Vikan - 10.07.1941, Blaðsíða 14

14
VIKAN, nr. 28, 1941
Óverðskulduð heppni.
Framh. af bls. 5.
Þá sá ég Dave allt í einu. Hann var
flæktur í greinar nokkrum fetum frá mér.
Hann stríddi við að ná taki á greinunum
og reyndi að halda höfðinu upp úr vatn-
inu. Hann hvarf annað slagið, en skaut
jafnharðan upp aftur og skelfingin skein
úr augum hans. Það var eitthvað einkenni-
legt við hendur Daves. Hann virtist ekki
geta gripið um greinarnar. Hreyfingar
hans urðu þunglamalegar og hægar. Hann
sökk dýpra og dýpra. Ég hugsaði ánægð-
ur: Það er úti um hann. Ég þarf ekkert
að gera til þess. Hann er að sökkva.
En allt í einu fannst mér þetta ekki geta
farið svona. Ég veit ekki, hvað gekk að
mér. Ég býst við, að ég hafi orðið rugl-
aður, af því að ég vissi allt í einu, að ég
gat ekki látið hann drukkna fyrir augun-
um á mér. Ég skreið til hans og náði í
hálsmálið á skyrtunni hans. Ég togaði í
hann af öllu afli og náði honum upp á trjá-
stofninn til mín. Þá sá ég, að vinstri fótur
hans var brotinn. Þegar ég var að draga
hann eftir stofninum til lands, leið yfir
hann. Ég var sjálfur aðframkominn og
varð að hvíla mig við hliðina á honum.
Það voru f jörutíu mílur til Durham, en
ég vissi, að kofinn hans Jabez gamla Pott
var sex mílur héðan. Ég var fimm
klukkustundir að bera Dave þangað. Á
fimm mínútna fresti varð ég að leggja
hann niður og hvíla mig.
Þegar Jabez sá fótinn á Dave, hristi
hann höfuðið og sagði: ,,Þú verður hérna
hjá honum. Hann getur ekki gengið. Ég
fer ríðandi til Durham og sæki lækninn."
Dave og ég urðum því eftir í kofa Jabez
gamla. Dave lá á fleti fyrir framan eld-
stæðið. Ég bjó um fótinn á honum eins vel
og ég gat, og fór svo að hita mér kaffi.
Tveim stundum síðar lauk hann upp aug-
unum. Hann horfði lengi á mig og brosti
svo. Brosið var veikburða og sársauka-
kennt.
„Þakka þér fyrir, Jeff,“ hvíslaði hann.
Það urraði ofurlítið í mér. Eftir stundar-
korn sagði hann: „Mér finnst ég vera auð-
virðilegt kvikindi.“
Ég var undrandi. „Af hverju?“ spurði
ég.
„Hvernig ég hefi komið sjálfum mér til
að hata þig upp á síðkastið. Ég var hætt-
ur að treysta þér.“
„Við skulum gleyma því,“ sagði ég.
„Nei, Jeff. Ég verð að leysa frá skjóð-
unni og létta af samvizkunni. Það fer hroll-
ur um mig, þegar ég hugsa til þess, hvað
ég var nærri búinn að gera þér í dag.“
Ég starði á hann. „Hvað ertu að tala
um?“
„Það byrjaði fyrir nokkuð löngu síðan.
Manstu eftir nóttinni, þegar ég vaknaði
og þú stóðst með byssu á gólfinu? Jeff,
ég hélt, að þú værir að gera tilraun til þess
að myrða mig. Þá fór ég að hata þig. Ég
fór að hugsa um, að ef þú myrtir mig, þá
skyldir þú ekki fá einn einasta eyri af pen-
ingunum. Nú ferðu sjálfsagt að hlæja að
mér, Jeff. En seinast þegar ég fór til Dur-
ham, tók ég alla peningana út úr bank-
anum.“
„Hvað segirðu?"
„Alla peningana, já. Ég setti þá í bank-
ann í Wayville á mitt eigið nafn, svo að
þú gætir ekki hreyft einn einasta eyri.“
Hann lokaði augunum og það sló út í fyrir
honum.
„Guð minn góður, Jeff. Ef ég hefði
drukknað í dag, þá hefðir þú aldrei fengið
einn einasta eyri!“
Það er alveg
áreiðanlegt. —
Það er ómögulegt að segja annað en
Charles Spring frá Springfield í Ohio sé
einstakur maður. Hann leikur bæði sígild
lög og danslög með nefinu á harmoniku.
*
í bænum Burton-on-Trent í Englandi er
vatnið svo dýrmætt, að það er ekki notað
til drykkjar. Það hefir þann eiginleika, að
það er ómissandi við ölbruggun, sem er
aðal iðnaður bæjarins. Allt vatnið fer í
brugghúsið, en vatnið, sem íbúarnix fá, er
dælt til bæjarins annars staðar frá.
Á miðöldum trúðu margir því, að stjörn-
umar væru ljósgeislar, sem skinu í gegn
um gólfið í himnaríki.
Moselek í Iran er eini bærinn í heiminum,
þar sem húsþökin mynda heilar götur.
Bærinn liggur utan í fjallshlíð og húsin
eru langar raðir af einlyftum húsum. Þök-
in á einni húsaröð eru svo notuð sem gata
fyrir næstu húsaröð fyrir ofan.
