Vikan - 17.06.1943, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 24, 1943
Allt til Jonna!
Gissur: Hvar er bindið, sem þú gafst mér í afmælisgjöf,
dóttir sæl?
Dóttirin: Mamma hélt, að þér þætti það ljótt, og gaf
Jonna bróður sínum það!
Gissur: Hana! — skemmillinn minn far-
inn — já nú man ég, að Rasmina sagði, að
Jonna bróður sinn vantaði fótaskemil.
Gissur: Hvar er skrifborðið, sem var héma?
Þjónninn: Konan yðar gaf bróður sínum það
— þessi iampi stóð á því, og nú segir hún, að ég
eigi að færa honum hann líka.
Gissur: Maria — var ég ekki búin að banna þér
að snerta við útvarpinu mínu — hvar er það?
María: Núna er það sennilega komið heim til
mágs. yðar — frúin fór með það þangað fyrir
hálftíma síðan.
N
Þjónninn: Mér þykir þetta leitt, herra! En frúin
gaf bróður sínum matarstellið, af því að einn disk-
urinn var brotinn.
Gissur: Hún gefur fjögur hundruð diska, af því
að einn er brotinn!!
Gissur: Heyrðu góði — hvert ertu að hugsa um
að fara með reykborðið mitt?
Þjónninn: Ég er ekkert að hugsa — frúin sagði
mér að fara með það til bróður síns. —
Gissur: Já, nú er mér nóg boðið — allir skóm-
ir mínir, nema tvennir — og allar beztu skyrt-
umar mínar — allt farið!
Gissur: Rasmína — taktu eftir — ég ætla yfir til
Jonna bróður þíns. —
Rasmína: Það er ágætt! Þá geturðu um leið fært
honum gamla regnfrakkann þinn. —
Gissur: Ja, hjartað í Rasmínu er vist stórt. Það
fer líklega meira fyrir því en peningunum minum!
Gissur: Hæ! Er þetta ekki spegillinn, sem hékk i forstofunni
heima hjá mér?
Jóka: Jú — Jonni ætlaði einmitt að fara að senda hann aftur,
svo þið gætuð látið gera við hann — hann er nefnilega brotinn.
Gissur: Halló! -— Rasmína — ég er heima hjá Jonna bróður þínum —■ ég er að hugsa
um að vera kyrr hérna —■ þetta er eitthvað svo heimilislegt — allir gömlu hlutimir okkar
eru héma. —
Jóka: Þú skuldar okkur tuttugu og fimm aura, fyrir símtalið — mundu það.