Vikan - 07.08.1947, Blaðsíða 3

Þessi mynd er af „Sívalatuminum“ í Windsorkastalanum. Til vinstri er Kapella Þessi mynd er af garðinum innan kastalano Myndastyttan er af Karli
hins heilaga Georgs. Byrjað var á byggingu kapellunnar 1475 og henni lokið 1525. konungi II. Fyrir miðri myndinni er bústaður konungs.
i ,
VTKAN, nr. 32, 1947
Windsorkastali
(Sjá mynd á bls. 2)
Margir af mestu og beztu arkítektum
Englendinga á umliðnum öldum hafa lagt
sinn skerf til að gera Windsorkastala
eins og hann er nú. Eins og allir gamlir
kastalar í Englandi var hann upphaflega
byggður í hernaðarlegum tilgangi, en hefir
síðan smám saman verið breytt til frið-
samlegri þarfa. Danskir konungar, sem
réðu ríkjum í Englandi á elleftu öld, byggðu
virkjahring í kringum London, og eitt af
þessum virkjum var Windsorkastali. Hann
var þá ekki annað en torfgarðar með
stauragirðingum fyrir framan og þar fyrir
utan djúp síki, en á næstu öldum var hann
stöðugt aukinn og stækkaður, því að hann
var hernaðarlega mikilvægur. Á sextándu
öld, á dögum Elísabetar drottningar voru
fyrstu breytingarnar í þá átt að gera hann
að íveruhúsi gerðar. Karl II (1660—1685)
hélt þessum breytingum áfram og einnig
Georg IV (1820—1830). Kapella kastalans,
sem heitir Kapella hins heilaga Georgs, er
gimsteinninn í enskri byggingarlist frá
15. og 16. öld.
Kóngur kúrekanna
Roy berst við skógarbjörn.
(framh. úr síðasta bla'ði).
Larkin er með hóp manna að leita uppi Svartvæng til að taka hann af lífi
án dóms og laga. Roy fer til að aðvara Indíánann.
1. Roy sér bjöminn rísa upp á afturfætuma
og taka Svartvæng fangbrögðum. Svartvængur
bregður hnífnum, en missir marks, og bjöminn
slær hann úr höndum hans og býst til að kremja
hann í sundur. Roy kemur hlaupandi. Ef hann
skýtur, á hann á hættu að hitta Indíánann!
2. Hann tekur það ráð, að skjóta tveim skot-
um upp x loftið til að draga athygli bjamarins að
sér. Bjömirm litur við, og þegar hann sér Roy með
byssumar á lofti, fleygir hann Svartvæng frá sér
og snýst gegn Roy. Roy veit, að tíminn er naum-
ur. Reiður bjöm óttast hvorki mann né byssu!
3. Og um leið og bjöminn slær til Roys með
hramminum, hleypir hann af skoti. Roy er í
bráðri hættu! Ef skotið hittir ekki í hjartað og
drepur bjöminn samstundis, getur ekkert stöðvað
hann, og þá er Roy bráður bani vís!
4. En Roy er góð skytta, og þegar björninn
er fallinn, tekur Svartvængur til máls: ,,Ég ráð-
ast á Larkin af því hann drepa bróður minn!“
segir hann. Svartvængur hafði fundið hjá líki
hróður sins bréf, sem sannaði mál hans!
5. ,,Þú þarft ekkert að óttast af hendi hvítra
manna," segir Roy. „Komdu með mér til Sólset-
ursborgar!" Svartvængur fellst á það, en þegar
þeir nálgast borgina, mæta þeir Larkin og mönn-
um- hans. Það er hópur reiðra manna, sem hyggja
á hefndir, og eru undir fomstu hins seka!
6. Þegar þeir nálgast, rniðar Roy byssu sinni á
Larkin. „Nemið staðar, menn!" kallar hann.
„Þarna er morðinginn!" Roy skýi’ir málið fyrir
mönnunum og sýnir þeim bréfið til sönnunar. „Og
nú skulum við koma á lögreglustöðina," segir Roy
að lokum. „Og munið það, að engir nema heimsk-
ingjar taka sér sjálfir í hendur dómsvald!"