Vikan - 06.01.1949, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 1, 1949
Gissur réttir hjálparhönd
Teikning eftir George McManus..

Gissur: Og þú segir, að nirfillinn hann Títus
ætli að fara svona illa með veslings Dugans-
fólkið: heimtar peninga eða þau verða að yfir-
gefa sitt gamla og góða heimili?
Múlli: Já, svona er það — ég vildi óska, að
ég gæti einhverstaðar ná í þessa peninga og
greitt fyrir þau skuldina, ég fyrirlít þessa gömlu
okraraskepnu.
Gissur: Er ómögulegt að tjónka við Títus, vill
hann ekki gefa þeim neinn frest? Hvað er þetta
mikið, sem hvílir á veðinu?
Múlli: Átta hundruð dollarar — og manstu,
hvernig Dugan hjálpaði skepnunni honum Títusi
hér fyrr á árum? Svona launar hann það! Gætir
þú ef til vill lánað mér þessa peninga?
Gissur: Hér eru þessi átta hundruð, Múlli, ég
ætla að lána þér þau, en ég geri mér ekki vonir
um að fá þau nokkurntíma aftur.
Múlli: Þakka þér fyrir, Gissur, þessu skal ég
aldrei gleyma, þú færð þessa peninga aftur fyrr en.
þú býst við. Eg fer beint til Duganshjónanna.
Titus ætlaði að láta bera þau út í kvöld.
'Frú Dugan: Já, hann getur komið á hverri
stundu og þá verðum við að fara. Héma eru börn
okkar fædd, það er svo sem ekki fínheitunum
fyrir að fara hér, en við köllum þetta heimili
og okkur þykir vænt um það. Veslingurinn hann
Dugan er alveg eyðilagður og ég veit ekki, hvað
af okkur verður. Eg skal segja manninum mín-
um, að þú hafir litið við hérna —
Múlli: Eg ætlaði nú að gera meira en að líta
við, frú Dugan, ég er með átta hundruð dollara.
Þið borgið skuldina og skilaðu því til Dugans
og bamanna, að þau skuli ekki hafa meiri á-
hyggjur út af þessu. Þið skuluð bara hlæja
framan í nirfilinn, þegar hann fer að tala um
að þið flytjið úr núsinu, það er ykkar eign. Jæja,
ég má til að fara, vertu blessuð og gangi ykkur
allt að ósUum!
Títus: Hvað er þetta? Þér eruð með peningana?
Það datt mér ekki í hug. Þetta ruglar allar mínar
fyrirætlanir
Frú Dugan: Það þykir mér vænt um að heyra!
Ég er hamingjusöm yfir því, að yður tókst ekki
að klófesta litla, góða heimilið okkar.
Ræninginn: Upp með hendurnar! Eg ætla
yður við þetta veski. Þegar ég segi: ,,Hlaupið!“ þá
hlaupið þér og gætið þess að líta ekki við, því annars
fylli ég yður svo af blýi, að það verði enginn barna-
leikur að koma yður heim.
Títus: Þetta var Ijóta klúðrið! Eg hélt ég
væri búinn að ná tökum á þessu. Járn-
brautafélagið ætlar að kaupa hluta af
eigninni, nú selja þau því sjálf og verða
rík.
'O-IO
Gissur: Guð hjálpi mér og þér, Múlli! Þú ert að borga
mér peningana strax aftur? Hvar fékkstu þá?
Múlli: Hugsaðu ekki um það, Gissur! Hérna em þeir,
skuldin er greidd og hamingja ríkir á heimilinu _
ég héf sæmilegan afgang!
°S