Vikan - 25.03.1948, Blaðsíða 7

VJKAN, nr. 13, 1948
7
KONA SIGRUÐ
Framh. af bls. 3.
Rolf svaraði: „Þér er það í lófa lagið.
Ebba býst ekki við þér. Og Ib kemur ekki.“
„Ib,“ sagði Elvi undrandi. „Ég skil ekki
hvað þú ert að fara.“ Rolf sagði: „Ib er
að fara til Svíþjóðar. Hann hefir breytt
áætluninni. Hann flýr eins og hundur með
skottið á milli afturfótanna. Hann er ekki
lengi að snúa snældunni sinni. Svíþjóðar-
förin var ákveðin í skyndi.“
Rolf og Elvi gengu inn í veitingasalinn.
Hann mælti:
„Mér er kunnugt um allt ráðabruggið.
Ég hefi lengi vitað, hvað var á seyði. Þú
hefir verið dálítið ástfangin í Ib. Ef til
vill vegna þess að þér virtist ég leiðin-
legur. Og nú átti að láta til skarar skríða.
Þið ætluðuð í ferðalag saman. Er það ekki
satt? Ég hefi lengi gefið ykkur gætur.
Þið álituð ykkur svo hyggin og viss. En —
jæja.“
Þau settust til borðs.
Elvi mælti: „Ég skil ekki það sem þú
segir. Hvers vegna viltu kúga mig?“
Rolf svaraði: „Ég vil ekki sjá þig fleygja
þér í faðm annars eins náunga og Ib er.
Hann er óábyggilegur og sérgóður."
Elvi mælti: „Nei. Og hann elskar mig.
Hann ætlaði að giftast mér, þegar er ég
hefði fengið skilnað. Það hefir hann sagt.
En hann tók svo mikið tillit til þín að
hann lét það dragast."
Rolf svaraði: „Einmitt það. Því trúi
ég ekki. Fyrir rúmlega hálfri klukkustund
sagði ég honum, að þú værir frjáls. Ég
sagði honum, að ég væri ástfanginn í ann-
arri konu, og ætlaði að skilja við þig. Þú
hefðir átt að sjá, hve hræddur hann varð
af því að geta fengið ósk sína uppfyllta!
Hann breytti ferðaáætlun sinni samstund-
is.“
Elvi horfði niður fyrir sig. Hún vissi að
Rolf sagði satt. Rolf fór aldrei með ósann-
indi. Hann var ábyggilegur og heiðarleg-
ur og leiðinlegur.
Nei. Hann var ekki leiðinlegur. Að
minnsta kosti þurfti ímyndunaraf 1 og fram-
takssemi til þess að koma þessu í kring.
Fara til Ib, segja honum þessa sögu og ná
henni aftur. Elvi leit upp. „Rolf,“ sagði
hún, „ég var komin á fremsta hlunn með
að svíkja þig, fara frá þér.“
„Ég veit það,“' svaraði hann. „Ég á
nokkra sök á því. Ég taldi þig of trygga
eign mína. Karlmenn ættu aldrei að telja
konu algerlega sigraða. Ekki sikraða í eitt
skipti fyrir öll. Konu verður að sigra aft-
ur og aftur. Og það ætla ég að gera!“
Elvi horfði á Rolf eins og hann væri
ókunnur maður, nýr maður. En ekki mað-
ur, sem hún hafði verið gift í sex ár. Henni
kom til hugar að fara að skæla. En hún
hætti við það.
Hún mælti: „Rolf! Hefi ég ekki fallið
í áliti hjá þér?“ „Nei, Elvi. Ég elska þig.
Ég mun gera allt, sem í mínu valdi stend-
ur til þess að sigra þig algerlega — eiga
þig ævinlega.“
Elvi dró djúpt andann. Hún fann, að
Rolf hafði sigrað hana á þessu augnabliki.
Og enginn mundi ná henni frá honum
framar.
Veiztu þetta
(JR ALLT I HOIMK
Tlr Menntaskólaleiknum 1948, „Allt i hönk“, eftir Noel Coward. Katrin K.
Thors sem Júdit Bliss, f. leikkona og Hallberg Hallmundsson sem Richard
Greatham, sendifulltrúi.
Mynd efst til vinstri: I Þýzkalandi er búin til eggjahvíta úr fiski. — Mynd
í miðju: „Mai-bjallan" er dökk á lit, með gula vængi og er á ferli um nætur.
Gerir mikinn usla í Bandarkjunum í uppskeru manna. Leggst einkum á
kirsuber, plómur og ferskjutré. — Mynd að neðan til vinstri: Skarfurinn í
Perú er talinn gagnlegasti fugl í heimi. Drit þeirra á eyjunum við strendur
Perú er flutt til allra hluta heims til áburðar. — Mynd til hægri: Stagart
greifi notaði 1000 rottur, sem voru æfðar þannig að þær eltu hann um leik-
sviðið.
S KR ITLU R
Sjúklingurlnn: ffig kom hingað fyr-
ir tveimur árum, afleitur af gigt.
Læknirinn: Eitthvað rámar mig 1
þaö.
Sjúklingurinn: Og yður tókst að
lækna mig alveg.
Læknirinn: Já, og er hún komin
aftur, bölvuð?
Sjúklingurinn: Nei, en þér sögð-
uð mér þá, að ég mætti ekki vökna.
Læknirinn: Alveg rétt.
Sjúklingurinn: Mig langaði bara
til að spyrja yður um, hvort það
mundi ekki vera óhætt að ég færi
að þvo mér aftur?
*
Hún: Elskarðu mig eltki afarheitt,
elsku vinur?
Hann: Óumræðilega mikið, hjarta-
gullið mitt.
Hún: Mundirðu vilja deyja fyrir
mig?
Hann: Geturðu ekki fengið ein-
hvem annan til þess?
Úr ýmsum áttum —
Maöur nokkur í Englandl var ný-
lega tekinn fastur 1 kirkju, er hann
ætlaði að fara að gifta sig. Hann
hafði verið ákærður fyrir þjófnað og
átti að mæta fyrir rétti þennan sama
dag, en kom ekki. Hann játaði og
bíður nú dóms.
! ! !
Grannvaxin gömui kona kom að
afgreiðsluborðl gjaldkerans í útibúi
National City Bank í New York. Hún
spurði með óframfærinni og feiminni
röddu, hvort hún gæti fengið að
leggja inn á nýjan reikning.
Já, sagði gjaldkerinn, ef upphæöin
næði því lágmarki, sem tilskilið væri.
Gamla konan dró þá upp úr vös-
um, veski, buddum og innan úr kápu-
fóðrinu hvert seðlaknippið á fætur
öðru. Eru 11.000.000 dollara (71,5
millj. króna) nægilegt? spurði hún.
Bankastjórnin hélt skyndifund, til
að samþykkja innlánið, og bannaði
starfsliði bankans að láta uppi nafn
konunnar.
! i ?
Fjármálamenn í New York lesa
með nokkrum ugg nýkomnar hag-
skýrslur frá borginni Reno, sem fræg
er fyrir hjónaskilnaði. Verð á fast-
eignum þar hefir fallið um 25%, sala
á áfengi hefir minnkað um 22%, sala
1 veitingahúsum um 40% og hjóna-
skilnuðum hefir fækkað úr 11.060 ár-
ið 194« i 6564 árið 1947.
Það er gömul reynsla í Bandarikj-
unum, að fækkun hjónaskilnaða sé
undanfari almenns kreppuástands í
landinu.