Vikan - 22.02.1990, Síða 39

... er löng og klofin í endann: Þú
þarfit ekki að hafa áhyggjur af heilsu þinni.
... er stutt og skýr: Þú hefur töluvert
mótstöðuafl en hættir við að ofreyna þig.
... er stutt og óljós: Þú ert nokkuð við-
kvæmur (viðkvæm) og ættir að passa
mataræðið, borða ekki of mikið.
Ef hæð
... nr. 2 er greinileg: Þú hefúr sérstak-
lega góða hæfileika til að hafa taumhald á
þér.
... nr. 3 er greinileg: Þú hefúr mikla
sjálfstjórn og hæfileika til að koma vilja
þínum í ffamkvæmd.
... nr. 4 er greinileg: Þú setur markið
hátt.
... nr. 5 er greinileg: Þú hefúr listræna
og skapandi hæfileika.
.. . nr. 6 er greinileg: Skynsemi og rök-
rétt hugsun eru þínir bestu hæfileikar.
... nr. 7 er greinileg. Þú hefúr mjög
mikið hugmyndaflug.
Hæfileikar 09
brautargengi
Gáfnalínan og gengislínan segja til um
þetta.
Ef gáfnalínan er
... bein og djúp: Þú hefur heilbrigða
skynsemi og skarpa dómgreind. Styrkur
þinn er rökrétt hugsun. Þú ert mjög
greindur (greind).
... liggur í boga niður að holhönd-
inni: Þú hefúr mjög ríkt ímyndunarafl og
átt það til að vera draumlyndur (-lynd).
.. . er stutt og vísar beint upp: Þú átt
erfltt með að beina huganum að ákveðn-
um efhum og þess vegna þarftu oft að
berjast við mörg vandamál í einu.
.. . kemur saman við líflínuna: Þú færð
yfirleitt óskir þínar uppfylltar. Þú hefur
mikla ævintýraþrá og ert ekki hræddur
(hrædd) við að taka áhættu.
... skiptist í áttina að gengislínunni:
Þú keppir að jarðneskum gæðum.
.. . S-laga: Þú svífúr á andlegum skýjum.
Ef gengislínan er
... Iöng og skýrt mörkuð: Þú kemst
óvenjulega langt í lífinu.
.. . tvöföld og greinótt: Þú kemst langt á
vissum sviðum.
... er stutt og endar við gáfnalínuna:
Þú hefur góða hæfileika og getur náð
langt.
Sérstök merki
í lófanum, við úlnliðinn og fingurna, eru
ennfremur mörg merki sem geta gefið
góðar upplýsingar.
Ef þú
... hefur M í lófanum sem myndast af
Iíf-, gáfha-, örlaga- og hjartalínunum:
Þú kærir þig ekki um frama. Fyrir þér er
ástin meira virði en vinna.
.. . hefúr fleiri en eina líflínu: Þú ert
kröfúharður (hörð) við sjálfan (sjálfa) þig
og stefnir að fúllkomleika.
... hefúr margar þverlínur við úlnlið-
inn: Þú ert lukkunnar pamfill.
... hefur keðjulaga línur við úlnlið-
inn: Þú skorar örlögin á hólm.
... hefúr nokkrar hrukkur innan á
hnúunum: Þú átt oft erfitt með að skipu-
leggja ltf þitt.
Ef
... línumar í lófúnum em ólíkar: Þú
ert mikið fýrir tilbreytingu.
... flngur þínir em mjög liðugir: Þú
ert ákveðinn og hefur mörg áhugamál.
... hönd þín er nokkuð máttlaus: Þú
þráir öryggi.
... hönd þín er sterkleg og hlý: Þú hef-
ur sterka ábyrgðartilfinningu. Það er hægt
að treysta þér.
SMÁSAGAN
Framhald af bls. 31
dyrnar. Við störðum hvor á aðra áður en
við komum upp nokkru orði. Augu hennar
voru fúll reiði og haturs. Loksins hvæsti
hún út úr sér: - Hvar er drengurinn minn?
Fáðu mér hann aftur, fáðu mér hann strax
aftur. Og svo þrýsti hún böggluðum pen-
ingaseðli í lófa minn.
Ég hljóp í hálfgerðri blindni upp stigana
og reif næstum því Paquito upp úr þvotta-
körfúnni, en Maria Carmen horfði fúrðu
lostin á mig.
— Að hugsa sér hve hugsunarlaus fá-
bjáni ég hef verið, snökti ég og þrýsti litlu,
mjúku kinninni upp að andliti mínu. —
Heimsk og óréttlát. Hvernig gat ég látið
mér detta í hug að matur og föt, já og jafn-
vel þak yfir höfúðið væri það nauðsynleg-
asta? Elsku litli Paquito! Þú verður miklu
hamingjusamari hjá móður þinni, jafnvel
þótt þú eignist aldrei sæmileg föt og verð-
ir stundum svangur. Þú færð heldur aldrei
að vita að þú varst drengurinn minn í einn
sólarhring og heldur ekki hve mér þykir
óendanlega vænt um þig!
Dyravörðurinn varð mállaus þegar hann
sá mig koma hlaupandi, með drenginn í
fanginu, en ég lét sem ég sæi hann ekki.
Svo rétti ég litla böggulinn til hennar sem
átti allan réttinn á honum, en ég fann sáran
sting í hjartanu þegar ég sá augu hans
Ijóma. Hann fann það, þótt lítill væri, að nú
var hann kominn heim.
Ég reyndi að stinga peningaseðlinum að
konunni, en hún lét sem hún sæi það ekki.
Hún kyssti Paquito og hélt svo af stað með
hann, stolt og bein í baki.
Ég var stjörf þegar ég sá hana hraða sér
fyrir hornið, sá hana hverfa með Paquito
minn.
Sumar eru þær minningar sem kona vill
ekki gefa neinum hlutdeild í, ekki einu
sinni manninum sem hún elskar. Paquito
átti að verða slík minning í lífi mínu. Hann
átti alltaf að eiga þann hluta af hjarta mínu
sem hann sigraði. Ég myndi aldrei gleyma
litlu, sterku höndunum hans, svörtu aug-
unum og glaðlegu hjalinu. En það yrði
ævilangt mitt eigið leyndarmál.
— Það er nú meiri tíminn sem þið kven-
fólkið þurfið til að snyrta ykkur, sagði
Kurt, þegar ég settist við borðið. — En þeg-
ar árangurinn er slíkur, er það þess virði
að bíða eftir þér. Hann leit á mig athugul-
um augum, svo bætti hann við:
- Ég veit ekki hvað þetta er með þig,
elskan. Þú ert fallegri nú en þú hefúr
nokkru sinni verið, hverju sem það er að
þakka.
Við höfum útsýni frá borðinu okkar
yfir sólbjart hafið og hvíta ströndina. Þetta
var heimur Paquitos. Hafið. Pálmarnir, sól-
in og óendanlegur sandurinn sem var svo
skemmtilegur fyrir börnin, þar var örugg-
lega gott fyrir litla drengi að leika sér...
Nú var vetur á Norðurlöndum. Gæti
Paquito nokkurn tíma þolað kulda og
snjó?
— Þú ert þó ekki að gráta, ástin mín,
sagði Kurt skyndilega.
Ég græt aðeins vegna þess að ég er ham-
ingjusöm, svaraði ég, sannleikanum
samkvæmt. - Vegna þess að allt er eins og
það á að vera... □
4.TBL. 1990 VIKAN 37