Vikan - 14.03.1985, Blaðsíða 15

búningi en mér finnst alltaf spenn-
andiaöbreyta til.
Ég haföi nefnilega veriö meö
poppþátt á RÁS1 í meira en ár.”
Alveg bítilóö
„Á tónlistardeildinni var ég þó
aöallega í klassískri tónlist en hef
alltaf haft gaman af poppi. Ég bý
svo vel að eiga eldri bróður (Pál
Þorsteinsso’h) sem er af bítlakyn-
slóðinni og ég smitaðist af honum
þó ég sé ekki fædd fyrr en ’58 og
eigi ekki aö tilheyra þessari kyn-
slóö. Ég er alveg bítilóö og keypti
mér fyrir nokkrum árum allar
Bítlaplöturnar í einum kassa til aö
geta hlustaö á þær þegar ég vil.
Ég lenti líka á hljómleikum í
Ithaca í Bandaríkjunum í sumar.
Þar komu fram ýmsar fræg-
ar hljómsveitir sem voru að halda
upp á 20 ára afmæli innrásar
bresku bylgjunnar í Bandaríkin.
Hljómsveitir eins og Troggs,
Gerry and the Pacemakers og
Herman’s Hermits komu fram í
stórri hlöðu. Fyrst var hitaö upp
meö þvi aö spila gömul lög meö
þessum hljómsveitum og þarna
var nóg af bjór þannig aö stemmn-
ingin var vægast sagt stórkostleg
þegar Troggs spiluðu WILD
THING og Herman’s Hermits
THER’S A KIND OF HUSH.”
Fordómar
„Mér finnst álíka gaman að
poppi og klassík og þá bæöi gömlu
og nýju poppi, þó það sé til fullt af
lélegu af hvoru tveggja. Dægur-
tónlist er nauðsynleg og mér
finnst þetta blandast mjög vel.
Sumir gefa ekki annarri tónlist
sjans en þeir hafa sjálfir áhuga á
og þaö eru fordómar. ’ ’
— Hvernig velur þú tónlistina í
næturútvarpiö?
„Ég reyni aö vera með alls kon-
ar músík, mikið af gömlu poppi,
það er fullt af fólki aö skemmta
sér í heimahúsum og svo fara
margir aö hlusta þegar loksins er
friður fyrir börnunum og hægt er
að setjast niður með prjónana og
eiga náðuga stund. Þetta fólk er
meira heima og þaö yngra aftur á
móti frekar á skemmtistöðunum.
Maöur reynir aö skapa stemmn-
ingu, hafa fjör framan af en undir
lokin rólegri lög og láta fólki líða
vel undir svefninn. Ég hef voða-
lega gaman af að velta mér upp úr
svona rómantískum ástarballöð-
um eins og laginu með Eric
Clapton sem ég enda alltaf á.
Maöur þarf aö gera öllum til
hæfis og það getur verið vanda-
samt.”
Maraþonsundið
„Síminn hringir stanslaust allan
tímann en ég hef yfirleitt ekki tek-
ið á móti kveðjum, mér finnst nóg
um það í næturútvarpinu á föstu-
dögum. Maður gerir þó undan-
tekningar. Eina nóttina voru
krakkar að synda maraþonsund á
staö nokkrum úti á landi og með
útvarpið á fullu. Þá langaði rosa-
lega að heyra „Twistin’ by the
Pool”. Sem betur fer var lagið til á
safnplötu uppi á rás og ég fann það
fyrir krakkana. Það er stundum
skrýtið að koma heim eftir útsend-
ingu, vita aö maður hefur verið
með næturútvarpiö og það þýðir
ekkert að kveikja á því, það er bú-
ið.
Ég hef gaman af aö vinna þetta
en það er mikil vinna í kringum
hvern þátt. I sumar var ég meö
þátt vikulega en núna er þetta létt-
ara því hann er hálfsmánaðar-
lega, styttri og ég get unnið hann
þegar ég er í vaktafríi á sjónvarp-
inu.
I hvern þátt fara 40—50 lög og
það þarf að finna þau, skrifa kynn-
ingar og tímamæla þau lög sem
ekki er skráður timi á þannig að
það er mikil undirbúningsvinna í
kringum hvern þátt. ’ ’
Ansi gæsalappalegt
frelsi
„Þáttagerðarfólk býr
viö mikið öryggisleysi,
við erum verktakar,
finnst þetta „frjálsra” vafasamt
orð og ansi gæsalappalegt en þess-
ar stöðvar gætu haft meiri fjárráð
en ríkisútvarpið og boöið dag-
skrárgerðarfólki betri kjör þannig
að það er ekkert skrýtið aö margir
hlakki til að fá þær.
