Menntamál - 01.03.1926, Qupperneq 11

MENTAMÁL
89-
sjálfan ])ig, hva‘S ]nt viljir lielzt gera, heldur hvaö ])jer sje
skylt aS gera. Tem 'þjer aS leiSa sjálfur ])ig sjálfan.
V. Vertu hreinlátur.
Hreinlæti er fleira en aS varast venjulegan líkamlegan
óþrifnaS, ])ú átt líka aS vera hreinlátur til orSs og æSis. Vertu
hreinlátur í allri umgengni viS konur, hreinn í huga, orSi og
verki. Varastu ósiSlegar myndir, klúr orS og atvik. Vertu
liæverskur, tranaSu þjer ekki fram, gerSu þjer ekki of dælt,-
Skírlífi er gimsteinn lífsins. Ef út af því bregSur, er ógæfan
vís, ógæfa þjer og þeim sem þú ant mest.
Stunda þú því hreinlæti og snyrtimensku í hátterni, skírleik
í hug og hjarta. Set þjer fyrir mark og miS hreina sál i hrein-
um líkama í hreinum húsakynmUn í hreinni sveit í hreinu landi.
VI. Vertu góðgjarn.
Því eldri sem þú verSur, því meira mun þjer finnast til góS-
vildar. Vjer þörfnumst hennar aílir. Þörfnumst hennar æfin-
lega, en þörfnumst hennar enn meir fyrir þá sök, aS í veröld-
inni er til svo mikiS ilt. Enginn getur átt oí mikiS af góSgirni.
HingaS til hefir ])ú líklega notiS meir góSgirni af öSrum en
]>ú hefir getaS í tje látiS. Nú er mál aS fara aS hugsa um það
af alefli. Vertu góSgjarn heima, góSgjarn í skólanum, góS-
gjarn viS hvern sem þú átt saman viS aS sælda. Vertu sjer-
staklega góSur viS lítilmagna, fátæka menn, sjúka og gamla.
Rjettu þeim hýrubros, hughreystingarorS, hjálparhönd.
ÞaS er fallegt aS vera rjettlátur viS alla menn, en rjettvísin
eintóm er nú samt köld. Mestri ánægju veldur aS þiggja eSa
auSsýna góSvilja með rjettvísi. ÞaS gerir yndislegt aS lifa.
Slíkt stunda jafnan stórmenni undan öSrum aS veita. Láttu
þá hjartaS tala, vertu góSttr og göfuglyndur. GerSu þjer það
aS lífsreglu í hverju sem þú átt viS aSra aS skifta.
VII. Vertu iðjusamur.
Þú skilur nú betur en áSur nauSsyn vinnunnar. Hugsa þft