Vikan - 20.10.1983, Side 10

Vonandi að íslendingar
kunni að meta þetta
framtak...
En hvernig gengur að láta
enda ná saman hjá íslensku
óperunni, eftir að hún hefur
starfað eitt og hálft leikár?
María G. Sigurðardóttir
rekstrarstjóri:
„Það er í raun stórviðburöur og
kraftaverki líkast að við skulum
nú vera að vinna við þriöju stóru
óperuna! Þetta hefur kostað mikið
átak og mér reiknast svo til að við
verðum að ná 50 sýningum ef
endar eiga að ná saman. Við
vonum auðvitað að sýningarnar
veröi fleiri en 50, því á því byggist
allt framtíöarstarf íslensku óper-
unnar. Ég held aö íslendingar
kunni að meta þetta framtak og
það aö geta notið þessa list-
viðburðar sem óperan er, án þess
að þurfa að fara út fyrir landstein-
ana. Enda eru ekki allir sem hafa
tök á því og óréttlátt að það
hlotnist aðeins fáum útvöldum.
La Traviata er mjög dramatísk
ópera og lætur engan ósnortinn. í
henni er að finna eitt erfiðasta
sópranhlutverk sem finnst í
óperum, en það er hlutverk Viol-
ettu sem Olöf Kolbrún Harðar-
dóttir fer meö. Allir söngvararnir
sem koma fram í sýningunni eru
með fremstu óperusöngvurum
sem við íslendingar eigum og eru
I.A l lí AVI.VIA
það auk Ölafar Kolbrúnar þau
Anna Júlíana Sveinsdóttir, Elísa-
bet Erlingsdóttir, Garöar Cortes,
Halldór Vilhelmsson, Kristinn
Hallsson, Hjálmar Kjartansson,
John Speight og Stefán
Guðmundsson. Ennfremur kemur
fram kór íslensku óperunnar, 35
manna hljómsveit og tveir ballett-
dansarar. i heild taka 79 manns
þátt í uppfærslunni.
Leikstjóri er Bríet Héðinsdóttir
og sviðsmyndin er eftir
Englendinginn Richard Bull-
winkle, útfærð af Geir Ottari
Geirssyni. Viö vorum svo heppin
að fá aftur hljómsveitarstjórann
Mark Tardue til liðs við okkur, en
hann vann einnig með okkur í
óperunni Töfraflautunni sem sýnd
var í fyrra. Hann er mjög hæfur og
hefur einstakt lag á því aö ná því
besta úr söngvurunum.”
Krínólínutímabilið eitt hið
skrautlegasta í fatasögunni.
Hulda Kristín Magnús-
dóttir er búningahönnuður
óperunnar. Þetta er fyrsta
verkefni hennar á því sviði
en hún er nú nýkomin frá
námi í fatahönnun, búninga-
hönnun og auglýsingateikn-
un í Miinchen í Þýskalandi.
„Þaö hefur verið mjög spenn-
andi að taka þátt í þessari upp-
færslu, sérstaklega auðvitaö þar
i
sem búningarnir eru frá krínólínu-
tímabilinu, en það er eitt skraut-
legasta tímabil fatasögunnar og
oft kallað annað rókókótímabilið.
Ég þurfti að útfæra búningana,
þar sem sviðsstæröin leyfir ekki
að kjólarnir séu eins fyrirferðar-
miklir og þeir í raun voru. Þá voru
notaðar grindur til að fá aukna
vídd í pilsin. Sem dæmi um
glæsibraginn má nefna Eugénie
keisaraynju af Frakklandi, en í
einum af sparikjólunum hennar
voru 103 pífur á pilsinu. — Ég vildi
nú ekki leggja slíka vinnu á
saumakonurnar mínar, sem hafa
staðið sig frábærlega vel og mér
finnst samstarfiö við þær hafa
verið einstaklega ánægjulegt.
Auðvitaö voru mér einnig settar
skorður f járhagslega.
En það hefur verið mjög
skemmtileg lífsreynsla að upplifa
þetta andrúmsloft sem ríkir hér í
Islensku óperunni. Innan veggja
óperunnar er fólk mjög samheldið
og persónulegur metnaður hjá
öllum að láta dæmiö ganga upp.
Hér ríkir líka svo mikil spenna að
maður kemst ekki hjá því að
hrífast með.”
Söngvararnir hafa tekió
ótrúlega miklum framförum!
Hvað finnst hljómsveitar-
og æfingastjóranum, Mark
Tardue, um íslensku óper-
lO Vlkan 42. tbl.