Vikan - 07.02.1980, Blaðsíða 10

Viðtal Vikunnar
::
I
heföi bara orðið föður mínum til fram-
dráttar á Ströndunum af því að þar hafi
bændum í þá tíð fundist eðlilegt að fá -*.r
kollu í soðið ef á þyrfti að halda hvað
sem friðunarlögum liði. Friðunar-
hreyfingin var nú ekki komin lengra þá.
Vantrú og verðbólga
— Nú virðist almennt sem fólk sé
búið að missa alla virðingu fyrir stjórn-
Persónulegur
rógburður er alltaf
leiðinlegur. En
maður býst við
honum.
málamönnum. Hvaða ástæða telurðu að
valdi því?
— Ég held að slík tilhneiging hafi
alltaf verið fyrir hendi þegar harðnar á
dalnum. En á meðan þjóðin var fátæk
og barðist af hörku fyrir tilverurétti
sínum eins og á árunum 1930 og til
striðsloka þá gerðu menn allt aðrar
kröfur en nú. Þeir sættu sig við miklu
minna. Þá voru fátækt og atvinnuleysi
yfirþyrmandi vandamál og engu
auðveldari að fást við en verðbógan nú.
Og þeir sem mest urðu fyrir barðinu á
atvinnuleysi og erfiðleikum hafa sjálf-
sagt ekki haft neina tröllatrú á stjórn-
málamönnum eins og kemur t.d. glögg-
lega fram í óeirðunum 1932. Nú hefur
fólk vantrú á stjórnmálamönnum af því
að þeir ráða ekki við verðbólguna og
koma sér ekki saman um aðgerðir.
IO Vikan 6. tbl,