Vikan - 16.05.1985, Blaðsíða 47

sat í einum klósettklefanum.
Hún hentist ofsakát út til þess
að koma fréttunum áleiðis.
Loksins hafði ungfrú Gstaad
fengið að kenna á því. Þegar
Kata kom fram nýsnyrt vissi
hún strax að auðmýking
hennar var á allra vitorði. Þá
kom írinn upp í Kötu og hún
gaf þjóninum merki. „Nick,
góði gefðu mér tvöfaldan eitt-
hvað,” sagði hún, ,,gerðu það,
elskan. ”
sem líka vissi
allt um grísku tvíburana, kom
með forboðinn drykk, tvöfald-
an koníak. Kötu svelgdist á
drykknum en bað síðan um
annan. Nick vildi ekki láta
hana fá hann. En hann færði
henni stöðugt fáránlega lit-
skrúðuga óáfenga drykki með
niðursneiddum ávöxtum sem
hann borgaði fyrir og lét
móðan mása við hana án þess
að hún þyrfti að svara. Nick var
fróun í að geta huggað Kötu.
Hann vissi hvernig henni leið
vegna þess að þannig leið hon-
um út af Júdý í hvert sinn sem
hann hafði tíma til þess að
hugsa um það. Af hverju fann
Júdý ekki hvað hann var ofsa-
lega hrifinn af henni? Af
hverju gerði það hana ekki
hrifna af honum? Af hverju
vildi hún aldrei koma fram við
hann nema sem vin? Fyrir
bæði Nick og Kötu olli það
ekki síst sársauka að þau gerðu
sér ekki grein fyrir að þetta var
ekki eina ástin í lífi þeirra
heldur aðeins fyrsta ástin í lífl
þeirra.
„Sérðu, þarna kemur
hópurinn frá Le Mornay,”
hvíslaði Nick að Kötu. ,,Þeir
bíða bara eftir að verða ást-
fangnirafþér.”
Hópur smókingklæddra
unglinga var rétt kominn inn
um glerdyrnar. Þeir voru
ótrúlega borginmannlegir,
tveir Persar með dökkar boga-
dregnar augnabrúnir
samvaxnar yfir nefinu, fölleitur
indverskur furstasonur og
grannur ljóshærður Norður-
landabúi sem bar sig eins og
hann væri því vanur að allir
gengju á eftir honum. I
hópnum voru einnig tvær
helstu skrautfjaðrirnar sem nú
voru í Le Mornay, það er hinn
óumræðilega auðugi Hunter
Baggs og Saddrudin prins,
yngri sonur Aga Khan.
Þegar þeir röltu yfir að
borðum sínum datt skyndilega
allt í dúnalogn. Þetta var
andartak þrungið þeirri eftir-
væntingu sem alltaf fer á und-
an inngöngu kóngafólks. Allir
sneru sér í átt til dyranna þar
sem Abdúllah prins, heiðurs-
gesturinn, stóð stífur eins og
hann væri að horfa á hersýn-
ingu. Hann leiddi Heiðnu
stillilega við arm sér og hún
flæddi niður stigann í glitrandi
skýi af misturgráu tjulli.
/ti{
fatad
ta daðraði nú opin-
skátt við Nick því hjá honum
fannst henni hún örugg. Um
miðnættið flaug herskari af
hvítum og bleikum blöðrum
niður úr loftinu og allar kon-
urnar meðal gestanna fengu
hjartalaga púðurdósir og eina
bleika rós á löngum stilk.
Silfurpappírsræmum var
fleygt um salinn og menn
létu af öllum formleg-
heitum.
Kata gat ekki lengur
afborið fjörið og ætlaði á
snyrtinguna en Nick, sem
hafði fengið sér neðan í því
þó hann væri í vinnunni,
hindraði hana.
Framhald í næsta blaði.
SMÁAUGLÝSINGAR DV
MARKAÐSTORG
TÆKIFÆRANNA
Þú átt kost á aö kaupa og selja allt sem gengur kaupum og sölum. Bara aö
nefna þaö í smáauglýsingum DV, hinu ótrúlega markaöstorgi tækifæranna.
Markaöstorgiö teygir sig víöa. Þaö er sunnanlands
sem noröan, vestan sem austan, í bátum sem flug-
vélum, snjóbílum sem fólksbílum, hvarvetna er DV
lesiö.
Einkamál. Já, þaö er margt í gangi á markaöstorginu,
en um hvaö er samiö er auövitaö einkamál hvers og
eins.
Sumir borga meö fínpressuöum seölum. Menn ný-
komnir úr banka? Þarf alls ekki aö vera. Gætu hafa
keypt straubretti á markaöstorginu daginn áöur.
Smáauglýsingar DV eru markaöur meö mikinn mátt.
Þar er allt sneisafullt af tækifærum.
Þaö er bara aö grípa þau.
Þú hringir...
Viö birtum... Þaö ber árangur!
Smáauglýsingadeildin er í Þverholti 11.
Oplð:
Mánudaga-föstudaga, 9.00—22.00
laugardaga, 9.00—14.00
sunnudaga, 18.00—22.00
Frjalst.óháð dagblað
ER SMAAUGLYSINGABLADID