Mér finnst hins vegar ansi hæpið
frjálsræði ef það á að vera sjón-
varp þeirra sem eiga peningana
sem ræður ferðinni. Ríkisútvarpið
er mjög frjálst útvarp, það hefur
að vísu yfir sér útvarpsráð sem
stundum er nokkuð vafasamt fyr-
irbrigði en ég veit ekki hvað fólk
kallar frjálsara.
I verkfallinu heyrði maður hvað
þessar stöðvar voru ofboðslega lé-
legar. Þegar stöðvamar fóru í
gang, með sínum einlita frétta-
flutningi, veikti það stöðu okkar á
ríkisfjölmiðlunum í verkfallinu.
Mér brá að heyra í fólki sem vann
á rásinni og var á þessum stöðv-
um. En þess þættir voru samt
áberandi bestir.”
Stefnir í
fjölmiðlanám
„Ég hef verið
að spá í að
komast
fáum ekki orlof, sumarfrí eða
veikindadaga og ef þáttur fellur
niður vegna handboltalýsingar þá
eru engar tekjur í það skiptið.
Þetta veikir náttúrlega stöðu rík-
isútvarpsins mikið og það gerir
sér óleik með því aö bjóða fólki
ekki upp á betri kjör og meira ör-
yggi. Margir sem vinna á RÁS 2
eru algerir stuðningsmenn
„frjálsra” útvarpsstööva. Mér
í fjölmiðlanám í Bandaríkjunum,
Ithaca College, og líst alveg
óskaplega vel á aðstöðuna þar.
Tækjakosturinn í skólanum er
næstum eins fullkominn og hjá út-
varpi og sjónvarpi hér. Ef úr verð-
ur stefni ég á þriggja ára nám,
með því að fá eitt ár metið úr tón-
listarskólanum og út af starfs-
reynslunni.
Þetta er allt á athugunarstigi
því það er nú dálítið erfitt að yfir-
gefa veraldleg gæði hér heima.
En ég held að ég sé búin aö finna
út hvað ég vil vinna, er orðiö 27
ára svo það er kannski kominn
tími til.
Ég held að það sé mjög ákjósan-
legt að vinna viö útvarp og sjón-
varp áður en maður fer í svona
nám.
Ég hef góða aðstöðu, bý ein og
er barnlaus og leiðist aldrei að
vera ein. Ég hef búið ein í fjögur
ár en bjó áöur með bróður mínum
í þrjú ár og vinkonu minni í eitt ár.
Mér finnst gaman að umgang-
ast fólk og fæ gott tækifæri til þess
í vinnunni þar sem ég er með í
gerð þátta frá upphafi. Það er
svona tífalt fleira fólk við gerö
eins sjónvarpsþáttar en útvarps-
þáttar og það skiptir miklu máli
að samvinnan sé góð. En svo
finnst mér líka ágætt að geta verið
ein míns liðsámilli.”
Mikið sungið
„Ahugamálin eru fyrst og
fremst tónlistin og ég syng meö
Hamrahlíðarkórnum eftir því sem
ég get. Ég var í Hamrahlíðarskól-
anum í eitt ár og hef verið með
kórnum síöan, farið með honum í
ferðir innanlands og utan, lengst
höfum við farið til Ísrael þegar
skólakórinn fór þangð. Þá er
mikið sungið í rútum og mikið æft
en maður fær alltaf einhver tæki-
færi til að sjá sig um í leiðinni.
Ég myndi helst vilja fara utan á
hverju ári en fjárhagurinn leyfir
þaðnú ekki.
Mér finnst gaman að fara á
hestbak en það geri ég allt of
sjaldan. Sumarið ’80 fór ég þó í
góða ferð á hestum á Arnarvatns-
heiði.
Svo les ég allt mögulegt. Þessa
stundina er ég aðallega í enskum
og amerískum reyfurum enda
mikið að gera í vinnunni.
Svo er alltaf gaman aö fara út,
sitja yfir koníaksglasi á Gauki á
Stöng því „bjórinn” er alveg
ódrekkandi.”
Enginn smátitill!
— Hvernig leist þér á þegar
vinnufélagamir á rásinni fóru að
kalla þig næturdrottninguna?
„Þaö var nú allt í lagi á meðan
þeir kölluðu mig næturdrottning-
una en svo fóru þeir á sjónvarpinu
aö kalla mig næturlífsdrottning-
una og Ásgeir Tómasson tók þaö
upp eftir þeim í útsendingu og það
var nú einum of!
Þetta er enginn smátitill! ”
11. tbl. Vikan IS