Vikan - 25.09.1975, Blaðsíða 9

vinnugreina sem þjóðin hefur sitt
iifibrauð af.
f NÝJU LJÓSI
Nú hafa fleiri þjóðir en íslend-
ingar fundið það að brevtinga var
þörf í skólamálum, fundið það að
skólinn var ekki í takt við tímann
svo notað sé vinsælt orðtak, hvað
þá að hann væri að hugsa um
brevtt þjóðfélag. Því hafa þessar
þjóðir venð að þreifa fyrir sér
með brevtt skólaform og að baki
því stendur m.a. sú hugmvnd að
uppeldið eigi að vera númer eitt
og fræðslan númer tvö.
Markmið menntunar í barna-
skólum hefur færst smám saman
til þeirrar áttar, sem það er nú,
nefnilega sú heimspeki að veiía
skal alhliða þroska nemandans
alla athygli, líkamlegum og andleg-
um vexti, tilfinningum hans, við-
móti og samskiptum, lunderni og
persónuleiku. Menntunin ætti að
vera bundin nemandanum sem
einstaklingi með ákveðnar með-
fæddar tilhneigingar, möguleika
og einkenni og einnig við hann
sem félagsveru sem hefur réttindi,
skyldur og ábyrgð.
OPNI SKÓl.INN
SAMFELLDUR SKÓLADAGUR:
Til þess að nálgast þessi mark-
mið varð skólinn að breytast.
Byrjað var á því að leggja stundt-
skrána til hliðar og láta hina
skipulegu surdurgreiningu náms-
efois hverfa smátt og smátt. H.vtt
var að skipta vinnudegi nemand-
ans, sem venjulega er frá 9 til
15,30 niður t stuttar kennslu-
stundir, 60 eða 30 mínútur eins
og verið hafði. Kennslustofunni
var breytt í vinnustofu og reynt
var að skapa umhverfi sem hefði
örvandi áhrif á starfslöngun ba.n-
anna.
Peim var gefinn kostur á að
velja og vinna með sín eigin á-
hugamál, levsa verkefni eftir eig-
in höfði en ekki endilega eftir
höfði fullorðinna. Stundaskráin
hafði í þessu efni verið sífelld
hindrun. Brevtingin á nemendum
varð ótrúleg. Peir voru nú allt í
einu farnir að lifa skólalífinu eins
og börn en ekki eins og fullorðnir
og kennararnir fundu að lífið er
ekki til að kenna það heldur til
að lifa því. Samskipti kennaranna
og barnanna tóku miklum breyt-
ingum. Gagnkvæm virðing varð
ríkjandi, þegar hætt var að prófa
þau með yfirheyrslum hvern dag,
en kennarinn fór að hjálpa þeim
við vinnuna og tók tillit til þess
að börnin eru misjöfn. Ströng
skipting á námsefni í námsgreinar
hefur tilhneigingu til að stöðva
hugsana þjálfun og áhuga og
hindra börn í því að skilja sam-
eiginleg undirstöðu atriði í lausn
vandamála.
Börnin verða að fá að skipu-
leggja hvenær þau vinna verk sem
þeim hefur verið úthlutað og einn-
ig að hafa tíma til að verja ril
eigin áhugamála eða hópvinnu
eftir því sem þau kjósa sjálf. Reynt
er að láta sem flesta þætti náms
koma fram í því verkefni, sem
unnið er með auk frjálsrar vinnu.
Með nám í undirstöðutækni eins
og lestri, skrift og reikningi er oft
unnið í smá hópum. Oft er ein-
staklings nlsögn framkvæmd af
eldri félögam. Áhersla er lögð á
að búa börnunum skapandi um-
hverfi vegna þess að það ráði í
raun námsefninu. Ekki sé hægt að
ætlast til, að börn fái áhuga fyrir
efni sem þau hafa aldrei séð,
heyrt, revnt né ímyndað sér.
LÓÐRÉTT RÖÐUN —
FJÖLSKYLDUHÓPUR.
Lóðrétta blöndunin þ.e. hafa
saman fleiri aldursárganga, auð-
veldaði bæði einstaklingskennsl-
una og sjálfsnámið og einnig notk-
un umhverfisins vegna þess að á-
hugasviðin voru dreifðari. Allt
þetta sáu menn nú í nýju ljósi,
nefnilega í viðurkenningunni á
einstaklingsmun og í ljósi þeirra
athugana, sem sýnt höfðu fram
á hvernig hörn þroskast og hvern-
ig börn læra og hvað það er í raun
lítið bundið jöfnum aldri.
Aukin sálfræðileg þekking á
þörfum einstaklinga hefur einnig
sýnt fram á nauðsyn sveigjanleika
í skipulagi. Sveigjanleiki er einn
megin þáttur í því að gera barni
HGEGGEEGGEGGEGGEGSGEGEGGGEEEE
FYRI/i
GLUGGANA
FRÁ.....
GuiGGnum
Grensdsvegi 12 simi 36625
m GGEEEEEEEEEEEE EEEEEEEE EEEGEG13