Vikan - 30.09.1948, Blaðsíða 14

14
VTKAN, nr. 40, 1948
Eins og gengur —
Hentugur vekjari!
„Rithöíundur — húsvöröur."
Framhald af bls. 7.
niður og leit á bréfið án þess þó að opna
það, en svipur hans var svo bjartur af
eftirvæntingu, að hjarta hennar fór að slá
hraðar. Hún sá, að bréfið var eins og
venjulegt sendibréf, og gat því ekki verið
endursent handrit, og án þess að geta
beðið lengur barði hún ákaft á rúðuna.
Hann leit upp, lyfti sigrihrósandi hand-
leggjunum, skildi föturnar eftir og hljóp
upp til hennar. Þau fóru eins og þau hefðu
verið búin að ákveða það, inn í kennslu-
stofu, lokuðu dyrunum og settust saman
á skólaborð. Hann sýndi henni, að bréfið
kom frá leikhúsinu, en hvorugt þeirra
talaði, eftirvæntingin var svo mikil, en
hann opnaði bréfið með vasahníf, sem
einn af drengjunum hafði gleymt.
„Þeir hafa tekið leikritið og ætla að
sýna það í byrjun næsta leikárs.“ Hann
talaði mjög rólega, en þegar Lizzie svaraði
ekki hrópaði hann sigrihrósandi. „Þeir
hafa tekið leikritið, heyrir þú, Lizzie?“
Hann tók í axlirnar á henni, kátur eins og
skólastrákur, sem hefur fengið óvænt frí,
en Lizzie heyrði ekkert, það hafði liðið
yfir hana.-----
Það var í Kaupmannahöfn árið eftir.
Leikhúsið var að fyllast, kveikt var á
öllum ljósum og hljómsveitin var að stilla
hljóðfærin. Lizzie sat með systur sinni og
tengdaforeldrum í leikhúsinu. Það var
frumsýning á sjónleiknum „Rithöfundur
— húsvörður“, eftir mann hennar og hann
var með leikurunum og starfsfólkinu á
bak við tjöldin. Það virtist vera margt
444.
krossgáta
Viknnnar
Lárétt skýring:
1. Líking. — 7. eyja.
— 14. þjóðhöfSingi. —
15. gripahús. — 17. berir
uppá. — 18. hrausts. —
20. fuglar. — 22. tegund.
— 23. starfsfús. — 25.
úrgangur. — 26. viðbæt.
— 27. skammst. — 28.
veina. — 30. tregur. —
32. tvíhl. — 33. hljóð.
— 35. ásakar. — 36.
greinir. -— 37. gjálífi. —
39. rangala. — 40. stöðu-
vatn. •— 42. draga úr. —
43. snotur. — 45. útlim.
— 46. skar. — 48. hérað.
— 50. forsetning. — 51.
flík. — 52. ending. — 54. merki. •— 55. fótabúnað.
— 56. líkamshl. — 58. sárra. — 60. áfella. —
62. — rennur. — 64. afl. — 65. ágenga. — 67.
þiggðu. — 66. mergð. -— 70. líkamshl. — 71.
ganga fram af.
Lóðrétt skýring:
1. Frá réttu ráði. — 2. gæslumanns. — 3.
atv.orð. — 4. skammst. — 5. samþykki. — 6.
feitmeti. — 8. slár. — 9. ábætir. — 10. rýr. —
11. hristi. — 12. málmur. — 13. ungviði. — 16.
skemmtunina. — 19. fönn. — 21. fjöll. — 24.
orm. — 26. for. — 29. máttfarinn. — 31. gang-
andi. — 32. tala. — 34. vond. — 36. höfuðföt.
— 38. æða. — 39. slit. — 40. líffæri. — 41. æja.
— 42. felur. — 44. erfitt. — 46. eldfæri. —
47. skort. — 49. fugl. — 51. hristist. — 53. slæm.
— 55. væl. — 57. gælun. — 59. tala. — 61.
flýti. — 62. ól. — 63. vatnsfall. — 66. gríp. —
68. skammst.
Lausn á 443. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. Konungar. — 6. útkoma. — 9. tætt.
— 10. góa. — 11. rell. — 13. froska. — 15.
lærlinga. — 17. 111. — 18. dáti. — 20. lundar.
— 24. tJlí'ar. — 25. ýrafár. — 27. slök. — 29.
snara. — 31. stara. — 32. makk. — 33. Panama.
— 35. randa. — 37. ráðnum. — 40. tóin. — 41.
óss. — 43. stjórinn. — 46. talaði. — 48. ólin.
— 49. nál. — 50. næla. — 51. asnana. — 52.
afsannað.
fólk í leikhúsinu og systir hennar sagði.
„Það er fullt hús, ég sé, að það er kveikt
á rauða ljósinu.“ Þegar tjaldið féll eftir
fyrsta þátt, þá var hrifningin lítil og lítið
klappað en þegar leiknum var lokið var
klappað svo mikið, að það var eins og
húsið ætlaði að hrynja. Lizzie titraði af
gleði, hún gat varla staðið á fótunum og
horfði með augun full af tárum upp á leik-
sviðið, þar sem maður hennar stóð og
hneigði sig.
Karl Rolf stóð og tók brosandi á móti
þeim heillaóskum, sem hann hafði aldrei
látið sig dreyma um í f jarstæðustu draum-
órum sínum. Hann stóð þarna hreykinn
eins og sigurvegari, en jafnframt fann
hann til auðmýktar gagnvart guði, sem
hafði veitt honum hæfileikana.
Augu hans leituðu að Lizzie, hún, sem
hafði þjáðst svo mikið við vinnuna, bæði
líkamlega og andlega, hann fann hana
og fannst máttur sinn aukast. Fyrir
nokkrum dögum hafði hann fengið ávítur
frá skólastjóranum, af því að gólfið í
leikfimishúsinu hafði ekki verið nógu
vel lakkað, en honum fannst þó, að hann
Lóðrétt: 1. Köggul. — 2. nýalin. — 3. narr.
— 4. Atli. — 5. rælni. — 6. útfall. •— 7. oss. —
8. arabíska. — 12. eldra. — 14. Oddastað. — 16.
glúrin. — 19. árla. — 21. unna. — 22. dýrkanda.
— 23. ara. — 26. fipast. — 28. örmu. — 29.
smátitta. — 30. akri. — 31. smá. — 34. argri.
— 36. dósina. — 38. nunnan. — 39. mallið. —-
42. sjóla. — 44. Ölaf. — 45. inna. — 47. lán.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. Þeir eru notaðir til matar.
2. 26. des. 1943.
3. 1656.
4. Austurrískur rithöfundur, uppi 1862—1931.
5. Lissabon.
6. Úr grisku, diakonos, „þjónn“.
7. Handel.
8. Ölafs saga kyrra.
9. 1415.
10. 19 milj. og 600 þús.
hefði gætt vinnu sinnar vel, og núna stóð
hann þarna umkringdur aðdáendum á
meðan leiksviðsgólfið fylltist af blómum.
Karl Rolf skildi það, að slíkt augna-
blik er aðeins hægt að lifa einu sinni á
ævinni. Hann hefði viljað vinna það til
að skúra skólastofur og lakka leikfimis-
hús alla ævi sína, til þess að lifa eitt slíkt
kvöld.
„En þess þarf ekki með,“ sagði hann
upphátt um leið og hann yfirgaf leik-
sviðið með fangið fullt af blómum. „Nú
veit ég, að ég er til annars nýtur.“
Og tjaldið féll.