Vikan - 09.12.1976, Blaðsíða 21

voru, störðu á stofuhurðina, og
húsfreyja sté fœti fram eins og hún
hyggðist ganga í áttina til dyranna.
En skyndilega lukust þær upp og í
þeim stóðu tveir veðurbarðir menn
með klakaða kind á milli sín. Hún
var hyrnd, og annað hornið var mun
styttra en hitt. Þeir kipptu henni
inn fyrir og skelltu aftur hurðinni,
ogannar þeirra, fimmtán, sextán ára
unglingur, gekk til húsfreyju, sem
tók hann þegjandi i faðm sér. Hann
reif sig lausan, kyssti gömlu kon-
una og síðan Disu og Egil.
Meðan á þessu stóð, starði
Jóhannes bóndi brosandi á fólkið,
en Hyrna stóð píreyg og svipaðist
um, en brokkaði svo allt í einu af
stað inn gólfið, stökk upp á
dívaninn, lagðist þar kirfilega og
horfði svo að þvi er virtist dreymin
á kertaljósið.
Það var Egill litli, sem fyrstur gaf
þessu gaum. Hann hló, iðaði sér til
og sagði:
,,Ne-ei, sko! Æ, gaman, gaman!”
Hitt fólkið leit á Hyrnu, og allir
fóru að hlæja, enda skók hún sinn
hyrnda haus, svo að út frá henni
stóð hringmyndaður snjóýringur,
sem glitraði eins og geislabaugur í
skæru lampaljósinu. Svo rankaði þá
húsfreyja við sér:
„Hvað er nú þetta stand? Ætli
maður þyrfti ekki að minnsta kosti
að hugsa eitthvað um blessaðan
drenginn!”
Hinn heimkomni sonur leit á
móður sína og svo ó stofugólfið, en
móðir hans sagði:
,,Um stofugólfið þarf ekki að
hugsa, ég kalla það blessaða yatns-
vætu, sem á það drýpur núna og
eins á dívaninn, en þú munt
einhvers...”
„Þurfandi, vildurðu sagt hafa,
mamma mín, en vertu nú bara
róleg. Það er ekkert að mér, en nú er
best, að ég segi ykkur frá.” Og
hann tyllti sér á stólinn, sem móðir
hans hafði setið á, húslestrastólinn,
sem var orðinn gamall í búinu á
Leiti.
Svo gekk þá faðir hans inn að
dívaninum og settist fyrir framan
Hyrnu, sem kippti sér ekkert upp
við það. Og nú beindust allra augu
að Halldóri, sem hóf frásögn sína í
ósköp rólegum og þó glaðlegum
tón:
„Það féll alveg óvænt bótsferð í
morgun norður til Grjóteyrar, og
skólastjórinn leyfði mér að fara. Um
nónbilið lagði ég svo á dalinn og
heiðina, því að þá var ekki annað að
sjá en að veðrið væri einsýnt. Það
var nú þæfingsfæri og þungfær
broti, þegar á heiðina kom, en mér
skilaði ágætlega, enda stillilogn og
ég vel sofinn og hvíldur. En þegar
ég var kominn spölkorn niður fyrir
Dalkot, skellti hann á ósköpunum.
Ég varð beinlínis að fara hægt og
ganga álútur og hokinn í hnjám til
þess að hann barasta feykti mér
ekki, og vitaskuld sá ekki út úr
augunum. Ég hélt ég mundi þó
alltaf finna bæinn hérna eða verða
að minnsta kosti var við girðing-
una, þó að hana kynni að hafa fennt
í kaf, en nei, nei. Það hvessti enn
meira, og ég varð frekar að skríða
en ganga, þegar verst lét, og undir
slíkum kringumstæðum er nú allt
annað en hægðarleikur að átta sig,
þó að hann pabbi geti það. Þegar ég
hélt mig vera kominn niður undir
bæinn, þá fór ég að snúast fram og
aftur, en fann ekki nokkurt hús.
Loks taldi ég mig kominn það
neðarlega, að ég fór að verða
hræddur um, að ég lenti í ána, þar
sem hún bregður i bugðu og dýpkar
/--------------------------
mikið eins og þið kannist við. En þá
sökk ég dýpra i snjóinn en áður og
taldi mig kominn í laut. Ég staldr-
aði við, og gegnum strompinn
heyrði ég eymdarlegan jarm rétt hjá
mér. Ég gekk á hljóðið og steig
niður í snjólausa dæld, og þá varð
fyrir mér hór og breiður steinn. Ég
var auðvitað kominn í Steinslaut-
ina, og svo heyrði ég þá aftur jarm
og beygði mig og þreifaði. Nú, það
var ekkert um að villast, hornin
sögðu til sín. Þarna kúrði hún sig
niður, hún Skakkhyrna okkar, í hléi
við steininn. En svo var ég orðinn
ringlaður, að ég treysti mér eigin-
lega ekki til að taka rétta stefnu á
fjárhúsin, ærhús eða lambhús, hvað
þá að striða á móti storminum upp
að bænum, án þess að villast á
leiðinni. Ég kúrði mig svo niður hjá
Skakkhyrnu, sem nusaði af mér og
varð vist fegin félagsskapnum.
En... enþráttfyrir skjólið, já, þrátt
\
það er vit í
vetrarskeAun
SKODA
Velarþvottur
Stilltir ventlar
Hert strokklok (head)
Hreinsaóur og stilltur blöndungur
Ath. bensínslöngur
Hreinsuó gruggkúla
Hreinsuú bensíndœla
Atþ. kerti
Þjöppunarmœling
Stilltar platínur
Ath. kveikjuþéttir
Ath. kveikjuþrœói
Ath. kveikjulok og hamar
Kveikja smuró
Vatnsdœla smuró
Ath. viftureimar
Smuróar legur vió kceliviftu
Ath. loftsíu
Mœldur frostlögur
Hert botnpanna
kr. 7.700.-
íverói: kerti og platínur
Ath. vélarþéttingar v/|eka
Ath. kœlikerfi v/leka
Mœld hleósla
Mceldur rafgeymir
Hreinsuó rafgeymasambönd
Stillt kúpling
Smuró kúplingslega
Ath. slit í stýrisupphengju
Ath.slit i spindlum
Ath. slit í mióstýrisstöng
Ath. slit í stýrisvél
Ath. hemlarör
Ath. magn hemlavökva
Jafnaóir hemlar
Ath. handhemil
Ath. þurrkublöó og armar
Ath. rúóusprautur
Ath. Ijos
Huróarskrar og lœsingar smuróar
Bensíngjöf smuró
Ath. gírkassaþéttingar v/leka
Áth. mióstöó
Ath. loft íhjolböróum og slit
Ath. olíaévél
Reynsluakstur
Tékkneska biíreiúaumboðiú
Auóbrekku 44-46 — Kópavogi — S. 42600
50. TBL. VIKAN 21