var rétt svo hún heyrði að'
Tommy var að tauta eitthvaö,
með munninn fullan af brauöi. —
Ef ég get unnið fyrir svolitiö
meiri peningum, viltu þá ekki
fara á hárgreiðslustofu og láta
laga á þér háriö?
Hún svaraöi honum ekki strax
og hann hélt áfram. — Það hefur
fjölgað svo mikið viöskiptavinum
hjá herra Kolinski, siðan svona
margir eru farnir að vinna i
Wistaria Street. Hann hefur
aldrei tima til að laga neitt til i
hillunum hjá sér og hann bauð
mér þrjá shillinga á timann, ef ég
vildi vera hjá honum á laugar-
.dagsmorgnana....
I mörg ár hafði hún þvegið og
lagt hár sitt sjálf, einfaldlega
burstaö þaö frá andlitinu. Hún leit
nú I spegilinn, sem hékk á nagla
innan á eldhúshurðinni.
— Er það svona slæmt? spurði
hún.
— Attu við hárið á þér? Hann
brosti til hennar. — Nei.... en.
manstu eftir þvi þegar þú haföir
unnið fram yfir timann og frú
Hedley kom aö sækja Hedley og
þau tóku þig með sér á barinn upp
á drykk?
Hún deplaði augunum. — Hvaö
i veröldinni ertu að tala um?
Hann potaöi i siöasta bitann af
egginu sinu. — Ég gat ekki annað
en tekið eftir þvi, hve glæsileg frú
Hedley var. Og hún er jafngömul
þér og ekki nærri þvi eins lagleg.
Þessvegna fannst mér, að ef þú
létir laga á þér hárið eins og
hún...
— Frú Hedley hefur ráö á þvi
aö fara vikulega á snyrtistofu.
— Þaö hefur þú lika... Þú hefur
ráð á þvi að fara á hárgreiðslu-
stofu, en þú eyðir bara aldrei
neinu fyrir sjálfa þig. Þessvegna
langar mig til aö bjóða þér. Það
ert þú sertt öllu stjórnar þarna i
leikfangaverksmiðjunni, er það
ekki? En þegar þú byrjaðir að
vinna þar fyrir þrem árum,
varstu aðeins venjuleg verk-
smiöjustúlka. Þú hitaðir te
handa fólkinu og potaðir tróöi i
þessa ' andstyggilegu bleiku
bangsa.
Della leit á son sinft, sém stakk
bókum i skólatöskuna slna. Fyrir
þrem árum haföi hún skiliö viö
13. TBL. VIKAN 43