Vikan - 14.05.1987, Page 10

Rokk erekki áhugamál barna
lengur. Bæði flytjendur og
áheyrendur eru sífellt að verða
eldri. Ekki er svo að skilja að
þetta sé neitt neikvætt. Elton
John, Rod Stewart, Tina Turner
og Mick Jagger eru öll rokk-
flytjendur sem eru enn í fullu
fjöri og aðdáendur þeirra eru
ekki fáir.
Sé listinn yfir hundrað sölu-
hæstu plöturnar í Bandaríkjun-
um skoðaður sést að fjörutiu
prósent flytjendanna eru eldri
en þrjátíu og fimm ára. Og þar
á meðal eru Billy Joel og Bruce
Springsteen. Þeir eldast ekki,
þeir verða bara betri. Þessir
rokkarar eru ennþá á toppnum.
Mick Jagger sneri sér alger-
lega að hljómsveitinni Rolling
Stones þegar hann var um tvi-
tugt. Árið 1975 sagði hann að
hann myndi aldrei leika rokk
eftir að hann væri orðinn fertug-
ur. En tíu árum síðar var hann
annarrar skoðunar: „Það er al-
gengt hjá ungu fólki að halda
að það muni ekkert eldast. Þeg-
ar það svo eldist segir það við
sjálft sig: Mér finnst ég ekkert
gamall.“
Einn af fyrrverandi meðlim-
um i hljómsveitinni Eagles sagði
að hættulegasta „eiturlyfið“ í
rokkinu væru fagnaðarlætin.
Hann sagði að þau hefðu mest
áhrif á sig. Listamenn þrá þessa
athygli og þessi fagnaðarlæti -
ástina sem áhorfendur gefa
þeim.
Paul McCartney sagði að
honum liði ekki vel ef hann
væri bara heima og gerði ekk-
ert: „Þegar maður er tuttugu
og tveggja ára lítur maður fram
á við og hugsar: Úff, ferlega
verð ég gamall þegar ég verð
orðinn þritugur. Þrítugur segir
maður maður við sjálfan sig:
Nei, bíddu nú við, ég er ennþá
mjög hress. Ég vil halda áfram.
Ég held að tónlist haldi manni
ungum.“
Rokkið vakti fyrst athygli
fullorðinna þegar þeir gátu
greint uppreisn, kynlíf og fram-
andleika í lögunum. Sumir hafa
auðvitað yfirgefið rokkbrautina
og farið i annað.
Getur unglingur haldið upp á
rokkara sem er nógu gamall til
að vera foreldri hans? Tina
Turner hefur mikil áhrif á ungl-
inga. Hún segist alltaf hafa verið
skrefi á undan yngri kynslóð-
inni: „Maður verður að vera
réttu megin við mörkin."
Eldri kynslóð karlrokkara
hefur þann góða smekk að
stuðla ekki að neinum ósóma
hjá hinum ungu áheyrendum
sinum og einnig þann góða
smekk að klæða sig ekki eins
og þeir.
Rokkið er ekki bara fyrir
krakka lengur, það er ekki tán-
ingafyrirbæri. Það var það en
núna hlusta allir á rokk. Næst-
um helmingur þeirra sem kaupa
plötur er milli tvítugs og þrjátíu
og ijögurra ára. Þetta eru t'ölur
sem koma frá plötuframleiðend-
um. Og nú eru fleiri viðskipta-
vinir en nokkru sinni fyrr eldri
en þrjátíu og fjögurra ára. Það
sýnir þroska þessarar listgreinar
að hún hófst með krökkum sem
eru núna orðnir þrjátíu til fjöru-
tíu ára gamlir. Þeir gerðu sér
skyndilega ljóst að þessi áhugi
þeirra myndi ekki hverfa. Hvers
vegna skyldi fullþroskað fólk
ekki halda honum? Er til ein-
hver eftirlaunaaldur fyrir
rokkstjörnur? Kannski getur
rokkari verið virkur eins lengi
og hann vill og eins lengi og
áheyrendur vilja.
Á vissum sviðum eru til rokk-
arar sem eru eins vel á sig
komnir og atvinnumenn í
íþróttum. Þeir verða að vera í
góðri þjálfun og fleiri og fleiri
karlar og konur, sem fara í
hljómleikaferðalög, taka með
sér búnað til íþróttaiðkana,
hollan mat, hveitispírur og ann-
að slíkt sem er talið mjög gott
fyrir líkamann. Áður fyrr á ár-
unum voru það ekki hveitispírur
sem notaðar voru baksviðs á
rokktónleikum. Það er nauð-
synlegt að vera í góðu líkamlegu
ástandi; það er ekki bara erfitt
að vera á tónleikaferðalagi, það
er líka erfitt að hlaupa fram og
aftur um sviðið. Mick Jagger
og Tina Turner eru bestu dæmin
um að þetta er mjög heilsusam-
legt líf.
Þetta er öðruvísi hjá Julio Igl-
esias - hann getur bara tekið
koll og hljóðnema og sest niður
og setið þangað til hann verður
áttatíu ára, en fyrir krakka og
fullorðna, sem fara á rokktón-
leika og búast við að sjá sýn-
ingu, verður listamaðurinn að
fara upp á sviðið og nota ork-
una.
10 VIKAN 20. TBL