*
Því er haldið fram, að hanzkarnir séu
eina fatið, sem notað hefir verið allt frá
dögum hellisbúanna. Eftir því sem tím-
arnir liðu, hafa þeir verið notaðir á marg-
an hátt. Meðal annars til þess að vernda
fingurna, svo að menn brenndu sig ekki á
heitum matnum, áður en hnífar og gaflar
komu til sögunnar.
*
Reglur fangelsa eru mjög mismunandi
víða í heiminum. í Belgíu eru fangarnir
hafðir algjörlega einangraðir í tíu fyrstu
árin, sem þeir eru að taka út hegningu
sina. I Rússlandi fá þeir fangar, sem eru
bændur, fjögra mánaða frí um uppskeru-
tímann. I Madrid er sérstök barnadeild í
kvennafangelsunum, þar sem mæðurnar
geta fengið að vera með börnum sínum
nokkrar klukkustundir á dag.
*
Stærsta og verðmesta mynt í heiminum
var notuð í Alaska fyrir hundrað árum.
Það voru koparplötur, sem voru 2'/2 m. á
lengd, 1% m. á breidd, 40 kg. að þyngd
og samsvöruðu 2500 dollurum. Það er auð-
séð, að þær voru ekki sérlega handhægar.
Vikunnar.
Lárétt skýring: — 1. amboð. — 3. hyggilega.
— 9. klæðnað. — 12. hljóta. — 13. sull. — 14.
opna. — 16. kvæði. — 17. sverð. — 20. gizka.
— 22. kraftar. — 23. hest. — 25. barði. — 26.
trylli. — 27. setja saman. — 29. verk. — 31.
plóg. — 32. ól. — 33. slabb. — 35. ánægð. -—■ 37.
Káinn. — 38. hamra. — 40. get. — 41. ljósgjafi.
■—■ 42. veiðir. — 44. aldur. — 45. botn. — 46.
flókið. — 49. tinda. — 51. á fæti. — 53. nauðung.
■— 54. borðaði. — 55. vond. — 57. hreyfi. — 58.
eldstæði. — 59. erti. — 60. klíningur. — 62.
hundsnafn. — 64. borðandi. — 66. sár. — 68. fugl.
— 69. endurtekið. — 71. krassa. ■—■ 74. hlaða. —
76. ull. — 77. taka. — 79. hreyfingarlaus. -— 80.
tenging. -— 81. angur. — 82. vistageymslu. —
83. maður.
Lóðrétt skýring: — 1. hvassviðri — 2. lina. —
3. leiði. — 4. guði. — 5. iagabálkur. — 6. sagn-
mynd. — 7. upphlaup. — 8. kraftar. — 10. sel.
— 11. frávita. — 13. illmenni. — 15. flón. —
18. land. — 19. grænmeti. — 21. tízku. — 23.
pressa. — 24. herbergi. — 26. mikill. — 27. illsku-
bragðs. — 28. mjög marga. — 30. viðkvæm. —
31. dráttardýr. — 32. ávextir. -— 34. á litinn. —
36. refur. — 38. nefna. — 39. notum. — 41. nögl.
■— 43. vagga. — 47. iðka. — 48. dýr. — 49. fýsn.
— 50. eldstæði. — 52. tré. — 54. mjólkur. — 56.
hrip, — 59. færðu. — 61. sterkur. -— 63. hand-
legg. — 64. uppvægar. — 65. fjallsöxl. — 67.
sein. — 69. skógarfugl. — 70. skaði. — 72. næði.
— 73. álpast. — 74. eldur. — 75. býli. — 78.
glíma. — 79. húsdýr.
Lausn á 95. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. hýr. — 3. kenndur. — 9. ama. —
12. úr. — 13. gæla. — 14. órar. — 16. af. — 17.
kafald. — 20. glefsa. — 22. ána. — 23. bát. —
25. lin. — 26. æra. — 27. hagan. — 29. ræk. — 31.
áti. -—- 32. þur. —- 33. góa. — 35. söm. — 37. tt.
-— 38. hagmæltur. — 40. ra. — 41. Lárus. — 42.
samar. — 44. hrök. — 45. sápa. — 46. norsk. —
49. óáran. — 51. gá. — 53. tjaldstað. — 54. tá.
— 55. arg. — 57. áma. — 58. tak. — 59. gor. —
60. sef. — 62. akfær. — 64. dug. — 66. fas. —
68. auð. — 69. sæl. — 71. snautt. — 74. aumleg.
— 76. jó. — 77. kúri. — 79. enni. — 80. fá. —
81. áta. — 82. fúllynd. — 83. mat.
Lóðrétt: — 1. húka. — 2. ýra. — 3. kæla. —
4. eld. — 5. na. — 6. dó. — 7. urg. — 8. rall. —
10. mas. — 11. afar. — 13. gana. — 15. reir. —
18. fári. — 19. tág. — 21. fnæs. — 23. barms.
— 24. tagls. — 26. ætt. — 27. hugulsama. — 28.
nótabátar. — 30. kör. — 31. átthaga. — 32. þar.
— 34. aum. — 36. magasár. — 38. Hákot. — 39.
rasað. — 41. lön. — 43. rán. — 47. rjá. — 48.
klaka. — 49. óstæð. — 50. rak. — 52. árs. — 54.
tog. — 56. gefa. — 59. gull. — 61. fauk. — 63.
fum. — 64. dæmi. — 65. ásjá. — 68. stúf. — 69.
sund. — 70. ógát. — 72. nót. — 73. trú. — 74.
ann. — 75. efa. — 78. il. — 79. ey.