Vikan - 24.04.1986, Blaðsíða 24

Viðtal við Sigurð Pálsson
EFTIRILLUGA JÖKULSSON
Eg ætla ekki að rekja hér
í neinum smáatriðum
langan og strangan að-
draganda þessa viðtals.
Þó við Sigurður Pálsson
hittumst oft á dag á göt-
um eða kaffihúsum
Reykjavíkur virtist okk-
ur fyrirmunað að finna tíma til
formlegs samtals og þegar við
vorum einu sinni sestir niður á
Greifanum af Monte Christo með
blað og penna til reiðu þögðum
við mestanpart í klukkutíma og
gáfumst svo upp. Þá var Sigurður
- formaður Rithöfundasam-
bandsins - nýkominn af fundi
með útgefendum og með hugann
við annað; sjálfur var ég ekki
með hýrri há af einhverjum
ástæðum. Fleiri stefnumót á
sama stað fóru út um þúfur hvert
af öðru. Loks ákváðum við að
hittast á skrifstofu Sigurðar á
Laugaveginum og taka þetta
föstum tökum og fumlausum -
„Við tölum bara,“ sagði Sigurð-
ur, ,,um það sem máli skiptir.
Förum um það nokkrum orðum.“
Og svo vorum við samankomn-
ir yfir skrifborðinu hans í lókali
24 VIKAN 17. TBL
Rithöfundasambandsins og Sig-
urður búinn að afgreiða kollega
sína Guðberg og SAM og stórum
bunka af samningaplöggum
hafði verið ýtt til hliðar. Það kom
ýmsum á óvart þegar Sigurður
var kjörinn formaður Rithöf-
undasambandsins fyrir tveimur
árum; hann ber einhvern veginn
ekki svipmót félagsmálatröllsins
utan á sér enda segist hann sjálf-
ur hafa orðið steinhissa þegar
hann var beðinn um þetta. Og
það sé líka hundleiðinlegt að
standa í samningastappi og sumu
en ekki öllu sem hafi steypst yfir
hann þessi tvö ár og ekki sé enn
séð fyrir endann á. Eigi að síður
sagðist hann ætla að gefa kost á
sér í tvö ár enn og þar með vorum
við búnir að afgreiða félagsmál
rithöfunda og þóttumst góðir.
„Ég er,“ sagði Sigurður,
„prestssonur eins og er svo al-
gengt með leikhúsfólk. Það er
grunsamlega stór hluti af leik-
ritahöfundum okkar prestssyn-
ir.“
Já, er það? Eru það fleiri en
þú og Jökull?