Vikan - 25.06.1992, Blaðsíða 13

hefur unnið með Gústa, hvern-
ig því hefði líkað kom undan-
tekningalaust í Ijós að honum,
var hælt á hvert reipi. Hann er
sagður vinna hratt og vita
hvernig hann vill hafa hlutina
um leið og hann byrjar.
„Mér leiðist seinagangur,1'
segir hann. „Ég vinn yfirleitt
mikið með sama fólkinu, fólki
sem ég þekki og þekkir mig,
því þegar hratt er unnið verður
hver og einn að vita upp á hár
hvað hinn er að gera. í tökum
gengur þetta þannig fyrir sig
aö leikstjóri gefur skipun til að-
stoðarleikstjóra sem aftur sér
um að allir sem hlut eiga að
máli fái réttar skipanir. Síðan
fæ ég „statista“ til þess að
leika þær senur sem við tökum
upp, til að lýsa upp og prófa
allar hreyfingar."
Það er greinilegt að Gústi
hefur gaman af því sem hann
er að gera því hann bókstaf-
lega tekst á loft þegar hann er
að lýsa því. Hann segist enda
hafa lítinn tíma fyrir önnur
áhugamál.
„Það er svo mikið að gera
og margt sem ég er að læra að
það tekur hug minn allan. Eitt
fyrsta myndbandið sem ég
gerði sem aðaltökumaður eftir
að ég kom hingað var með
Vincent Rocco. Ég hafði
kynnst ungum leikstjóra sem
var beðinn um að gera það.
Ég hafði aldrei tekið upp
myndband fyrr og ráðið öllum
tökum svo þetta var algjör
frumraun. Við tókum það upp
á tólf tímum, fyrir lítinn pening,
fimm saman í pínulitlu Ijós-
myndastúdíói í Hollywood.
Myndbandið er svarthVítt og
fjallar um strák sem situr í
fangelsi. Við lékum okkur með
skugga sem komu út á andliti
eins og fangelsisrimlar og tók-
um eyðimerkurmyndir til að
tákna frelsi, til að fá mótvægi
við innilokunina, og notuðum
mikið af tæknibrellum. Þeir
sem sáu bandið fóru að spyrj-
ast fyrir umþað hverjir hefðu
gert það. Söngvarinn, Vincent
Rocco, hafði ekki verið með
plötusamning og fékk þarna
heldur betur kynningu. Eftir
þetta var slegist um hann.
Hann er nú á fimm ára samn-
ingi hjá Electra. Við erum góðir
vinir núna.
Eftir þetta hef ég haft nóg að
gera en maöur þarf líka að
hafa fyrir því. Vinnan hérna
gengur út á að hafa góð
sambönd. Þetta er enginn
dans á rósum. Ég hef aðallega
verið í að taka upp myndbönd
sem aðstoðartökumaður og
hef meðal annars unnið með
einum þekktasta auglýsinga-
og myndabandaleikstjóra
heims, Dominic Sena. Þetta er
nefnilega alveg tvískipt. Aug-
lýsinga- og myndbandagerð er
eitt og kvikmyndir annað. Bret-
ar eru mjög vinsælir á fyrr-
nefnda sviðinu og framleiða
flestar auglýsingar og mynd-
bönd sem gerð eru hérna. Það
er nefnilega þetta „evrópska
útlit“ sem allir eru svo hrifnir af
hér. Það hentar mér ágætlega
því mínir uppáhaldsleikstjórar
hafa flestir komið frá breskum
skólum."
Leikstjórinn Ridley Scott er í
miklu uppáhaldi hjá Gústa.
„Það er þetta hráa og villta
yfirbragð hjá Ridley Scott sem
ég er svo hrifinn af. Ég horfi
mikið á myndir, þarf helst að
fara tvisvar á hverja, fyrst til að
ná söguþræðinum og síðan til
að grandskoða tökurnar. Ætli
ég hafi ekki séð hverja einustu
mynd sem hefur verið sýnd í
kvikmyndahúsum í Los Ange-
les síðustu árinl"
Gústi hefur unnið með fjölda
frægra manna og kvenna. „Ég
hef unnið með Nirvana, einni
vinsælustu þungarokkssveit-
inni um þessar mundir. Með
henni tók ég upp myndbandið
við lagið „Smell's like Team
Spirit" sem komst á toppinn í
I Bandaríkjunum og víðar.
