Vikan - 10.07.1941, Qupperneq 8

8
VIKAN, nr. 28, 1941
Gissur hátt uppi og illa staddur.
Gissur: Nú, nú. Það er þá kominn morgunn.
Gissur: Ég ætla að skrifa miða og kasta honum
niður. Það tínir hann einhver upp á götunni og
kemur og bjargar mér. Það vona ég að minnsta
kosti.
Gissur: Ég vona bara, að enginn af ættíngjum
mínum finni miðann.
Láki: Sérðu, þetta er bréf. Getur verið að einhver
sé að senda mér flugpóst?
Pétur: Ef svo er, þá fara þeir laglega að því.
Gissur: Ó, aþ lokum! Einhver er að koma vegna
bréfsins. Ég vona bara, að það sé ekki sú gamla.
Láki: Héma stendur: „Komið upp og opnið þak-
gluggann. Ég gef þeim, sem kemur og hjálpar mér
hundrað krónur. Komið strax. Ég hefi verið á verði
í alla nótt. Hjálpið mér, ég er í nauðum staddur."
Pétur: Við skulum ná í þessa peninga.
Pétur: Upp með hendumar. Ef þú hreyfir þig, þá færð
þú kúlu í magann. Hér er alvara á ferðum. Okkur er fúl-
asta alvara!
Láki: Vertu ekki að tefja tímann með því að leita
á honum. Taktu bara fötin hans. Það sparar tíma:
Pétur: Sjáum til, Láki. Það er engu líkara, en
þú hafir ofurlitia vitglóm með köflum.
Láki: Svo hreyfir þú þig ekki, fyrr en við
erum búnir að loka. Bless, manni minn!
Gissur: Heyrið þið, drengir. Vitið þið
ekki, að það er kalt hér?
Prú Jónína: Ó, mér finnst það alveg Ijómandi fyrir frú Rasmínu að byggja
sér lítinn skúr uppi á þakinu.
Prú Guðmunda: Já, útsýnið hlýtur að vera dásamlegt.
Frú Gróa: Hvenær hafið þér í hyggju að byggja, frú Rasmina?
Frú SigTiður: Ó, lofið þér okkur aið sjá þakið. Komið þér með okkur upp.
Rasmína: Já, við skulum fara upp rétt sem snöggvast. Það verður yndislegt
fyrir mig að taka sólböðin mín þar.
Frú Sigríður: Guð minn góður. Maðurinn yöar er strax kominn í sólbað.
Frú Jónína: Guð hjálpi mér. Þetta er sannarlega engin sýning á, hvemig
velklæddir menn eiga að ganga.
Gissur: Halló! Ég er bara að æfa mig í golfspili.