Vorið - 01.09.1967, Side 33

steinhúsi í Kaupmannahöfn. Öllum ber
saman um, að fornritin séu skrifuð af
snillingum. Nú eru allar bækur prent-
aðar, þess vegna eru þessi handrit svo
dýrmæt.
h-eimkoma handritanna
Lengi hafa íslendingar barizt fyrir að
fá handritin aftur heim. Nú eigum við
sjálfir háskóla. Nú erum við heldur ekki
undir stjórn Dana. Alla íslendinga hef-
ur langað til að fá handritin heim. En
Danir vildu lengi vel ekki láta þau af
höndum. Þeir sögðu, að Háskólinn í
Kaupmannahöfn ætti handritin. En
margir danskir vinir Islands vildu láta
íslendinga fá handritin aftur. Og nú eru
þau að koma.
Ég og bróðir minn, og við öll heima,
hlökkum til þegar handritin koma heim.
Við hlökkum til að sjá þessar merku
hækur, sem eiga svo langa og merka
sögu. Um þær sögur er kvæðið „í
Arnasafni“ eftir doktor Jón Helgason,
sem hefur verið og er bókavörður í
Arnasafni. Hann segir þar:
5!Undrandi renndi ég augum með
bókanna röðum,
iðjuverk þúsunda, varðveitt á skrifuð-
um blöðum.
Hvar sem ég fletti við eyru mér ólguðu
og sungu
uppsprettulindir og niðandi vötn minn-
ar tungu.“
Ingólfur Arnarson.
FLUGVEL UR PAPPA
Þcssa flugvél er hægt oð klippo
út úr hæfilega þykkum poppo. Fyrst
brýtur þú poppann eins og sést ó
1. mynd, klippir svo eins og sézt ó
myndum 2 og 3, réttir hana svo úr
brotinu og reynir hano. Nói hún ekki
jafnvægi, gctur þú lagað það með
fínum messingþræði eins og sézt ó
| mynd nr. 4.
VORIÐ 127