Einnig hef ég unnið með Janet
Jackson, Tinu Turner og
Taylor Dayne svo einhverjir
séu nefndir, en það er ekki þar
með sagt að ég þekki þetta
fólk eitthvaö. Ég hef einungis
hitt það i vinnunni."
Öðru máli gegnir með Gun's
and Roses. Gústi hefur verið á
ferð og flugi með þeim félög-
um við tökur á heimildamynd
um sveitina. „Þetta byrjaði
þannig aö ég tók upp mynd-
band við lagið „Mr. Brown-
stone", með Gun’s and Roses.
Það leiddi svo til þess að ég
tók upp heimildamynd um
„Don’t Cry“ myndbandið. Þar
fékk ég sýnishorn af þyrlu-
myndatökum því ég var ólaður
við sætið með myndavélina í
fanginu við þakið á 33 hæða
háhýsi. Þetta var mjög
skemmtilegt og það var ekki
fyrr en ég leit svo sjálfur niður
að mig svimaði. Eftir það fór
ég að umgangast þá mikið. Ég
hef síðan verið á ferðalagi um
Bandaríkin og Japan með
þeim." Gun’s and Roses komu
til dæmis fram á Wembley-
leikvanginum á annan í pásk-
um á minningartónleikum um
Freddy Mercury, söngvara
Queen, sem lést i nóvember í
fyrra úr eyðni. Og þeir verða
áfram að í sumar.
„Þetta eru brjálæðingar á
sviði," segir hann, „og keyrsl-
an er gífurleg. Þegar maður
kynnist þeim svo baksviðs eru
þetta hinir Ijúfustu menn. Ég
hef til dæmis oft samband við
Axl Rose þegar við erum að
ræða hugmyndir og verkefni
og þetta er bara mjög venju-
legur náungi að eiga við. Auð-
vitað er stundum „djammað"
eftir tónleika enda þurfa menn
að ná sér niður eftir kannski
þriggja til fjögurra tíma stans-
laust spil. Að mínum dómi eru
þeir ein besta tónleikahljóm-
sveit sem ég hef séð og hef ég
séð margar.
Gun’s and Roses leggja
mikið á sig fyrir áheyrendur.
Þeir eru á stöðugum tónleika-
ferðalögum. Þeir hafa samið
upphaf og endi á flest öll sín
lög sem taka um það bil tíu
mínútur í flutningi, hvert með
sólóum og tilheyrandi, og þeir
slá hvergi af. En þeir eru líka
mjög meðvitaðir um hvernig
þarf að reka svona fyrirtæki
eins og hljómsveitin er.“
Gústi sér heiminn í gegnum
tökuvél. „Fólkið, sem ég um-
gengst, lifir í sérstökum heimi
og hefur tileinkað sér ákveðið
tungutak, „kvikmyndatökumál-
ið“. í þessum heimi kann ég
best við mig. Það sem hjálpar
manni er að geta hugsað
smátt, gert hluti fyrir lítinn
pening, enda er ég á þvi að
þegar hlutirnir fara að vera
dýrari liggi munurinn í fleira
fólki, betri tækjum og lengri
tökutímum en ekkert endilega
i gæðum. Einfaldleikinn er það
sem máli skiptir.
Myndbandagerðin hefur
kennt mér margt og ég get
þróað stílinn áfram áður en ég
fer í kvikmyndatökur, en þang-
að stefni ég. Ég vil geta gert
góðar myndir og sagt sögu.“
Það væri þvi synd að segja
að Gústi stefndi ekki hátt.
„Núna er ég í samkeppni við
fólkið sem ég lærði af. Það er
óneitanlega sérkennileg til-
finning."
Það er með öðrum orðum
gaman hjá Gústa þessa dag-
ana. En hvert verðurframhald-
ið? „Ég á heima þar sem vinn-
an er,“ segir hann einlægur. „í
dag er vinnan hér, á morgun
verður hún kannski í Evrópu.
Hver veit? Ég bý í lítilli stúdíó-
íbúð í Hollywood og ef verk-
efnin færast til íslands er ég
ekki nema hálftíma að pakka
niður í ferðatösku og halda
heim."
Hann skýst út eins og
byssukúla, nú með skotmarkið
á Evrópu - ástfanginn af
myndavélinni.
13. TBL. 1992 VIKAN 13