Vikan - 11.09.1975, Síða 22

Alex Cord og Britt Ekland i hlut-
verkum sinum i kvikmvndinni
Stiletto, sem Avco Embassy lét
gera árið 1969 eftir sögu Harolds
Kobbins, Stiletto, sem liefur
fengið nafnið Kýtingurinn I
islenskri þýðingu Vikunnar.
rétt að beygja upp Fimmtugasta
og þriðja i átt að Park Avenue.
Big Dutch rétt sá glitta i þau er
þau beygðu. „Helvitis! Við misst-
um af þeim!” Hann bölvaði og
ragnaði. „Farðu yfir á Fimmtug-
ustu og fimmtu og komdu niður
Park. Við skulum r.eyna að ná
þeim þar.”
ökumaðurinn sneri andlitinu,
náhvitu af áhyggjum, aftur og leit
á hann. „Mér list ekkert á þetta,
stjóri,” sagði hann óstyrkur.
„Kannski við reynum að ná þeim
eitthvert annaö kvöld.” Hann
sneri sér fram rétt timanlega til
að forða þeim frá árekstri við
stóran mjólkurbil. Stór drossian
skrikaði upp Fimmtugasta og
fimmta stræti.
„Reyndu að halda augunum á
veginum,” rýtti Big Dutch. „Ég
sagði i kvöld.”
Hann starði óþolinmóður niður
götuna meðan þeir biöu eftir
götuljósinu á Park Avenue. Það
varð að gerast i kvöld. Konan
hans var að tapa sér. Hann hafði
verið úti á hverju kvöldi að reyna
að ljúka þessu verki, og hann
vissi ekki hvort hún þyldi eitt
kvöldið enn.
Það kom grænt, og þeir fóru að
hreyfast. „Þarna eru þau,” sagöi
hann. Þau voru að fara yfir torgið
fyrir framan Seagram húsið. Þau
stönsuðu til að horfa á ljósadýrð-
ina i gosbrunninum.
„Beygðu hjá Fimmtugasta og
öðru,” sagði Big Dutch og teygði
sig i vélbyssuna, sem lá við hlið
hans. „Við náum þeim þegar þau
koma niður þrepin!”
Stór billinn beygði og stansaði
nálægt austurhorninu. Big Dutch
leit i kring um sig. Strætið var
autt. Hann leit upp á torgið.
Cesare og Ilena gengu þarna i
rólegheitunum i áttina að gos-
brunninum nær.
Hann tók upp byssuna og sigt-
aði á þau. Þetta var ekki neitt.
Hann brosti. Ef þú vildir láta
vinna eitthvað verk vel, þá var
bara að gera það sjálfur. Það
þýddi ekkert að treysta strák-
lingunum nú orðið. Þeir væru
alltaf á gaieiðunni aö þvælast um
og sinntu aldrei neinu sómasam-
lega. Eftir augnablik yrðu skötu-
hjúin einmitt þar sem hann vildi
hafa þau.
Cesare og Ilena komu að
þrepunum upp að gosbrunninum.
Hann hafði Cesare nákvæmlega i
sigtinu. „Núna!” öskraði hann og
þrýsti á gikkinn.
ökumaðurinn steig á bensin-
gjöfina og vélin öskraði með
byssunni. Vélbyssan skaut tvis-
var, en stóð svo á sér. Hann sá
andlit Cesares snúast i áttina að
sér i ljósinu frá húsinu á sama
tima og billinn byrjaði að hreyf-
ast.
örvæntingarfullur reyndi hann
að laga byssuna. Hann gaut sem
snöggvast augunum i átt að hús-
inu, rétt timanlega til að sjá
Cesare hrinda Ilenu niður i gos-
brunninn og henda sér bak við
lágan vegginn.' Hann bölvaði og
togaði i leysihandfangið. Það
hafði enga þýðingu.
Þegar hér var komið sögu voru
þeir að beygja fyrir hornið á
Lexington Avenue. Hannsá
Cesare hjálpa stúlkunni upp úr
gosbrunninum i gegn um bak-
gluggann. Siðan komust þeir i
hvarf við húsið. Billinn æddi niður
götuna. Hann henti vélbyssunni
reiðilega á sætið viö hlið sér.
ökumaðurinn beygði bilnum
niður næstu götu. „Náðirðu hon-
um, stjóri?” spurði hann yfir öxl-
ina.
„Nah!” urraði Big Dutch.
ökumaöurinn beygði inn á
Þriðju götu. „Hvert viltu nú fara,
stjóri?” spurði hann næstum
glaðlega.
„Niður I bæ, á skrifstofuna,”
sagði Big Dutch. 1 þvi er hann
sagði þetta heyrðist hár hvellur,
og hann greip byssuna i vasanum.
Næstum samstundis fór billinn
að skrika og dansa á veginum.
ökumaðurinn beygði upp að
gangstéttarbrúninni. „Þaö er
sprungið,” tilkynnti hann.
Big Dutch starði á hann
stundarkorn. „Hvað veröur það
næst,” umlaði i honum er hann
steig út úr bilnum. Hann veifaöi
leigubil, sem var að fara fram-
hjá.
„Það var tilgangslaust,” hugs-
aði hann og steig inn i leigubilinn.
Sum kvöld var eins og ekkert færi
eins og það átti að fara.
15. kapituli.
„Er allt i lagi með þig?” spurði
Cesare er hann dró hana drifvota
upp úr gosbrunninum.
Augu hennar voru glennt og
hræðsluleg. „Cesare, voru þessir
menn að skjóta.á þig?” sagði
hún.
Hann leit skjótt I kring um sig.
Fólk var farið að koma út úr
húsinu. „Segðu ekkert,” sagöi
hann, og ýtti henni niður að
horninu og inn i leigubil.
„Towers, bilstjóri,” sagði
hann. Leigubillinn ók af staö, og
hann sneri sér að henni. „Er allt i
22 VIKAN 37. TBL.