Vikan - 23.03.1939, Qupperneq 12

12
VIKAN
Nr. 12, 1939
Gissur flýr frá spítalanum.
Rasmina: Ég er með höfuðverk og mér líður
svo illa! Hringdu til læknis!
Gissur gullrass: Já, ljósið mitt!
Gissur gullrass: Nú er hringt! Það hlýtur að
vera læknirinn! Þetta er ljóta sagan! Égheimt-
aði, að hann kæmi strax, og svo er sjúklingur-
inn farinn út, þegar hann kemur!
Gissur gullrass: En ég er ekkert veikur!
l?*ílutaihgsmaðurí 'Eæknirinn veit það!
2. flutningsmaður: Ö! Sj úkl^ngjirinn er
alveg frá sér. Hann ér svo véikur, að hann
helflu;-. að Jiahn sé frískur!
Rasmína: Svínið þitt, þú vissir, hvað ég var
veik, og samt skammast þú þín ekki fyrir að
laumast burtu undir eins og ég sný við þér
bakinu!
Gissur gullrass: Rasmína, hlustaðu nú á —
Þórður læknir: Já, hr. Gissur, ég kem! Verð
ég að koma strax? Jæja, jæja, þá geri ég það!
Rasmína: Frú Stefania bað mig að koma til
sin! Láttu lækninn bíða! Ég kem strax aftur!
Rasmína: Heldur þú, að mér detti i hug að
hlusta á lygasögumar þinar.
Gissur gullrass: Ef þú ert ekki of veik,
sveiflaðu mér þá dálítið á hinn veginn, því að
ég er að verða sjóveikur!
Gissur gullrass: Þetta er Gissur! Er það
læknirinn? Ég hljóp út úr sjúkrahúsinu, því
að þá var ég heilbrigður, en konan min veik!
Nú er það öfugt, svo að ég verð að biðja yður
að senda sjúkrabilinn sem allra fyrst!
Læknirinn: Rólegir! Ég ætla að hringja
eftir sjúkrabílnum! Þér verðið að fara á
sjúkrahús!
Gissur gullrass: Hlustið þér á------
Læknirinn: Bara rólegir! Ég veit,-------!
Skurðlæknirinn: Það má enginn timi fara
til spillis! Það verður að skera hann strax
upp á líf og dauða!
Hinir læknarnir: Þetta sögðum við!
Gissur gullrass: Ég er ekki á sama máli.
Læknirinn: Eruð þér ruglaður, maður minn?
Ætlið þér að ganga út í opinn dauðann.
Gissur gullrass: Nei, ég er alveg með réttu
ráði. Það er dauðinn, sem ég er að flýja!
Gissur gullrass: Góðan dag, hr. læknir!
Fyrirgefið, að-------
Læknirinn: Já, sjúklingar eiga aldrei að
fara sjálfir til dyra! Ég sé, að þér eruð mjög
veikir! Opnið þér á yður —!