Vikan - 25.09.1975, Blaðsíða 4
Meira umeMi
Kári Arnórsson skólastjóri Fossvogsskóla
A fyrri hluta árs 1974 voru
skólamál all mikið í umræðu. Olli
þar mestu grunnskólafrumvarpið
sem varð að lögum þá um vorið.
Ég flutti þá erindi í útvarp um
skólamál er fjallaði um þáverandt
ástand og einnig ný viðhorf.
Pessi grein er að megin stofhi
unnin úr þvi erindi.
UMRÆÐIJR UM SKÓLAMÁL.
Pað var mjög fróðlegt að fylgj-
ast með umræðum um grunnskóla-
frumvarpið, ekki síst á Alþingi.
Pær umræður beindust einkum að
vtri aðstæðum og þó aðallega að
tvennu, þ.e. lengd skólaskvldu
og lengd skólaárs. Hvorugt er þó
nokkurt aðalatriði í sjálfu sér held-
ur miklu fremur baksvið fyrir
skólastarfið. Um innra starf skól-
ans var forðast að ræða, sem ætti
þó að vera megin kjarni málsins.
Ræðumenn flestir töldu margt
gott í frumvarpinu, margar ný-
ungar til bóta, sem og er, en út-
skýrðu það vfirleitt ekki frekar.
Peir töldu markmiðin góð, en
ræddu mjög ósamhljóða um hve
langan tíma þyrfti til að ná þeim.
Lítill gaumur var gefinn að því
hvort skólinn hefði möguleika til
að framfylgja þessum markmið-
um, eða nemandinn hefði það til
skólans að sækja sem gefur hon-
um færi á að þroska hæfileika
sína. Pó fyrir lægi að samþykkja
ný fræðslulög var áhugi almenn-
ings fyrir þeim afskaplega lítill
ef frá eru talin þau tvö atriði sem
áður eru nefnd. Frumvarp þetta
var þó betur kynnt en nokkur
væntanleg lagasetning fyrr og
síðar.
Petta fannst mér athygli vert
og raunar undirstrika það sér ís-
lenska viðliorf að skólamál ættu
ekki að vera mikið í opinberri
umræðu. Petta hefur komið mjög
rækilega fram hjá fjölmiðlum því
það liggur við að þeir forðist að
nefna skóla á nafn nema þá ef um
launadeilur er að ræða eða stúd-
entafjöldi tíundaður. Ut af þessu
brá þó á síðasta skólaári er sjón-
varpið reið á vaðið með þátt um
HAGSÝN HJÓN LÁTA KENWOOD VINNA ERFIÐUSTU HEIMILISSTÖRFIN
Kenwaod
-CHEF
Jifinwood- M i n i
Menwood
-CHEFETTE
WOOd- HRÆRIVÉLAR
KYNNIÐ YKKUR HINA OTRÚLEGU MÖGULEIKA, SEM
KENWOOD—HRÆRIVÉLARNAR HAFA YFIR AÐ RÁÐA.
KONAN VILL KENWOOD
HEKLA hf.
.laugavegi 170—172
Siru 21240
skólamál. Sú spurning hvarflar
stundum að mér hvort skólinn sé
svo slitinn úr tengslum við þjóð-
félagið og einangraður að enginn
hafi áhuga á honum.
í þeim umræðum sem getið er
um að frarhan heyrðust þó raddir
sem gagnrýndu hve skólinn væri
slitinn úr tengslum við atvinnu-
lífið og væru þær raddir frá þeim
sem við sjávarútveginn fást. Hitt
minnist ég ekki að hafa heyrt,
að skólinn væri slitinn úr tengsl-
um við þjóðlífið almennt sem þó
er rnjög ábetandi. Fólk lætur sig
furðu litlu varða hvað fram fer
í skólanum. Pað er gersamlega
samæ hvað fræðsluyfirvöld leyfa
sér að bjóða nemendum upp á,
fólk segir ekki eitt einasta orð.
Á þetta bæði við hvað snertir að-
búnað í skóla, en þar er iðulega
troðið inn mun fleiri nemendum
en þar eiga að vera, óhæfan skóla-
tíma þar sem misrétti er mjög
mikið og þveitingur á •nemend-
um aftur og fram milli heimilis
og skóla mikinn part úr skóla-
deginum. Flestir þekkja það hörm-
ungar ástand sem verið hefur til
leikfimi og líkamsræktar í sum-
um skólum Reykjavíkur. Dæmi
eru um það að nemendur hafa
verið komnir upp í 5. bekk án
þess að hafa fengið svo mikið sem